"Ζωή"

Η ζωή σε απογοητεύει, ώστε να σταματήσεις να ζεις μέσα σε ψευδαισθήσεις και να δεις την πραγματικότητα. 

Η ζωή καταστρέφει όλα όσα είναι περιττά, έως ότου παραμείνει μόνο αυτό που είναι σημαντικό. 

Η ζωή δεν σε αφήνει σε ησυχία, ώστε να σταματήσεις να την πολεμάς και να αποδεχθείς αυτό που είναι. 

Η ζωή σου αφαιρεί ό, τι έχεις, μέχρι να σταματήσεις να διαμαρτύρεσαι και να αρχίσεις να ευχαριστείς. 

Η ζωή σου στέλνει συγκρουόμενους ανθρώπους για να θεραπεύσεις και να σταματήσεις να προβάλλεις αυτό που έχεις μέσα σου ξανά και ξανά μέχρι να αποφασίσεις να μάθεις το μάθημά σου. 

Η ζωή δεν είναι φαρμακείο, όπου κάθε μπουκαλάκι έχει την ετικέτα του...

Η Ζωή συνίσταται σε πολύ μικρά πράγματα.

"Το μόνο καθήκον που έχεις σαν άνθρωπος, είναι να είσαι ευτυχισμένος. Κάνε θρησκεία σου το να είσαι ευτυχισμένος. Αν δεν είσαι ευτυχισμένος, τότε σε οτιδήποτε κάνεις κάτι δεν πηγαίνει καλά και χρειάζεται κάποια δραστική αλλαγή. ΄Ασε την ευτυχία να αποφασίσει. 

Και η ευτυχία είναι το μόνο κριτήριο που έχει ο άνθρωπος. 

Επομένως, να κοιτάς πάντοτε τι συμβαίνει, όταν κάνεις κάτι: αν σε ηρεμεί και σε ξεκουράζει όταν είσαι σπίτι, αν σε χαλαρώνει, τότε είναι εντάξει. Αυτό είναι το κριτήριο. Τίποτε άλλο δεν είναι το κριτήριο. Αυτό που είναι σωστό για σένα, μπορεί να μην είναι σωστό για κάποιον άλλον. Να το θυμάσαι κι αυτό. Γιατί αυτό που μπορεί να είναι εύκολο για σένα, μπορεί να μην είναι εύκολο για κάποιον άλλον, κάτι άλλο μπορεί να είναι εύκολο για εκείνον. Επομένως, δεν μπορεί να υπάρξει ένας γενικός νόμος γι’ αυτό. Κάθε άτομο πρέπει να το επεξεργαστεί και να αποφασίσει για τον εαυτό του. Εσένα τι σου είναι εύκολο;

Η ζωή δεν σου δίνει αυτό που θέλεις, αλλά αυτό που πρέπει για να εξελιχθείς.

Η ζωή σε απογοητεύει, ώστε να σταματήσεις να ζεις μέσα σε ψευδαισθήσεις και να δεις την πραγματικότητα. 

Η ζωή καταστρέφει όλα όσα είναι περιττά, έως ότου παραμείνει μόνο αυτό που είναι σημαντικό. 

Η ζωή δεν σε αφήνει σε ησυχία, ώστε να σταματήσεις να την πολεμάς και να αποδεχθείς αυτό που είναι. 

Η ζωή σου αφαιρεί ό, τι έχεις, μέχρι να σταματήσεις να διαμαρτύρεσαι και να αρχίσεις να ευχαριστείς. 

Η ζωή σου στέλνει συγκρουόμενους ανθρώπους για να θεραπεύσεις και να σταματήσεις να προβάλλεις αυτό που έχεις μέσα σου ξανά και ξανά μέχρι να αποφασίσεις να μάθεις το μάθημά σου. 

ΜΗΝ ΜΠΕΡΔΕΨΕΙΣ ΠΟΤΕ ΤΟΝ ΠΗΛΟ ΜΕ ΤΟΝ ΘΕΟ

Μην κάνεις ποτέ κάποιον άνθρωπο, θεό σου! 

Μην κολλήσεις πάνω σε κανέναν.  

Μην μπερδέψεις τον πηλό με τον Θεό. 

Όλοι μυρίζουμε χώμα, φθορά και σχετικότητα. 

Έμπνευση, να πάρεις, ναι. Ενθάρρυνση, βεβαίως. Τόνωση, ωραία. Μα όχι προσκόλληση, θεοποίηση, απολυτοποίηση. 

Κανείς δεν είναι πιο σπουδαίος ή πιο άξιος από σένα. 

