Ερχεται ο καινούργιος Χρόνος!!!

Είναι καιρός για ενδοσκόπηση...

Η φύση έχει αρχίσει να ντύνεται χειμωνιάτικα και καλεί την βασίλισσα των πάγων να σου ψιθυρίζει το τραγούδι της. Αν κλείσεις λίγο τα μάτια και γαληνέψεις τη φλυαρία του μυαλού σου θα την ακούσεις να σου λέει:

Αν θες να αποκτήσεις ευτυχία πρέπει να γνωρίσεις τον εαυτό σου…

Για να γνωρίσεις τον εαυτό σου χρειάζεται να γνωρίσεις το σώμα, το μυαλό, την καρδιά και το Πνεύμα σου…

Μπορείς από σήμερα να αποσυρθείς στη εσωτερική σιωπή σου, μέσα στη σπηλιά –μήτρα για να μπορέσεις να αντικρίσεις τον εαυτό σου.

Χρησιμοποίησε τη δύναμη σου για να ξεπεράσεις τις αδυναμίες σου αλλά να ξέρεις ότι και τα δυο σου είναι απαραίτητα για την εξέλιξη σου…

Μην πολεμήσεις με τον εαυτό σου γιατί από αυτή τη μάχη θα βγείτε και οι δυο χαμένοι…

Αγάπησέ τον, αγκάλιασέ τον και ξεχειμώνιασε μαζί του στη Σιωπή ώστε να ενδυναμώσεις και να βγεις την Άνοιξη, Αναζωογονημένος για να γευτείς τους καρπούς από το Δέντρο της Ζωής…

Καλή χρονιά να έχουμε… γεμάτη Συνειδητότητα!!!

Πάει ο παλιός ο χρόνος...

Έχω κουραστεί κάθε χρόνο τα ίδια και τα ίδια…

Πάντα να φταίω εγώ γιατί δεν έγιναν τα πράγματα στη ζωή σας όπως τα θέλατε…

Ποιος σας είπε αδέλφια μου, αλήτες, πουλιά ότι εγώ είμαι ο κατασκευαστής των βασάνων σας; Ποιος σας είπε ότι γουστάρω να σας βλέπω μέσα στο κλάμα και τη δυστυχία; 

Έρχομαι με χαρές και πανηγύρια και με ανάλαφρα βήματα και φεύγω σκυφτός και ρακένδυτος γιατί κανένας πια δεν με θέλει… Όλοι σας εναποθέτετε πάνω μου τις αναποδιές και τα ευτράπελα που συνέβησαν και όλο «φύγε Γέρο Χρόνε ακούω και μην ξανάρθεις ποτέ» και πολλά άλλα, πιο σκληροπυρηνικά….

Όλοι ξαφνικά παρακαλάτε για το καινούργιο, για το άγνωστο… αυτό που αποφεύγατε όπως ο διάβολος το λιβάνι μέσα στη χρονιά που παρήλαυνα. Και τώρα ξαφνικά, χοροί και τραγούδια για τον καινούργιο χρόνο...

Αποχαιρετώντας το 2018

Ολοκληρώνοντας την περπατησιά μου μέσα στο 2018 

αφήνω λυτρωτικά τα δάκρυα να κυλήσουν στο πρόσωπο μου και πριν κάνω το βήμα στο καινούργιο ζητάω μια συγγνώμη από το Θεό 

για όλα όσα μου πρόσφερε και δεν τα δέχτηκα…

για όλα όσα μου χάρισε και δεν τα χάρηκα…

για όλα όσα μου ζήτησε και δεν του τα έδωσα…

για όλες τις φορές που χαομένη μέσα στις σκέψεις του μυαλού μου έγινα αρνητής της Αγάπης Του… 

της Αγάπης Μου…

Να ζητήσω μια συγνώμη 

για όσα σ’ αγαπώ δεν είπα 

για όσες αγκαλιές δεν μοιράστηκα 

για όσα μάτια, σκύβοντας το κεφάλι, δεν αντίκρισα 

για όσα φιλιά δεν απόλαυσα...

Εκπληρώνοντας το σχέδιο της δικής μου ζωής

Προετοιμαζόμενοι για τον καινούργιο χρόνο είναι καλό να απελευθερώσουμε από το παρελθόν ότι μας δεσμεύει και δεν μας αφήνει να ατενίσουμε με αισιοδοξία ένα μέλλον γεμάτο αφθονία και πληρότητα.

Ακολουθεί μια αρχαία προσευχή - ευλογία, που δόθηκε στη γλώσσα Νάουατλ των Ατζέκων-Μεξικό και ανοίγει νέο δρόμο μπροστά μας μέσα από τη συγχώρεση, τη στοργή, την μη-προσκόλληση και την απελευθέρωση  (Via Jolenny Piedra)

❤Απελευθερώνω τους γονείς μου από το αίσθημα ότι με έχουν απογοητεύσει. 

❤Απελευθερώνω τα παιδιά μου από την ανάγκη να με κάνουν περήφανη/ο -είθε να μπορούν να ακολουθήσουν το δικό τους τρόπο σύμφωνα με εκείνα που συνεχώς ψιθυρίζει η δική τους καρδιά στα αυτιά τους. 

❤Απελευθερώνω τον/την σύντροφό μου από την υποχρέωση να με συμπληρώσει. Δεν υπολείπομαι σε κάτι. Μαθαίνω μαζί με όλα τα πλάσματα συνεχώς. 

ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ ❤

Ετοιμάζομαι να κατέβω στη γη. Σέλωσα τα ελάφια, το έλκηθρο μου είναι πανέτοιμο… Όμως αναρωτιέμαι, τι δώρα να τους πάω; Τους βλέπω και απορώ…

Με λίγες σταγόνες βροχής δυσανασχετούν…

Με λίγο αέρα, λίγο κρύο, γίνονται δύστροποι…

Το χαμόγελο τους συνέχεια το γκριζάρουν με αρνητικές σκέψεις…

Έγιναν λάτρεις του επιφανειακού, του λίγου, του μικρού και του σαθρού…

Ζουν συνέχεια μέσα σε ψευδαισθήσεις…

Στο μόνο που είναι πολύ καλοί, όλοι τους, είναι στον εκφοβισμό. Είναι αριστοτέχνες στο να φοβίζουν ο ένας τον άλλον και να υποδουλώνονται στον μεγαλύτερο φόβο, σ΄ αυτόν που τους περνά η τηλεόραση και οι επιτήδειοι σκηνοθέτες του ψεύδους.

Έχουν ξεχάσει να αναπνέουν, να αγγίζουν, να παίζουν…

Έχουν ξεχάσει να ζουν…

Το βρήκα!!!! Βρήκα τι δώρο θα τους κάνω…

Θα τους ξανακάνω παιδιά ώστε να μπορούν να αντικρίζουν την ομορφιά παντού και να ζουν την κάθε στιγμή τους ολοκληρωτικά…

namaste

despoina palamari

Η βία φέρνει βία και η συμπόνια την αγάπη.

"Αν θες να αλλάξεις τον κόσμο άλλαξε τα μάτια που τον κοιτάζουν…"

Ο κόσμος δεν αλλάζει όταν στην βία ανταποκρίνεσαι με βία ή όταν επιβραβεύεις όποιους ανταποκρίνονται με βία σε οτιδήποτε δεν τους αρέσει. Και δεν είσαι λιγότερο υπεύθυνος επειδή δεν πατάς την σκανδάλη ή δεν πυροδοτείς το φιτίλι…

Κάθε φράση όπως "καλά του έκανε" ή "καλά να πάθει" ή "άξιζε χειρότερα", δεν σκορπά δηλητήριο μόνο γύρω μας αλλά και μέσα μας. Μας βγάζει από τον κόσμο της αγάπης και μας οδηγεί στην σκοτεινιά. Μας κάνει εμάς τους ίδιους δολοφόνους της Αθωότητας και βιαστές της Ανθρωπιάς μας… 

Το "σκοτάδι" απλά μας βοηθά να ανακαλύψουμε το αιώνιο Φως της Ψυχής μας

Η έκφραση της αγάπης είναι η πραγματική μας υπόσταση. 

Αν θέλουμε πραγματικά να θεραπεύσουμε τις πληγές μας το μόνο που χρειάζεται να κάνουμε είναι να ανοιχτούμε προς τα βάθη της καρδιάς μας και να ακολουθήσουμε μόνο ότι πηγάζει μέσα από εκείνη...

Αν κάποια στιγμή μπορέσουμε να κοιτάξουμε πίσω από την προσωπικότητα και κατορθώσουμε να αντικρίσουμε την αιώνια ψυχή μας τότε θα μπορέσουμε να Ενθυμηθούμε ποιοι πραγματικά είμαστε...

Γεννηθήκαμε για να μοιραστούμε την Αγάπη σε όλα τα επίπεδα. Να δώσουμε και να πάρουμε Αγάπη. Να παραδοθούμε στην άνευ όρων Αγάπη. Κι αν η προσωπικότητα μας, το εγώ μας, φωνάζει ότι δεν αξίζουμε την Αγάπη τότε οφείλουμε να εξαφανίσουμε αυτή τη φωνή μέσα από το κεφάλι μας ανακαλύπτοντας ποιοι πραγματικά είμαστε.

KAΛΑ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ

Εύχομαι ολόψυχα διαβαίνοντας ο καθένας με τον δικό του τρόπο το μονοπάτι που ορίζει η Ψυχή του:

Η μοναξιά να μην σπείρει ποτέ την αμφιβολία στην καρδιά του

Η δυστυχία να μην αγγίξει το χαμόγελο του 

Η συμπόνοια να μην χαθεί ποτέ από το βλέμμα του

Τα όνειρα του, φωτεινοί σηματοδότες, σαν το αστέρι των ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΩΝ να κατευθύνουν τα βήματα του και κάθε στιγμή να βιώνει την παρουσία της Αγάπης στη Ζωή του...

Να νιώθουμε όλοι μας ότι η ΑΓΑΠΗ: 

μας τυλίγει όταν κρυώνουμε

μας αγκαλιάζει όταν φοβόμαστε

μας νανουρίζει όταν κουρνιάζουμε, 

μας ηρεμεί όταν θυμώνουμε

μας δίνει το χέρι όταν δειλιάζουμε 

και μας χαμογελά κάθε φορά που την αντικρίζουμε...

Χρόνια Πολλά 💛 Χρόνια Φωτεινά

namaste

despoina palamari

Η ΑΓΑΠΗ είναι η ουσία της Ψυχής

Αναρωτιέμαι: Ξέρω να αγαπώ;

Ξέρω να αφουγκράζομαι, να δίνομαι, να μοιράζομαι;

Ξέρω να μην περιμένω, να μην προσδοκώ; 

Ξέρω; Ξέρω, ξέρω…

Πόσο μυαλό κρύβεται πίσω από αυτή τη λέξη; Πόση μυαλουδίλα; Και απλώνεται παντού μέσα μου, στον καθένα γύρω μου σαν ιός…  Κρύβεται πίσω από κάθε σκέψη, πίσω από κάθε αίσθηση, από κάθε συναίσθημα… 
Και πως περιμένω να αγαπώ όταν αρχίζω με το ξέρω;

Η αγάπη είναι αγάπη. 

