Αρχίσατε μία εργασία και ξαφνικά βλέπετε ότι την αρχίσατε ενώ ήσασταν ταραγμένος... Μόλις θα το παρατηρήσετε αυτό, σταματήστε αμέσως! "Αν δεν σταματήσετε, θα εξακολουθείτε έπ’ αόριστον μ' αυτή την ταραχή χωρίς να μπορείτε να σταματήσετε. Λοιπόν, διακόψτε την εργασία σας και μετά ξαναρχίστε μ’ έναν άλλο ρυθμό. Η νέα κατάσταση θα διαιωνιστεί με τη σειρά της.
Γιατί, όταν κάποιος έχει οργιστεί, αναποδογυρίζει όλα τα αντικείμενα, χτυπά τις πόρτες, σκοντάφτει στα έπιπλα; Γιατί θέλει να απαλλαγεί από αυτή τη δύναμη που δεν ξέρει πώς να δαμάσει. Όσο όμως κινείται, τόσο είναι υποχρεωμένος να κινείται. Πρέπει λοιπόν να κάνει το αντίθετο. να σταματήσει εντελώς να κινείται για μία στιγμή, και μετά να εξακολουθήσει την εργασία του.
Υποθέστε τώρα ότι αυτή ή ταραχή σας συμβαίνει ενώ βαδίζετε στο δρόμο. Αφού εξακολουθείτε και βαδίζετε ή ταραχή δεν σταματά, πρέπει λοιπόν να σταματήσετε! Αλλά για να μη σας δουν οι περαστικοί, σταματήστε π.χ. μπροστά σε μία βιτρίνα ενός καταστήματος, κάνοντας δήθεν ότι κοιτάζετε κάτι. Και εδώ, προσπαθήστε να λύσετε το πρόβλημα πού είναι η πηγή της ταραχής σας. Αφού διακόψατε την κίνησή σας, μπορείτε να δώσετε μιαν άλλη κατεύθυνση στη σκέψη σας.
Να διαλύεις σύννεφα με τη σκέψη
Όταν νιώθετε κακοδιάθετος, λυπημένος, ανήσυχος, θα πει πώς ένα σύννεφο περνά από μέσα σας. Τότε, προσπαθήστε να διαλογιστείτε για να διαλύσετε αυτό το σύννεφο αντί να το τροφοδοτείτε με τις σκέψεις σας. Αν τα καταφέρετε, θα δείτε ότι ο ήλιος, ο Θεός, είναι πάντοτε εκεί, ενώ ήταν πριν κρυμμένος από τα ίδια σας τα σύννεφα...
Κι αν αυτό το κάνετε λίγο, γιατί μετά να μην το κάνετε και πολύ; Μία φορά που θα είστε ικανοί να διασκορπίσετε τα σύννεφά σας, θα μπορείτε να δοκιμάζετε να διασκορπίζετε και τα συλλογικά σύννεφα πού βαρύνουν τη γη. Όταν φυτέψατε σιτάρι και είδατε τα ωραία στάχυα που φύτρωσαν, θα μπορείτε να σπείρετε χιλιάδες παρόμοιους σπόρους, γιατί δεν αμφιβάλλετε ότι και οι άλλοι σπόροι θα σας δώσουν επίσης ωραία στάχυα. Το ίδιο λοιπόν είναι και για την εσωτερική εργασία. Όταν πετύχατε για τον εαυτό σας, γίνεστε σίγουρος ότι, χάρη στην εργασία σας, μπορείτε να βοηθήσετε όλη τη συλλογικότητα, όλη την ανθρωπότητα.
Να κάνετε λουτρό
Να κάνετε λουτρό
Το νερό έχει την ιδιότητα να απορροφά τα πάντα. Απορροφά το καλό καθώς και το κακό, γι' αυτό όταν είστε σε ενθουσιασμούς, σε εκστάσεις. δεν πρέπει ούτε να πλένεστε, ούτε. πάνω απ’ όλα, να κολυμπάτε. Αν όμως είστε δυστυχισμένοι και κολυμπήσετε, θα αισθανθείτε πολύ καλύτερα μετά, γιατί το νερό απορρόφησε τη λύπη σας, τούς καημούς σας και τις αμηχανίες σας. Το νερό απορροφά τα πάντα, τα καλά όπως και τα άσχημα πράγματα.
Δώστε μια προθεσμία στο κακό
Υποθέστε ότι είστε αδιάθετος, έχετε πονοκέφαλο, έχετε έναν καημό, ένα κακό που σάς καταδιώκει. Βγείτε έξω και κάντε ένα περίπατο, βαδίστε λέγοντας: « Όταν θα φτάσω σ' εκείνο το δέντρο πού είναι πιο κάτω. ή σ' εκείνο τον τοίχο, θα μου έχει περάσει αυτό το κακό». Πλησιάζετε λοιπόν σ' αυτό το σημείο με τη σκέψη ότι αυτή η απελευθέρωση θα γίνει τέλεια, και θα αισθανθείτε μία φώτιση, μιαν ανακούφιση, μία χαρά, μόλις θα φτάσετε στο καθορισμένο σημάδι. Αν αυτή η ανακούφιση είναι πολύ ασθενική ξαναρχίστε διαλέγοντας ένα καινούργιο σημάδι, πιο μακριά, και βεβαιωθείτε ότι, εκεί, τό κακό σας θα εξαφανιστεί εντελώς. Εξακολουθήστε έτσι μέχρι που να αισθανθείτε μιαν αληθινή καλυτέρευση.