Έχεις τόσα χαρίσματα, δυνατότητες, ταλέντα, αντοχές, κρυφή σοφία και ομορφιά, που δεν αξίζει να γίνεσαι δουλοπρεπής σε κανέναν. 

Η ζωή είναι δούναι και λαβείν.

Μη σπας τα φτερά ενός πουλιού κι έπειτα του ζητάς να πετάξει.

Μη θρυμματίζεις μια καρδιά κι έπειτα της ζητάς να αγαπήσει.

Μη συνθλίβεις μια ψυχή κι έπειτα της ζητάς να είναι ευτυχισμένη.

Μη βλέπεις ασχήμια στους ανθρώπους και περιμένεις εκείνοι να δουν ομορφιά σε σένα.

Μην κρίνεις τους ανθρώπους και περιμένεις εκείνοι να σε στηρίξουν στις δυσκολίες.

Μη Μου Τους Κύκλους Τάρατε!... Ακούς!!!

Πως είναι δυνατόν να επιτρέπουμε στα τζιτζίκια να μας ξεκουφαίνουν με αυτό το τραγικό τζι-τζι-τζι… 

Κάποιος πρέπει να τα λογικέψει. Να τους πει ότι στη Ζωή υπάρχουν κανόνες. Ώρες κοινής ησυχίας. 

Θέλεις να τραγουδάς φίλε τζίτζικα, τραγούδα όταν επιτρέπεται…

Θέλεις να γελάς φίλε τζίτζικα, γέλα όταν επιτρέπεται… 

Δεν μπορείς να ξεκουφαίνεις την θλίψη μου, να ταρακουνάς την ακινησία μου με τα τρελά τζιτζικοχαχανητά σου….

Υπάρχουν νόμοι, κανόνες… Ακούς!

Όλα αυτά που δεν έζησες γίνονται βάρος στην ψυχή σου...

Όλο παραπονιέσαι και λες: Δεν είναι ζωή αυτή που ζω. 

Δεν αντέχω άλλο πόνο, δυστυχία... δεν αντέχω άλλη μιζέρια… 

Θέλω να αλλάξει η ζωή μου…

Τι κάνεις γι’ αυτό; Αναρωτιέμαι! 

Συνεχίζεις να σκέφτεσαι με τον ίδιο τρόπο, να λειτουργείς με τον ίδιο τρόπο, να σπέρνεις τους ίδιους σπόρους, να ποτίζεις τις ίδιες ιδέες, να βάζεις τις ίδιες ταμπέλες, να κατηγορείς όλους τους άλλους και να περιμένεις ότι κάποιος εκεί έξω με έναν μαγικό τρόπο θα σε λυτρώσει.

Μην περιμένεις από κανέναν άνθρωπο να σε απελευθερώσει. Μόνος σου δημιουργείς τα δεσμά, τις φυλακές σου. Καθημερινά με την συμπεριφορά σου, με τις σκέψεις σου, φροντίζεις οι αλυσίδες σου να είναι καλογυαλισμένες και τόσο δυνατές ώστε να μην υπάρχει καμιά πιθανότητα να ελευθερωθείς από αυτές. 

Εσύ ο ίδιος έχεις γίνει αυτό που είσαι! 

Χόρχε Μπουκάϊ: Πριν πεθάνω κόρη μου, θα ήθελα να σου έχω μάθει...

Ο διάσημος συγγραφέας και ψυχοθεραπευτής Χόρχε Μπουκάι, δίνει σε γράμμα για την κόρη του 30 πολύτιμες συμβουλές:

1. Να χαίρεσαι τον έρωτα

2. Να έχεις εμπιστοσύνη στις δυνάμεις σου

3. Να αντιμετωπίζεις τους φόβους σου

4. Να ενθουσιάζεσαι με τη ζωή

5. Να ζητάς βοήθεια όταν τη χρειάζεσαι

6. Να επιτρέπεις να σε παρηγορούν όταν πονάς

Μην προγραμματίζεις, μην σπαταλάς χρόνο, μη συγκρίνεις,μόνο ζήσε!