Δεν μετρά, δεν αναμετρά, δεν υπολογίζει, δεν κοστολογεί. Δεν αναμένει, δεν υπομένει, δεν περιμένει… δίνεται… Δίνεται απλόχερα και κυλά σαν ποτάμι. Μοιράζεται παντού και δεν αναγνωρίζει πρόσωπα, ονόματα, καταστάσεις… Είναι πάνω από το εγώ. Ακόμα πιο πάνω από το Εμείς… 
Eίναι ΑΓΑΠΗ...

Αγάπη σημαίνει να γδύνεσαι απ’ τα ονόματα

Όταν ερωτεύεται ένα ζευγάρι, ένας πίδακας ζωής αναβλύζει μέσα τους, από τον οποίο  αντλούν τη ζωή που προσμένουν. Ξεδιψούν από την πηγή κι όχι από το πρόσωπο του έρωτά τους. Διατηρούν αυτήν την πηγή ανεξάντλητη με το μεράκι τους και την αμοιβαία τους συμβολή. Γίνονται μια κοίτη που κουρνιάζουν το νερό του έρωτά τους και εκείνο συνεχίζει να κυλά γάργαρα, όσο η αμοιβαία τους προσπάθεια το βοηθά να εκτοξεύει δέσμες αγάπης.

Ο Χριστός μας εδώ είναι. Όχι στα κομποσκοίνια και στο μικρόκοσμό μας....

O Ιωσήφ, η Μαρία, το παιδί τους και η άγνοια

Δεν ξέρω γιατί καταντήσαμε έτσι. Γιατί ξεχάσαμε πώς είναι απλώς να συμπονάς αντί να φοβάσαι...

Ο Χριστός σας εδώ είναι. Όχι στα κομποσκοίνια, τα κόκαλα, τα πασαλείμματα και στο μικρόκοσμό σας. Eκεί όπου βράζετε αδιάκοπα και αδαείς από επιλογή.

Κοιτάζω τη φωτογραφία. Ένα ζευγάρι προσφύγων με το βρέφος τους, απελπισμένοι.

Ζουν εδώ και μερικά 24ωρα χωρίς ηλεκτρισμό και νερό. Τώρα είναι και χωρίς στέγη.

Ένας άντρας, μια γυναίκα, ένα βρέφος. 
Πλήρωναν το νοίκι και τις υποχρεώσεις τους αλλά αυτοί που αγόρασαν το παράπηγμα πια, εκεί στις γειτονιές που μεγάλωσα, τους έδωσαν οκτώ μέρες διορία για να φύγουν. Και τους πέταξαν έξω.

Η Σκοτεινή Νύχτα της Ψυχής

Υπάρχουν φορές που τριγυρνάμε στο σκοτάδι και αναρωτιόμαστε: «Πού είναι το φως; Είναι αληθινό; Τι πρέπει να κάνω για να το βρω;» Είναι από εκείνες τις φορές που νιώθουμε ότι έχουμε περάσει πολλά, ότι έχουμε δοκιμαστεί και ότι προσπαθήσαμε, και νιώθουμε μπερδεμένοι και χαμένοι.

Βαθιά σ’ αυτό το άγνωστο δάσος ερχόμαστε αντιμέτωποι με τη «σκοτεινή νύχτα της ψυχής». Είναι η στιγμή που κάθε φιλική σχέση και παρηγοριά χάνει τη σημασία της, όταν το παρελθόν αποσυντίθε­ται και το μέλλον είναι άγνωστο, και απομένουμε μόνοι στο σκοτεινό καράβι της λαχτάρας. 

Ο φίλος μου Raz Ingrasci, διευθυντής του Ινστιτούτου Hoffman Quadrinity, λέει γι’ αυτή τη σκοτεινή νύχτα: «Συχνά, όταν υποφέρουμε, νομίζουμε ότι είμαστε εκατομμύρια μίλια μακριά από το Θεό. Νομίζουμε ότι ο Θεός μας έχει εγκαταλείψει».

Με ποιο τρόπο παραδίνουμε στους άλλους την "δύναμή" μας;

Διαλογιστικές Ασκήσεις ενδυνάμωσης του 3ου Τσάκρα

Αν φοβόμαστε τις ευθύνες και τους κινδύνους, αν φοβόμαστε τα λάθη, την κριτική, την απόρριψη και αποφεύγουμε να πάρουμε ρίσκα στη ζωή μας… 

Αν αναζητάμε κάποιον άλλον να σηκώσει τα βάρη μας, να μας σώσει, να σταθεί εκείνος "δυνατός" στη δική μας θέση… 

Τότε θα υπάρχει πάντα κάποιος επιτήδειος "δάσκαλος", γκουρού, καθοδηγητής, ακόμα και εραστής ή "φίλος" που ενώ θα νομίζουμε ότι μπορεί δίπλα του να ενδυναμωθούμε και να πάρουμε λίγο από τη ζεστασιά και τη λάμψη του αντίθετα θα τον τρέφουμε με τη δική μας ενέργεια και θα αποδυναμώνουμε ολοένα και περισσότερο τον εαυτό μας. 

Ένας δάσκαλος ανοίγει δρόμους για να τους περπατήσουμε εμείς φορώντας τα δικά μας παπούτσια, βασιζόμενοι στις δικές μας δυνάμεις, τρέφοντας και ενδυναμώνοντας τον εαυτό μας μέσα από την εμπειρία, το βίωμα…

Αν δεν μπορείς να αγαπήσεις τον εαυτό σου γιατί να το κάνει κάποιος άλλος για σένα;

Το πρώτο κυματάκι της αγάπης που θα σχηματιστεί μέσα στην καρδιά σου πρέπει να έρθει σε σένα… Αν δεν έρθει πρώτα σε σένα τον ίδιο, δεν θα μπορέσει να ταξιδέψει και να συναντήσει κανέναν άλλον γιατί, όλοι βρίσκονται έξω από εσένα.

