Ο ρόλος σου στον κόσμο είναι απλώς να πιάνεις τόπο;

Μεγαλώσαμε όλοι μέσα σε θερμοκήπια. Μας προστάτεψαν από τη ζωή. Δεν μας άφησαν να δούμε τι είναι η ζωή -σαν η ζωή να ήταν κάτι άσχημο κι επικίνδυνο κι έπρεπε να μεγαλώσουμε σε σκεπαστούς κήπους γεμάτους λουλούδια και θαύματα. 

Μόνο στην εφηβεία ανοίγουμε την πόρτα με ανυπομονησία και διαπιστώνουμε ότι δεν είμαστε εξοπλισμένοι για να επιζήσουμε στην πραγματικότητα.

Δεν αντέχουμε τον πόνο, γι’ αυτό καταπίνουμε χάπια, ναρκωτικά, γινόμαστε αναίσθητοι, μεθάμε. Φοβόμαστε να ζήσουμε κι ακόμη πιο πολύ φοβόμαστε να πεθάνουμε. 

Κατηγορούμε το παρελθόν, λατρεύουμε να κατηγορούμε το παρελθόν, κι όλο τον κόσμο της εποχής εκείνης, αλλά νιώθουμε ανίκανοι να κάνουμε κάτι για το παρόν ή το μέλλον. Βλέπουμε τους άλλους με καχυποψία κι ακόμη πιο πολύ τον εαυτό μας.

Έχουμε ξεχάσει πώς να ακούμε τις φωνές μας. 

Δεν συντονιζόμαστε με αυτό που έρχεται από εμάς. Χάνουμε το παρόν, το αφήνουμε να μας ξεφεύγει. Δεν ξέρουμε ότι δική μας είναι η εκλογή, ότι μπορούμε να εκλέξουμε τη χαρά. 

Μας λείπουν οι στόχοι και δεν καταλαβαίνουμε γιατί ζούμε. Ποτέ δε ρωτάμε τον εαυτό μας: "Τι κάνω εδώ τώρα;"

Ο ρόλος σου στον κόσμο είναι απλώς να πιάνεις τόπο;

ΛΕΟ ΜΠΟΥΣΚΑΛΙΑ

Όπως έζησες, έζησες…

Το πως θα ζήσεις όμως από εδώ και πέρα μπορείς να το επιλέξεις. Να μην επιτρέψεις στις καταστάσεις και στους ανθρώπους που εμπλέκονται συναισθηματικά μαζί σου να σε παρασύρουν να ζεις μια ζωή που δεν είναι δική σου γιατί μέσα σε αυτήν δεν υπάρχεις εσύ, υπάρχουν μόνο οι άλλοι…
Ποτέ δεν είναι αργά κι αυτή εδώ η στιγμή είναι η κατάλληλη στιγμή για να αναλάβεις την ευθύνη του εαυτού σου και να αναρωτηθείς: ΤΙ ΘΕΛΩ ΣΤΗ ΖΩΗ ΜΟΥ;

Μην βιαστείς να απαντήσεις γιατί το μυαλό σου θα σου δώσει την εύκολη λύση, την εύκολη απάντηση. Δώσε λίγο χρόνο σε σένα και έλα σε επαφή με το σώμα σου, με τον εαυτό σου. 
Βάλε την πρόθεση να αναγνωρίσεις το πως θέλεις να ζεις τη ζωή σου. Τοποθέτησε  κάπου κοντά σου χαρτί και στυλό ώστε να έχεις σε αυτά εύκολη πρόσβαση. 
Άναψε ένα κεράκι, διάλεξε μια μουσική που σου αρέσει και χόρεψε. Χόρεψε με όλο σου το είναι. Κάνε την ενέργεια να κυλήσει μέσα σου και να σε ζωντανέψει. 

Μετά μείνε για λίγο ακίνητος στη σιωπή νιώθοντας ότι έχει αφυπνιστεί μέσα σου. Άρχισε να αναπνέεις βαθιά και συνειδητά γεμίζοντας την κοιλιά σου με αέρα. Εισπνοή από την μύτη, εκπνοή από το στόμα…
Δώσε λίγο χρόνο σε αυτήν την αναπνοή να σε πάει βαθιά μέσα σου. Άσε τις σκέψεις να κυλάνε και να φεύγουν από το μυαλό σου όπως τα σύννεφα στον ουρανό… 
Όταν νιώσεις ότι έχεις συνδεθεί με σένα πάρε το χαρτί και το στυλό και άρχισε να γράφεις χωρίς να σκέφτεσαι. Άσε τις λέξεις να ξεπηδάνε από μέσα σου και να σου φέρνουν στο προσκήνιο την αλήθεια σου. 

Άρχισε με το: Τι κάνω εδώ τώρα; Και συνέχισε με τα: 
Τι θέλω πραγματικά από τη ζωή μου; 
Με ποιο τρόπο εμποδίζω τον εαυτό μου να κάνει αυτό που θέλει;
Τι μπορώ να κάνω ώστε να φέρω ισορροπία και γαλήνη μέσα μου;

Μη περιορίζεσαι μέσα σε δυο τρεις προτάσεις. Άσε το μέσα σου να σου μιλήσει… 
Και αφού τελειώσεις δώσε μια υπόσχεση στον εαυτό σου. Ότι θα δεσμευτείς να κάνεις πράξη στη ζωή σου ότι βγήκε στο Χαρτί της Ζωής σου.

Κι αν αρχίσεις τα "μα" τα "πως" και τα "δεν μπορώ" και "τι θα γίνει με τους άλλους"… σκέψου την εκδοχή να μην θέλεις να αλλάξεις την ζωή σου γιατί με κάποιο τρόπο τρέφεσαι ενεργειακά απ’ ότι επικρατεί σ’ αυτήν. 

Αν θες να αλλάξεις, Αλλάζεις κι αυτό είναι συμπαντικός κανόνας. 

Αν νιώθεις ότι δεν μπορείς να το κάνεις μόνος σου απευθύνσου στους κατάλληλους ανθρώπους, όμως μην μένεις ακίνητος… ΚΑΝΕ ΚΑΤΙ!!! Ώστε φτάνοντας στο τέλος της διαδρομής σου να μην νιώσεις ότι "Απλά στη Ζωή σου Έπιανες Τόπο".

namaste 

despoina palamari

ΠΡΟΤΕΙΝΟΜΕΝΟ ΣΕΜΙΝΑΡΙΟ
http://pulseoflove.blogspot.com/2018/09/blog-post_49.html#more