ΘΕΛΕΙΣ ΝΑ ΚΑΝΕΙΣ ΕΓΚΑΤΑΣΤΑΣΗ ΤΟΥ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑΤΟΣ «ΑΓΑΠΗ»

Τηλεφωνική Τεχνική Υποστήριξη: Παρακαλώ, πως μπορώ να βοηθήσω;

Πελάτης: Χμ… μετά από πολλή σκέψη, αποφάσισα να εγκαταστήσω το πρόγραμμα που λέγεται «Αγάπη».

Μπορείτε να με καθοδηγήσετε πώς να το κάνω;

Τ.Υ. : Φυσικά μπορώ. Είστε έτοιμος να ξεκινήσουμε;

Π: Είμαι λίγο άσχετος από τεχνολογία, αλλά ας προσπαθήσουμε. Τι πρέπει να κάνω;

Τ.Υ.: Το πρώτο βήμα είναι να εντοπίσετε και να ανοίξετε το παράθυρο «Η Καρδιά μου».

Μπορείτε να την εντοπίσετε;

Που βρίσκεται άραγε το κλειδί για την ελευθερία και τη λύτρωση;

Η φυλακή του καθενός  μας έχει πολλές ποιότητες, πολλές αποχρώσεις αλλά η χειρότερη από όλες είναι η φυλακή του μυαλού μας. 
Εκεί που οι σκέψεις, μας περικυκλώνουν αδυσώπητα και μας κόβουν την ανάσα, μας στερούν το όνειρο…

Εκεί όπου ο φόβος και η ανασφάλεια πολλαπλασιάζονται με υπερβολική ταχύτητα…

Εκεί όπου η ζωή παίρνει σκοτεινά χρώματα και γεμίζει μαύρα σύννεφα απελπισίας…

Κι αναρωτιέμαι ποιος είναι αυτός που μας βάζει μέσα σ’ αυτή τη φυλακή; Είναι άραγε κάποιος έξω από εμάς ή εμείς οι ίδιοι φυλακίζουμε την ελευθερία μας μέσα στα πρέπει, τα γιατί, τα δεν μπορώ; Μήπως εμείς οι ίδιοι επιλέγουμε να ζούμε τη δυστυχία και έχουμε κάνει, σύντροφους πιστούς σε κάθε μας βήμα, το φόβο και τη "μη εμπιστοσύνη";

Πόσες ανατροπές χρειάζεται να σου φέρει η Ζωή για να αρχίσεις να πιστεύεις στον Εαυτό σου;

Το να αντικρίζεις μέσα στη ματιά κάποιου το φόβο είναι φυσικό. Όμως είναι πραγματικά λυπηρό όταν αυτός ο φόβος είναι τόσο μεγάλος που κυριολεκτικά τον αποδυναμώνει, τον παραλύει, τον τυφλώνει και δεν μπορεί να δει όλο αυτό το υπέροχο δυναμικό που κρύβει μέσα του… Όταν αυτός ο φόβος μετατρέπεται σε τρόμο απέναντι στο άγνωστο…

Και αναρωτιέμαι: Από πότε η ζωή μοιράζει διαπιστευτήρια εξασφάλισης;

Από πότε η ζωή επιτρέπει στην εργασία, στον πλούτο, στον έρωτα, στην υγεία, στον θάνατο να συνθηκολογεί με τον καθέναν από μας ώστε να ζούμε με προδιαγραμμένο τρόπο;

Ποιος από μας έχει καταφέρει να κάνει συμβόλαιο με τη ζωή για να έρχονται τα πράγματα και οι καταστάσεις όπως τα επιθυμεί και τα έχει τακτοποιημένα μέσα στο μυαλό του;

Εκπληρώνοντας το σχέδιο της δικής μου ζωής

Προετοιμαζόμενοι για τον καινούργιο χρόνο είναι καλό να απελευθερώσουμε από το παρελθόν ότι μας δεσμεύει και δεν μας αφήνει να ατενίσουμε με αισιοδοξία ένα μέλλον γεμάτο αφθονία και πληρότητα.

Ακολουθεί μια αρχαία προσευχή - ευλογία, που δόθηκε στη γλώσσα Νάουατλ των Ατζέκων-Μεξικό και ανοίγει νέο δρόμο μπροστά μας μέσα από τη συγχώρεση, τη στοργή, την μη-προσκόλληση και την απελευθέρωση  (Via Jolenny Piedra)

❤Απελευθερώνω τους γονείς μου από το αίσθημα ότι με έχουν απογοητεύσει. 

❤Απελευθερώνω τα παιδιά μου από την ανάγκη να με κάνουν περήφανη/ο -είθε να μπορούν να ακολουθήσουν το δικό τους τρόπο σύμφωνα με εκείνα που συνεχώς ψιθυρίζει η δική τους καρδιά στα αυτιά τους. 

❤Απελευθερώνω τον/την σύντροφό μου από την υποχρέωση να με συμπληρώσει. Δεν υπολείπομαι σε κάτι. Μαθαίνω μαζί με όλα τα πλάσματα συνεχώς. 

Η βία φέρνει βία και η συμπόνια την αγάπη.

"Αν θες να αλλάξεις τον κόσμο άλλαξε τα μάτια που τον κοιτάζουν…"

Ο κόσμος δεν αλλάζει όταν στην βία ανταποκρίνεσαι με βία ή όταν επιβραβεύεις όποιους ανταποκρίνονται με βία σε οτιδήποτε δεν τους αρέσει. Και δεν είσαι λιγότερο υπεύθυνος επειδή δεν πατάς την σκανδάλη ή δεν πυροδοτείς το φιτίλι…

Κάθε φράση όπως "καλά του έκανε" ή "καλά να πάθει" ή "άξιζε χειρότερα", δεν σκορπά δηλητήριο μόνο γύρω μας αλλά και μέσα μας. Μας βγάζει από τον κόσμο της αγάπης και μας οδηγεί στην σκοτεινιά. Μας κάνει εμάς τους ίδιους δολοφόνους της Αθωότητας και βιαστές της Ανθρωπιάς μας… 

Τι να σου κάνει κι ο Θεός αν εσύ φοβάσαι να κάνεις το άλμα στη ΖΩΗ;

Είναι καλό στις δύσκολες στιγμές να στρέφεσαι στο Θεό αλλά δεν αρκεί να πιστεύει ο Θεός σε σένα, πρέπει κι εσύ ο ίδιος να πιστέψεις στον εαυτό σου!

Κι αν έχεις αντίρρηση πριν μιλήσεις θυμήσου εκείνη την ιστορία:

Κάποτε σε μια μικρή πόλη έγινε ένας κατακλυσμός. Έβρεχε πολύ και για πολλές μέρες. Οι κάτοικοι άρχισαν να φεύγουν, ο ιερέας όμως έμεινε πίσω και προσευχόταν.  Προσπαθούσε όλη τη ζωή του να είναι πιστός και ευσεβής…

Η πόλη γέμιζε με νερό κι ο ιερέας βρέθηκε στην σκεπή της εκκλησιάς να προσεύχεται.

- Βοήθα με Θεέ μου είπε σιωπηλά. 

Και τότε το νερό έφερε, αρκετά μέτρα μακριά του, μια βάρκα που για να τη φτάσει έπρεπε να βουτήξει στο νερό και να κολυμπήσει. Ο ιερέας δίσταζε να το κάνει. 

Δεν πειράζει σκέφτηκε, θα έρθει ο Θεός να με σώσει…