Όταν είστε δυσαρεστημένος, άρρωστος, ερεθισμένος ή αδύναμος, αντί να απελπίζεστε και να ανησυχείτε τούς άλλους, μείνετε ήσυχα στο σπίτι σας και πείτε: «Άφησα τον εαυτό μου να κρυώσει, πρέπει τώρα να τον ζεστάνω!» Κάντε μερικές αναπνοές, κάντε μία χειρονομία με αγάπη, στείλτε μία σκέψη αγάπης σε όλο το σύμπαν, γιατί η αγάπη είναι η αληθινή ζεστασιά. Θα διαπιστώσετε ότι, στέλνοντας κύματα αγάπης, ανοίξατε μέσα σας μία πηγή: την καρδιά, και τό νερό τρέχει τώρα. Αφήστε το να τρέχει και να κάνει την εργασία του γιατί θα εξαγνίσει τα πάντα μέσα σας.
Η δύναμη του λόγου
Στη Μύηση, διδάσκουν στους μαθητές να χρησιμοποιούν λέξεις, να τις προφέρουν με τέτοιο τρόπο ώστε να κινούν τις δυνάμεις τής φύσης. Τα λόγια είναι δυνατά, όμως δεν ξέρουμε ακόμα να τα μεταχειριστούμε, ούτε και να τα προφέρουμε σωστά. Όταν κρυώνετε και νιώθετε εγκαταλειμμένος, κι έχετε την εντύπωση ότι κανείς δεν σας αγαπά. προφέρετε τη λέξη «αγάπη», μία φορά. δύο φορές, δέκα φορές και με διαφορετικούς τρόπους: κινείτε έτσι τις κοσμικές δυνάμεις τής αγάπης και δεν είναι δυνατόν πια να νιώθετε μόνος και εγκαταλειμμένος.
Όταν νιώθετε ότι είστε στο σκοτάδι, σαν να είσαστε πεσμένος στο βάθος μιας αβύσσου, προφέρετε τις λέξεις «σοφία», «φως», μέχρις ότου δονήσουν και τραγουδήσουν σε όλο τα κύτταρα του σώματός σας. Τη στιγμή εκείνη όλα θά φωτιστούν... Όταν νιώθετε βασανισμένος, περιορισμένος ταραγμένος, προφέρετε τη λέξη «ελευθερία». Μπορείτε ακόμα να προφέρετε τις λέξεις «ομορφιά», «αλήθεια», «δύναμη», «υγεία», «αρμονία»... Θα πείτε πώς αυτά είναι λίγα πράγματα. Ναι, μα κάθε λέξη, όσο την επαναλαμβάνετε, αποκτά μία μεγάλη δύναμη και επηρεάζει τη δική σας ύλη. αν ξέρετε να την προφέρετε με ένταση και πεποίθηση.
Αν νιώθετε ταραγμένος, αν έχετε έναν πειρασμό, αυτό αποδεικνύει ότι σας επιτέθηκαν κακά πνεύματα. Λοιπόν, μη βγαίνετε για να αγωνιστείτε μαζί τους, αν βγείτε από το φρούριό σας ασφαλώς θα κτυπηθείτε, γιατί δεν έχετε τίποτα, ούτε πανοπλία, ούτε ασπίδα, ούτε όπλο. Τη στιγμή εκείνη, αντίθετα μπείτε όσο μπορείτε πιο βαθιά στον εαυτό σας.
Αντί να παλέψετε έξω ενάντια στους εχθρούς σας, πού είναι πολύ δυνατοί, μπείτε μέσα και αποφύγετε τους! Όταν παλεύετε μαζί τους τούς δυναμώνετε, γιατί ερεθίζεστε και γίνεστε πιο ανυπόμονοι και πιο νευρικοί. Σας συμβαίνει καμιά φορά να παλεύετε με ορισμένα ένστικτα, με ορισμένες επιθυμίες, αλλά αυτές αυξάνουν.
Λοιπόν, μην παλεύετε, αρκεστείτε να μπαίνετε πιο βαθιά μέσα στον εαυτό σας και προσπαθήστε να μη σκέφτεστε αυτούς τους εχθρούς, να μην ασχολείστε με αυτούς, απλούστατα να περιμένετε. Να σκέφτεστε τον Κύριο, μείνετε εκεί λίγο καιρό στο πιό υψηλό σας καταφύγιο; σε λίγες στιγμές θα διαπιστώσετε ότι οι εχθροί σας έφυγαν.
Ρωτάτε: «Μα αν οι εχθροί είναι ακόμα εκεί;» Ε, τότε, αν ακόμα είναι εκεί, καθώς θα έχετε ανεβεί στο υψηλό σας καταφύγιο, όπου βρίσκονται το φως, η σοφία, η δύναμη, θα μπορείτε τουλάχιστο να τους χτυπήσετε με πραγματικά όπλα.
Αφήστε τους εχθρούς σας να φωνάζουν. Μην κλονίζεστε, μην κινήστε, μην ανησυχείτε γι' αυτούς και προπαντός, μην αγωνίζεστε εναντίον τους αφού δεν είστε καλά οπλισμένοι γι' αυτό τον αγώνα.
ΑΪΒΑΝΧΩΒ
"Η Νέα Γη"