Χάνουμε τόση ενέργεια καθημερινά προσκολλημένοι στο παλιό… σε αυτό που χάσαμε ή σε αυτό που ήδη έχουμε χάσει αλλά επιμένουμε να το κρατάμε με τη βία, με το έτσι θέλω…

Δεν μπορούμε να ξεκολλήσουμε από τα σχέδια ζωής που είχαμε φτιάξει και αρνούμαστε πεισματικά να αποδεχτούμε ότι κάτι απλά τελείωσε. Ότι καινούργιοι δρόμοι ανοίγονται στο διάβα μας που μας καλούν να τους περπατήσουμε…

Ποτέ η ζωή δεν υπογράφει μαζί μας ασφαλιστήρια συμβόλαια ευτυχίας και ποτέ δεν δίνει διαπιστευτήρια μονιμότητας και σταθερότητας…

Η ζωή είναι πολύ μικρή για να είναι ασήμαντη.

Έχω συγχωρέσει λάθη που ήταν πράγματι σχεδόν ασυγχώρητα. 

Προσπάθησα να αντικαταστήσω ανθρώπους που ήταν σχεδόν αναντικατάστατοι και προσπάθησα να ξεχάσω εκείνους που ήταν αξέχαστοι. 

Έχω ενεργήσει παρορμητικά, έχω απογοητευτεί από ανθρώπους που πίστευα ότι ήταν αδύνατο να συμβεί. Αλλά έχω απογοητεύσει και εκείνους που αγαπώ. 

Γέλασα όταν πίστευα ότι δεν μπορούσα. 

Έχω κάνει αιώνιους φίλους. 

Έχω αγαπήσει και έχω αγαπηθεί αλλά έχω δεχτεί και την απόρριψη. 

Αν θες "ησυχία" άσε τη ζωή να ερωτεύεται τους τολμηρούς

Αν θες "ησυχία", περπάτα ήσυχα στη ζωή

μικρές σκέψεις, μικρά όνειρα, μικρά βήματα

Μην ψάχνεις, μην αναζητάς, 

μην αναμοχλεύεις καταστάσεις

Περπάτα σκυφτός 

πάνω σε ζωγραφιστά μονοπάτια 

μην τα λαξεύεις μονάχος σου 

και προπάντων μη τα ποτίζεις με τα δάκρυα σου

Κράτα τα μάτια χαμηλά, καρφωμένα κάτω

και μην αφήνεις τη ματιά σου να την κλέβει ο ουρανός

μην αφήνεις το “μπλε” να σε ξελογιάσει 

και να σε κάνει να πιστέψεις ότι έχεις φτερούγες…

Και κυρίως απόφυγε αγάπες κι  έρωτες. Θα σε παραμυθιάσουν, θα σε ξεσηκώσουν, θα νομίσεις ότι είσαι θεός για λίγο και μετά θα κλειστείς πάλι στο καβούκι σου θρηνώντας τη Ζωή που δεν κέρδισες…

Την ρουτίνα πολύ εμίσησαν, την “αλητεία” κανείς…

Αν με ρωτήσεις τι θέλω να έχω στη ζωή μου δεν χρειάζεται να το σκεφτώ πολύ…

Θέλω να έχω νεανικό μυαλό και “αλήτισσα” καρδιά…

Νεανικό μυαλό για να τολμώ να περπατώ σε καινούργια μονοπάτια, αχαρτογράφητα. Να μην περιορίζομαι στο γνωστό και στο τετριμμένο. Να μην ερωτοτροπώ με την συνήθεια. Και αν βαριέμαι εύκολα δεν πειράζει. Αυτό δείχνει απλά ότι μου αρέσει να ανανεώνομαι. Ότι κάθε μέρα είμαι ένας καινούργιος άνθρωπος που αναζητά, εξερευνά, μαθαίνει… 

Άλλωστε την ρουτίνα πολύ εμίσησαν, την αλητεία κανείς…

Λίγο πριν από τα 50 έμαθα να ζω πραγματικά

Λίγο πριν από τα 50 έμαθα να αγαπώ κάθε μου κύτταρο...

Να ισορροπώ ανάμεσα στα πρέπει και στα θέλω μου χωρίς να ταλαντεύομαι.

Να έχω εμπιστοσύνη στον εαυτό μου χωρίς την επιβεβαίωση κανενός.

Να με αποδέχομαι με τα σωστά και τα λάθη μου.

Να κάνω τις δικές μου επιλογές χωρίς ξένες παρεμβάσεις.

Έμαθα να ονειρεύομαι χωρίς να φοβάμαι. 
Να ελπίζω χωρίς να δειλιάζω. 
Να δίνομαι χωρίς να ξοδεύομαι.

Έμαθα πως οι μεγαλύτερες αξίες της ζωής μας είναι κρυμμένες στα πιο μικρά και καθημερινά πράγματα. Οι ομορφότερες στιγμές μοιράζονται με ανθρώπους που τις αξίζουν. Οι πιο σημαντικές είναι εκείνες που έχουν κάτι από την ψυχή μας. Και οι ωραιότερες εκείνες που χάραξαν την ύπαρξη μας.