Είναι σαν να  ρίχνεις μια πέτρα μέσα σε μια ήσυχη και σιωπηλή λίμνη. Μόλις η πέτρα αγγίξει την επιφάνεια του νερού αρχίζουν ολόγυρα της να απλώνονται κυματάκια που ανοίγουν ολοένα και περισσότερο. Αν δεν έρθει να σε συναντήσει το πρώτο κυματάκι δεν μπορεί να απλωθεί και να ταξιδέψει μέχρι την ακτή της λίμνης.

Μην δηλητηριάζεις το παρόν σου κολλημένος στο παρελθόν σου.

Όλοι θέλουν να ανέβουν και να ζήσουν στην “κορυφή” του βουνού γιατί νομίζουν ότι έτσι θα κατακτήσουν τη Ζωή, την ελευθερία. Δεν γνωρίζουν όμως ότι η αληθινή ελευθερία, η πραγματική Ζωή, κρύβεται μέσα στον τρόπο με τον οποίο κατεβαίνεις μια απόκρημνη πλαγιά… 

Εκεί δοκιμάζεσαι, εκεί μεστώνεις σαν άνθρωπος… 

Μαλακώνεις σκληραίνοντας ή αν θες σκληραίνεις μαλακώνοντας… 

Όπως και να το πεις το ίδιο είναι γιατί στην ουσία μαθαίνεις να κάνεις τις αδυναμίες σου προτερήματα και να προχωράς…

ΗΧΟΘΕΡΑΠΕΙΑ: ΗΧΗΤΙΚΑ ΤΑΞΙΔΙΑ

(Κοσμικό Λουτρό και Ταξίδια Φαντασίας)

Ηχο-συναντήσεις 

Την  πρώτη και τρίτη Δευτέρα  

κάθε μήνα 

19:15-20:30 

ΙΑΘΕΙΗΝ 

(Θράκης 138 και Αν. Ρωμυλίας)

ΠΕΤΡΟΥΠΟΛΗ 

Οι Ηχο-συναντήσεις και το κοσμικό λουτρό είναι μια φανταστική εμπειρία, ένα ταξίδι με ήχους όπου δεν χρειάζονται βιογραφικά, ταυτότητες και προσωπικά διαπιστευτήρια, μόνο η πρόθεση να συναντήσεις τον εαυτό σου. Οι ήχοι από τις ηχογαβάθες και τα γκογκ δημιουργούν γύρω σου ένα ενεργειακό θεραπευτικό πεδίο. Ένα θεραπευτικό κουκούλι όπου μέσα του μπορείς με ασφάλεια να αφεθείς, να εμπιστευτείς και να αρχίσεις το εσωτερικό ταξίδι.

Το πόσο βαθιά μπορεί να φτάσεις εξαρτάται από εσένα όμως σίγουρα, καθώς δέχεσαι τα δονητικά αγγίγματα του ήχου, μπαίνοντας σε βαθιά χαλάρωση, θα χαλαρώσει το σώμα σου θα ησυχάσει το μυαλό σου, και θα απελευθερωθεί όλη η ένταση που κουβαλάς από την καθημερινότητα. 

Ότι δεν έκανες χθες μπορείς να το κάνεις ΣΗΜΕΡΑ!

Βαδίζοντας σιγά, σιγά προς την αλλαγή του χρόνου, χρειάζεται να κλείσουμε τις εκκρεμότητες που υπάρχουν στη ζωή μας...

Χρειάζεται να συγχωρήσουμε αυτούς που μας πλήγωσαν και να ζητήσουμε συγνώμη από αυτούς που νιώθουμε ότι χρειάζεται να ζητήσουμε ώστε να ανοίξουμε χώρο μέσα μας για να υποδεχτούμε την Αγάπη και το Φως…

Να πούμε το σ’ αγαπώ εκεί που τόσες φορές θέλαμε να το πούμε αλλά διστάζαμε και το αναβάλλαμε. Να το πούμε χωρίς να περιμένουμε ανταπόδοση ή ανταπόκριση. Να το κάνουμε μόνο και μόνο για μας. Για να νιώσουμε εμείς καλά, για να ολοκληρωθούμε και να απελευθερωθούμε από αυτή την ενέργεια του φόβου που μας κρατάει δέσμιους χωρίς να το καταλαβαίνουμε.

Η αγκαλιά αν ήταν χρώμα, θα ήταν το δικό σου αγαπημένο

Αν και γένους θηλυκού, η αγκαλιά δεν έχει φύλο. Όλοι τη χρειάζονται, ο καθένας μπορεί να την προσφέρει... 

Ψιθυρίζει και στους δύο τα ίδια λόγια.

Αν ήταν χρώμα, θα ήταν το δικό σου αγαπημένο· γιατί καμιά αγκαλιά δεν είναι ίδια. Κάθε μία είναι ξεχωριστή και μοναδική, σχεδιασμένη για σένα.

Δεν έχει φωνή κι όμως ηχεί σαν την πιο δυνατή χαρμόσυνη καμπάνα. Δεν έχει λέξεις κι όμως απ’ αυτήν θα ακούσεις τις ομορφότερες κουβέντες. 

Αν είχε πάλι άρωμα, θα ήταν αυτό της παιδικής ασφάλειας κι ανεμελιάς, κάτι σαν βανίλια-καραμέλα. Γλυκό και δυνατό!

Ψυχανεμίζοντας

•ανατέλλοντας
Ρούχα από χώμα και νερό ντύνουν την ψυχή μου.  Με οδηγούν μέσα από το συμπαντικό στερέωμα στην αυγή της ύπαρξης μου.
Ανατέλλει ο ήλιος μου και έχω για συντροφιά μια σοφία άχρονη που συνοδεύει: τους πρώτους μου ήχους, τις πρώτες μου ανάσες, τα πρώτα μου κοιτάγματα, τα πρώτα μου βήματα.
Ακούω τον ήχο του σύμπαντος στο μαγικό «τακ» της καρδιάς μου και πλημμυρίζω εμπιστοσύνη 
Αναπνέω αποδοχή και αφήνομαι να κολυμπήσω μέσα σε ανοικτές αγκαλιές.

Αντικρίζω την αγάπη στα μάτια και ξεχειλίζω αθωότητα.
Εσωτερική δύναμη και αφοβία εμπνέει τα πρώτα μου βήματα. 

Κανένας δεν γνωρίζει από την αρχή το πώς πρέπει να ζήσει. Ζώντας το γνωρίζει.

Πρέπει να αντικρίσεις το σκοτάδι για να γνωρίσεις το πρωί και στο πιο βαθύ της νύχτας, λίγο πριν την χαραυγή, ξέρεις ότι πλησιάζει το πρωί.

Όταν κάποιος είναι δυστυχισμένος το κάθε τι μέσα του είναι μπλοκαρισμένο. Η ενέργεια του είναι παγωμένη. Νιώθει στερεοποιημένος σαν βράχος, ακίνητος…

Όταν κάποιος είναι ευτυχισμένος, είναι χαρούμενος, τότε η ενέργεια ρέει μέσα στο σώμα του. Νιώθει ευεξία και ζωντάνια. Συμβαίνει ένας εσωτερικός χορός ενέργειας μέσα του που είναι απαραίτητος για την μεταμόρφωση του.

Η ευτυχία είναι το μυστικό της μεταμόρφωσης. Κάθε πρωί όταν ένας άνθρωπος ξυπνά έχει να επιλέξει ανάμεσα σε δυο καταστάσεις. Η μια είναι να είναι ευτυχισμένος και η άλλη να μην είναι ευτυχισμένος. Ανάλογα το τι θα επιλέξει αυτό και θα βιώσει. Γι’ αυτό το πραγματικό ζήτημα είναι: Τι θέλεις; Θέλεις να είσαι ευτυχισμένος ή δυστυχισμένος;

Ένας άγγελος που ξεχάστηκε είσαι…

Ένας άγγελος που ξεχάστηκε είσαι… Ξεχάστηκε και χάθηκε στους λαβύρινθους της σκέψης… 

Κοίταξες τους άλλους, τους είδες διαφορετικούς και σκέφτηκες ότι είσαι λάθος…
Ότι χρειάζεται να έχεις συγκεκριμένη συμπεριφορά για να μπορείς να ζήσεις ανάμεσα τους και χάθηκες… 
Δεν κατάλαβες ότι χρειαζόταν να παραμείνεις διαφορετικός… 

Ότι χρειάζεται να γίνεις διαφορετικός μήπως και καταφέρεις να τους ξυπνήσεις από το λήθαργο που τους έφερε η ύλη…
Μήπως καταφέρεις και τους κάνεις να ενθυμηθούν από πού έρχονται, ποιοι ήταν κάποτε και πώς μπορούν να μεταμορφώσουν τις σκιερές τους στιγμές σε φωτεινές…

Μετανάστες στην ύλη όλοι μας αφήσαμε πίσω την κοινή πατρίδα και ντυθήκαμε ρούχα από χώμα και νερό… κυλήσαμε στην γη δακρύζοντας… 
Είχαμε βλέπεις δύσκολο έργο να εκπληρώσουμε… 

Μήπως κάτι μέσα σου φωνάζει: "Πάρ' το αλλιώς"

Η Ζωή γελάει πολύ και γελά μαζί σου κάθε φορά που νομίζεις ότι μπορείς να την ορίσεις και να την ελέγξεις. 
Κι αν η τελευταία εμπειρία που σου έφερε ήταν ένα απαλό χαστουκάκι στο πρόσωπο, η επόμενη που θα σου φέρει θα μοιάζει σαν να σου τραβάει κάποιος δυνατά το χαλί κάτω από τα πόδια. Κι αυτό θα συνεχίζεται μέχρι να μάθεις, μέχρι να κατανοήσεις ότι δεν μπορείς να επιλέξεις ούτε να ελέγξεις το τι θα σου φέρει η Ζωή. Μπορείς όμως να επιλέξεις με ποιο τρόπο θα το διαχειριστείς, με ποιο τρόπο θα το ζήσεις, ότι κι αν είναι αυτό που θα έρθει.

Μπορείς να μπεις στην εμπειρία ολοκληρωτικά, βλέποντας, την καινούργια πρόκληση που συνάντησες σαν ευλογία, σαν ευκαιρία για μεγάλωμα και να αφεθείς να κυλήσεις μαζί της χωρίς να χάσεις την αισιοδοξία και την πίστη σου. 

Το Κοσμικό Λουτρό της Αγάπης

Μια Δωρεάν Βιωματική Εμπειρία με Ηχους από γκογκ και ηχογαβάθες

Το Κοσμικό Λουτρό  της Αγάπης

Δευτέρα 17 Δεκεμβρίου19:15 - 20:30

ΙΑΘΕΙΗΝ: Θράκης 138 και Αν. Ρωμυλίας

ΠΕΤΡΟΥΠΟΛΗ

Τα Χριστούγεννα πάντα μας φέρνουν σε επαφή με την ευαίσθητη πλευρά μας. Το κοσμικό λουτρό είναι μια ευκαιρία να ενδυναμωθούμε στην Αγάπη

Το κοσμικό λουτρό είναι μια φανταστική εμπειρία, ένα ταξίδι με ήχους όπου δεν χρειάζονται βιογραφικά, ταυτότητες και προσωπικά διαπιστευτήρια για να ταξιδέψεις, μόνο η πρόθεση να συναντήσεις τον εαυτό σου. 