6 Ψευδαισθήσεις, που μας κρατούν σκλαβωμένους στο Matrix του μυαλού μας

«Στη φυλακή, οι ψευδαισθήσεις, μπορούν να προσφέρουν παρηγοριά.» 

– Νέλσον Μαντέλα

Έλενα Έρα: Ζούμε σε μια ψευδαίσθηση, και καθήκον μας είναι, μέσα από την διαδικασία της αφύπνισής μας, να δούμε πέρα από αυτήν. Οι προσωπικότητες και τα εγώ του κόσμου, κρατούν το πανί της ψευδαίσθησης ζωντανό...

Όμως, ολοένα και περισσότεροι, καταλαβαίνουν αυτό το παιχνίδι, και γυρνάνε την πλάτη τους, σε όσους προσπαθούν να διαχειριστούν την ψευδαίσθηση, παίρνοντας την δύναμή τους. Ο κόσμος, αρχίζει να ξυπνάει και να καταλαβαίνει, πως δεν τους έχει ανάγκη.

Αυτό το άρθρο, περιγράφει με πολύ εύστοχο τρόπο, τον κυριότερο μηχανισμό της ψευδαίσθησης...

Όταν η Ζωή προστάζει, εσύ ακολουθείς…

Η Ζωή είναι μικρή!

Αν θέλεις πραγματικά να Ζεις τότε χρειάζεται να ακολουθήσεις τα 10 «ΜΗ» Προστάγματα της Ζωής!

💗 Μη χάνεις χρόνο ελπίζοντας!

Πίστεψε και Προχώρα… 

Οι προσδοκίες πληγώνουν και σε καθυστερούν. 

Άδραξε τη μέρα, άδραξε τη στιγμή και Προχώρα!!

💗 Μην κατηγορείς τους άλλους για τα λάθη σου!

Σ’ αυτό τον κόσμο όλοι έχουμε μερίδιο ευθύνης και για τη χαρά και για τη λύπη μας. Για το δίκαιο και για το άδικο. Για το λάθος και για το σωστό. Γιατί τίποτα δεν είναι όπως φαίνεται. 

Καμουφλαρισμένες πληγές έχουμε όλοι μας. Άλλες πάνε σε βάθος, άλλες είναι πιο επιφανειακές. Το ζήτημα όμως δεν είναι αν υπάρχουν αλλά τι κάνεις με αυτές. Θα τις προσπεράσεις για να τις βρεις παρακάτω ή θα τις αντικρίσεις και θα ξεμπερδέψεις μια και καλή μαζί τους;

Μην δηλητηριάζεις το παρόν σου κολλημένος στο παρελθόν σου.

Όλοι θέλουν να ανέβουν και να ζήσουν στην “κορυφή” του βουνού γιατί νομίζουν ότι έτσι θα κατακτήσουν τη Ζωή, την ελευθερία. Δεν γνωρίζουν όμως ότι η αληθινή ελευθερία, η πραγματική Ζωή, κρύβεται μέσα στον τρόπο με τον οποίο κατεβαίνεις μια απόκρημνη πλαγιά… 

Εκεί δοκιμάζεσαι, εκεί μεστώνεις σαν άνθρωπος… 

Μαλακώνεις σκληραίνοντας ή αν θες σκληραίνεις μαλακώνοντας… 

Όπως και να το πεις το ίδιο είναι γιατί στην ουσία μαθαίνεις να κάνεις τις αδυναμίες σου προτερήματα και να προχωράς…

Η Ζωή γελάει μαζί μας

Η Ζωή γελάει πολύ και γελά μαζί μας κάθε φορά που νομίζουμε ότι μπορούμε να την ορίσουμε και να την ελέγξουμε. Κι αν η τελευταία εμπειρία που μας έφερε ήταν ένα απαλό χαστουκάκι στο πρόσωπο, η επόμενη που θα μας φέρει θα μοιάζει σαν να μας τραβάει κάποιος δυνατά το χαλί κάτω από τα πόδια. 

Κι αυτό θα συνεχίζεται μέχρι να μάθουμε και να κατανοήσουμε ότι δεν μπορούμε να επιλέξουμε ούτε να ελέγξουμε το τι θα μας φέρει η Ζωή. Μπορούμε όμως να επιλέξουμε με ποιο τρόπο θα το διαχειριστούμε, με ποιο τρόπο θα το ζήσουμε, ότι κι αν είναι αυτό που θα έρθει.