Οι ήχοι από τις ηχογαβάθες και τα γκογκ δημιουργούν γύρω σου ένα ενεργειακό θεραπευτικό πεδίο. Ένα θεραπευτικό κουκούλι όπου μέσα του μπορείς με ασφάλεια να αφεθείς, να εμπιστευτείς και να αρχίσεις το εσωτερικό σου ταξίδι.

Το πόσο βαθιά μπορεί να φτάσεις εξαρτάται από εσένα όμως σίγουρα, καθώς ο ήχος  «δονητικά» σε αγγίζει θα μπεις σε βαθιά χαλάρωση και θα νιώσεις: 

·να χαλαρώνει το σώμα σου, 

·να ησυχάζει το μυαλό σου 

·να απελευθερώνεται όλη η ένταση που κουβαλάς 

·να αποκτάς νοητική και συναισθηματική διαύγεια 

Όταν Γκογκ και Ηχογαβάθες «τραγουδούν» ενεργοποιούν τις αυτο-θεραπευτικές σου δυνάμεις

Ηχοθεραπεία 

Ο ήχος από τις ηχογαβάθες και τα γκογκ φτιάχνει γύρω σου ένα θεραπευτικό ενεργειακό πεδίο. Ένα θεραπευτικό κουκούλι όπου μέσα του μπορείς με ασφάλεια να αφεθείς και να εμπιστευτείς.

Κατά την διάρκεια της συνεδρίας με την μέθοδο της Ηχοθεραπείας (κατά Peter Hess) ο παλμικός ήχος από τις ηχογαβάθες και τα γκογκ αλλάζει με απαλό τρόπο την συνειδησιακή σου κατάσταση δημιουργώντας σου μια βαθιά αίσθηση ειρήνης, ευημερίας και ενισχυμένης υγείας. 

Έλα στην γιορτή της αγάπης. Βιωματικό σεμινάριο με donation

ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΙΑΤΙΚΟ EVENT

ΜΙΑ ΒΙΩΜΑΤΙΚΗ ΕΜΠΕΙΡΙΑ, ΕΝΑ ΤΑΞΙΔΙ ΣΤΗΝ ΘΑΛΑΣΣΑ ΤΗΣ ΑΓΑΠΗΣ

Έλα στην γιορτή της αγάπης.

Τέταρτη 19 Δεκέμβρη

20:15 - 23:00

Αλκαμένους 175

(μετρό Αττική)

Την Τέταρτη 19 Δεκεμβρίου κάντε ένα δώρο στον εαυτό σας και ελάτε να ζήσετε μαζί μας μια μέρα που θα τη θυμόσαστε πάντα σαν τη μέρα που δώσατε και πήρατε πολλή, μα πολλή ΑΓΑΠΗ

Όπως κάθε χρόνο, λίγο πριν τα Χριστούγεννα, έτσι και φέτος θα γιορτάσουμε μαζί την ΑΓΑΠΗ με ένα σεμινάριο Donation (ο κάθε συμμετέχων δίνει το ποσό που επιθυμεί) όπου αρχικά θα ανοίξουμε την καρδιά μας με έναν υπέροχο διαλογισμό του OSHO το HEART MEDITATION και μετά θα στροβιλιστούμε με τους ρυθμούς σούφικων διαλογιστικών μουσικών μέσα στην ενέργεια της Αγάπης

Θα μοιραστούμε αγκαλιές, ευχές, ευλογίες και δώρα. Και γι΄αυτό είναι ΥΠΟΧΡΕΩΤΙΚΟ να φέρει ο καθένας μας ενα δωράκι… 

Πόσο Ψέμα αντέχεις ακόμα;

Τι είναι αυτό που σε κάνει να συνεχίζεις να χαμογελάς ενώ μέσα σου κλαις; Ενώ μέσα σου ξέρεις ότι το μονοπάτι που βαδίζεις σου φέρνει μόνο πόνο και ακρωτηριάζει τη χαρά σου;

Είναι άραγε τόσο σημαντικό να δείχνεις στους άλλους ότι στη ζωή σου όλα είναι εντάξει ενώ η καρδιά σου ματώνει και το παιδί μέσα σου καθημερινά ουρλιάζει και παλεύει να πάρει ανάσα ζωής;

Είναι άραγε τόσο σημαντικό να μοιράζεσαι με τους άλλους το ψέμα σου κι όχι την αλήθεια σου;

Ποιος σου είπε ότι είσαι αδύναμος αν δείχνεις την ευαισθησία σου, την αδυναμία σου, την ευαλωτότητα σου;

Ποιος σου είπε ότι είναι καλύτερα να καταπίνεις τα δάκρυά σου και να μοιράζεις ολόγυρα ψεύτικα χαμόγελα; Ποιος σου είπε ότι το ψέμα δημιουργεί μια όμορφη ζωή;

Το ενεργειακό μασάζ των Τσάκρα

Τάντρα και Τσάκρα

Το  μασάζ των Τσάκρα

Τετάρτη 12 Δεκεμβρίου

20:15 - 23:00

Αλκαμένους 175 
Μετρό Αττική

Την Τετάρτη 12 Δεκεμβρίου ολοκληρώνουμε το ταξίδι μας στα Τσάκρα με ένα ενεργειακό ταντρικό μασάζ στα Τσάκρα. 