Αν θες να ζεις με πληρότητα

Αν θες να ζεις με πληρότητα τότε:

1) Μείνε σιωπηλός τουλάχιστον 10 λεπτά καθημερινά.

Απομονώσου αν είναι απαραίτητο.

2) Άκου καλή μουσική όλες τις ημέρες, που αποτελεί γνήσια τροφή για το πνεύμα.

3) Σαν σηκώνεσαι το πρωί πες αυτό: Σήμερα ο στόχος μου είναι…

4) Να ζεις με τις τρεις λέξεις: Ενέργεια, ενθουσιασμό, κατανόηση του άλλου.

5) Παίξε περισσότερο από τον περσινό χρόνο.

6)  Διάβασε πιο πολύ από πέρσι.

7) Κοίτα τον ουρανό τουλάχιστον μια φορά την ημέρα. Συνειδητοποίησε την μεγαλοσύνη που σε περιτριγυρίζει.

8) Όντας ξύπνιος, ονειρέψου περισσότερο.

9) Τρώγε περισσότερα φυσικά φρούτα και λαχανικά και λιγότερο βιομηχανοποιημένες τροφές ή παράγωγα σφαγής.

10) Τρώγε ξηρούς καρπούς, πίνε πράσινο τσάϊ, πολύ νερό και ένα ποτήρι κρασί την ημέρα (βεβαιώσου πως το συνοδεύεις με κάτι που σου αρέσει και με παρέα κάποιου που αγαπάς.)

ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ Ή ΘΑΝΑΤΟΣ

Ελευθερία ή Θάνατος φώναζαν οι πρόγονοι μας και πολέμησαν για τις αξίες τους τα ιδανικά και τα πιστεύω τους. Πολέμησαν γιατί ήθελαν να αναπνέουν ελεύθερα χωρίς κανένα δυνάστη πάνω από το κεφάλι τους...

Πολλοί θυσίασαν τότε τη ζωή τους για να αναπνεύσουν τα παιδιά τους μόνο τον αέρα της ελευθερίας....

Και σήμερα φόβος και ανελευθερία μολύνουν την ατμόσφαιρα και ο αέρας που αναπνέουμε μυρίζει θάνατο. Κι εσύ πιστεύεις ότι φταίνε οι άλλοι. Οι πολιτικοί, οι Γερμανοί, η τρόικα... πάντα φταίει κάποιος άλλος...

Κανένας δεν μπορεί να διαφεντέψει κανέναν αν αυτός δεν είναι ήδη σκυμμένος. Αν δεν εχει χαμηλώσει ήδη το κεφάλι στο χώμα...

Ο μεγαλύτερος εχθρός βρίσκεται μέσα στο κεφάλι σου και είναι αυτός που σου ψιθυρίζει με την ερπετική φωνή του: 
ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙΣ... 

ΔΕΝ ΕΙΣΑΙ ΙΚΑΝΟΣ...     
ΔΕΝ ΑΞΙΖΕΙΣ...

Χωρίς φόβο αλλά με πάθος

Η ζωή είναι τόσο απρόβλεπτη ώστε τελικά αυτό που της δίνει και ομορφιά και ουσία είναι να βουτάς στο άγνωστο και να ζεις τη στιγμή χωρίς προσδοκίες, προϋποθέσεις και «υπογεγραμμένα συμβόλαια». Τη βαθύτερη σοφία, για να σταθούμε μπροστά στο άγνωστο χωρίς φόβο, η ψυχή μας τη διαθέτει από τότε που γεννιόμαστε ή μάλλον από τη στιγμή της σύλληψής μας. Γι’ αυτό τα παιδιά έχουν αυτό που εμείς, οι ενήλικες, ονομάζουμε «άγνοια κινδύνου». 

Αν παρατηρήσει κανείς τη συγκεκριμένη έκφραση, θα διαπιστώσει ότι και οι δύο λέξεις έχουν φοβικό επίχρισμα. Η «άγνοια» υποδηλώνει μία κατάσταση στην οποία το υποκείμενο δε διαθέτει τα κατάλληλα γνωστικά εργαλεία ώστε να ανταποκριθεί στις απαιτήσεις της δεδομένης, κάθε φορά, κατάστασης. Έτσι είναι ανυπεράσπιστο σε οτιδήποτε, θετικό και -κυρίως- αρνητικό, θα προκύψει. Επιπλέον, ο «κίνδυνος» είναι εξ ορισμού αρνητική έννοια που το άκουσμά της προκαλεί αναπόφευκτα φόβο.