Το μασάζ των Τσάκρα είναι μια πολύ ιδιαίτερη, ενεργειακή, θεραπευτική τεχνική με αιθέραια έλαια που αποσυμφορίζει τα ενεργειακά μας κέντρα, τα ενεργοποιεί και τους επιτρέπει να μας "μιλήσουν" και να μας πουν τι χρειάζονται  στην καθημερινότητα μας, ώστε να λειτουργούν ομαλά και να βρίσκονται σε ισορροπία. 

Ακόμη μας οδηγεί σε μια βαθιά χαλάρωση επιτρέποντάς μας να βιώσουμε εναρμόνιση ψυχής, σώματος και πνεύματος. 

Αν δεν θες να ξοδεύεις άσκοπα την ενέργειά σου τότε:

1. Ποτέ να μην κάνεις  αυτό που δεν θέλεις

Μια από τις αλήθειες της ζωής είναι ότι δεν έρχονται πάντα τα πράγματα όπως το επιθυμούμε γιατί δεν ορίζουμε εμείς τη ζωή. Μπορείς όμως εσύ να ορίσεις τις πράξεις σου. Τα Ναι και τα Όχι σου ώστε να ανταποκρίνονται στη δική σου αλήθεια, στα δικά σου θέλω, απαλλαγμένα από την ανάγκη για επιβράβευση, για χειροκρότημα.

Κανένας δεν μπορεί να αναγκάσει κανέναν να κάνει κάτι που δεν θέλει κι αν αυτό το πιστέψεις κάποιος κι αρχίσεις να το εφαρμόζεις τότε θα βαδίζεις συντροφιά με την ελευθερία κι όχι με τον οποιασδήποτε μορφής εξαναγκασμό

Κι αν κάποιοι άνθρωποι, λόγω της αλλαγμένης σου συμπεριφοράς, φύγουν από το δρόμο σου, με ευγνωμοσύνη αποχαιρέτησέ τους όχι μόνο για τα δώρα- εμπειρίες που σου έδωσαν αλλά και για το βάρος που πήραν από τις πλάτες σου, φεύγοντας…

Γιατί το να εγκαταλείψεις τις πεποιθήσεις του εγώ και να αφεθείς είναι δύσκολο

Η ψυχή σας είναι κι αυτή κομμάτι σας, όπως και το εγώ σας. Αν μας δινόταν μια απλούστερη επιλογή, όλοι μας θα επιλέγαμε τον δρόμο της ψυχής, θα προτιμούσαμε να αποδεχό­μαστε παρά να απορρίπτουμε- θα θέλαμε να νιώθουμε γαλή­νη και όχι ταραχή. Όμως η ζωή φέρνει δυσκολίες και για να αντιμετωπίσουμε τις δυσκολίες αυτές είμαστε υποχρεωμένοι να κάνουμε επιλογές που δεν είναι απλές. 

Τι θα γινόταν αν γινόταν διάρρηξη στο σπίτι σας και η αστυνομία έπιανε δυο νεαρούς με μια καινούργια τηλεόραση, την οποία είχαν κλέψει από σας; Η περιουσία σας θα επέστρεφε στα χέρια σας. Θα επιλέγατε να μην ζητήσετε τη δίωξή τους; Τι θα γινόταν αν έπιαναν τους νεαρούς, μα αυτοί είχαν ήδη πουλήσει σε κλεπταποδόχους την τηλεόρασή σας; Μήπως τότε θα είχατε μεγαλύτερη επιθυμία να ζητήσετε την ποινική τους δίωξη; 

Αυτές οι διαπραγματεύσεις ανάμεσα στο έλεος και την τιμωρία είναι συμβολικές της διχάλας που εμφανίζεται κάθε φορά που το εγώ θέλει να ακολουθήσει ένα δρόμο και η ψυχή έναν άλλο. Οι πιο συνηθισμένες καθημερινές ενέργειες σάς απομακρύνουν από τον δρόμο της ψυχής. 

Αντιμετωπίζοντας την κλιμακτήριο με τις βεντούζες

Βιωματική εμπειρία 

Όποια γυναίκα νομίζει ότι δεν θα συναντηθεί με την βασίλισσα Κλιμακτήριο, είναι βαθιά πλανεμένη…

Κάπως έτσι ήμουν και εγώ όταν ήρθε και με αντίκρισε κατάματα… Την κοίταξα θαρραλέα και τις είπα: Τι θες κυρά μου, άντε πήγαινε σε ‘κεινες που μασάνε, γιατί τα κόλπα σου δεν περάνε σε μένα!!! Ξέρω άλλα κόλπα ενεργειακά και θα σε κατατροπώσω…

Εκείνη ατάραχη, απλά χαμογέλασε και πέταξε καταπάνω μου βόμβες εξάψεων και ορμονικές χειροβομβίδες… Εκεί που νόμιζα ότι θα την καταφέρω, ήρθαν οι αϋπνίες για να με συνταράξουν συθέμελα. Και ενώ πριν συναντηθώ με την κλιμακτήριο "κοιμόμουν με τις κότες" τώρα άρχισαν τα καθημερινά ξενύχτια. 

Εσύ Είσαι ο Κυρίαρχος κι όχι το μυαλό σου.

Λένε ότι δεν υπάρχει άνθρωπος στον κόσμο που δεν θα ήθελε οι μέρες του να είναι ντυμένες από ομορφιά, χαρά, καλοσύνη, ειλικρίνεια, ελευθερία…

Κι όμως η αλήθεια είναι τελείως αντίθετη με αυτή την πεποίθηση. Αν θέλαμε οι μέρες μας να είναι ανάλαφρες και να βιώνουμε πραγματικά την Αγάπη στη Ζωή μας τότε οι σκέψεις μας δεν θα είχαν σκοτεινιά, δυστυχία, αμφισβήτηση, καχυποψία, ζήλια, αντιπαλότητα, θυμό, κακία και τόσα άλλα φοβικά γεννήματα μιας στερημένης ζωής.

Γιατί χρειάζεται να ξέρουμε ότι οι σκέψεις μας χτίζουν το μέλλον μας. Η ενέργειά τους δημιουργεί το αντίστοιχο συναίσθημα που καθρεφτίζεται μέσα στην συμπαντική καρδιά. Το σύμπαν λαμβάνει το μήνυμα και μας ανταποδίδει απλόχερα ό,τι παίρνει. 

Θυμάσαι τότε που δεν κρυβόμασταν με λίγες σταγόνες βροχής;

Εμένα, Σήμερα Θυμάμαι και Δακρύζω…

Θυμάμαι τότε που ζωγράφιζα ήλιους όταν έβρεχε και δεν κρυβόμουν με λίγες σταγόνες βροχής…

Χαμογελούσα στο Θεό που μας φρόντιζε και έβγαινα έξω για να φυτέψω γιασεμιά χορεύοντας… 

Μετά άπλωνα τη καρδιά μου στη λιακάδα και έκρυβα τα όνειρα μου στα μπαούλα του ουράνιου τόξου… για να μη τα ξεχάσω ποτέ… για να γνωρίζω πάντα που βρίσκονται…

Δεν ήξερα τότε ότι το κλειδί για τα πολύχρωμα μπαούλα βρίσκεται μέσα στην αθωότητα, στην απλότητα…

Και μεγάλωσα… 

Ξεπούλησα την απλότητα μου σε πολύπλοκες σκέψεις και βαρύγδουπες δηλώσεις… 

Σκότωσα την αθωότητα μου ματώνοντας σε "πλαστικές" αγάπες... 

Γέμισα τις γλάστρες μου πλαστικοποιημένα γιασεμιά… έτσι για να έχω την αίσθηση ότι ζω και ονειρεύομαι…

Ακρίβυναν τα ρούχα μου, τα υπάρχοντα μου και φτήνυναν οι στιγμές μου… 

Ξεπουλήθηκα στο χρόνο, στον τρόπο, στο φόβο, στη δυστυχία κι έχασα για πάντα το "κλειδί"…

Και τώρα θυμάμαι και δακρύζω… 

Και δακρύζει μαζί μου κι ο Θεός… Περιμένοντας… 
Μήπως κάποια στιγμή ξαναγίνω παιδί και ζωγραφίσω πάλι Ήλιους όταν βρέχει…

namaste

despoina palamari

Τι κάνει μια γυναίκα ξεχωριστή

Αυτό που κάνει τις γυναίκες να διαφέρουν μεταξύ τους και κάποιες να χαρακτηρίζονται κυρίως από τους άντρες, «Κυρίες με Κ κεφαλαίο», δεν είναι ούτε η ηλικία τους ούτε το χρώμα το μαλλιών τους ούτε το ύψος ούτε το μέγεθος τους και φυσικά ούτε ο τρόπος που ντύνονται αλλά ο τρόπος που συμπεριφέρονται. 

Και η συμπεριφορά των γυναικών οφείλεται στο πόσο έχουν επιτρέψει να εξελιχτούν σε πνευματικό και συναισθηματικό επίπεδο κρατώντας την καρδιά τους «ανοιχτή». Στο πόσο μπορούν να μοιράζονται αισθήματα ομορφιάς, ευγένειας, συμπόνιας, κατανόησης και αποδοχής. 

Ο Τορκόμ Σαρανταριάν  έλεγε ότι η δικαιοσύνη μιας γυναίκας, το αίσθημα της ομορφιάς, η ευγένειά της, η χρησιμότητα και η χάρη της κρύβονται στην καρδιά της. Αν κάποιος καταστρέψει την καρδιά της, μπορεί εύκολα να δημιουργήσει ένα τέρας. Αν όμως διευρύνει την καρδιά της, τότε θα έχει για πάντα διαθέσιμη μια πηγή ευσπλαχνίας, μια ζωντανή θυσία, μια αγωνιζόμενη ομορφιά. 

Άσε τον Θεό στην ησυχία του… Εσύ χρειάζεται να συγχωρέσεις τον εαυτό σου…

Ακούω μια φωνή στο δρόμο να καλεί για ελεημοσύνη…

Βοήθησε με, σε παρακαλώ… ο Θεός να συγχωρέσει τα πεθαμένα σου…

Να συγχωρέσει τα πεθαμένα σου!!!!! 

Αυτή η φράση πυροδότησε εκρήξεις μέσα στο μυαλό μου… Το σώμα μου ανατρίχιασε και η καρδιά μου ψιθύρισε εκκωφαντικά μέσα στο κεφάλι μου:

Άσε τον Θεό στην ησυχία του…

Εκείνος δεν έχει να σου συγχωρέσει τίποτα… Ο Θεός είναι καθαρή αγάπη και η αγάπη κατανοεί και αποδέχεται αυτόματα…

Εσύ χρειάζεται να συγχωρέσεις τον εαυτό σου… 

Για όσα νομίζεις ότι δεν μπόρεσες… για όσα νομίζεις ότι δεν έκανες… 

Άσε τις ενοχές να φύγουν, μην γαζώνεσαι πάνω τους… Μην αυτοτιμωρήσε!!!

Ονόμασε τα λάθη σου εμπειρίες και ξεκόλλα… 

Κάθε φορά έκανες το καλύτερο που μπορούσες…

Αγάπησε επιτέλους τον εαυτό σου και άρχισε να κυλάς με τη ζωή…

Μια ζωή έχεις… φρόντισε να την ζήσεις ολοκληρωτικά!!!

namaste

despoina palamari