Όταν είστε ευτυχισμένοι, ξαφνικά ολόκληρος ο κόσμος ρέει προς το μέρος σας με ενέργεια, ολόκληρος ο κόσμος γελάει μαζί σας. Οι άνθρωποι έχουν δίκιο όταν λένε, “Όταν γελάς, ολόκληρος ο κόσμος γελάει μαζί σου. Όταν κλαις, είσαι μόνος σου”.
Είναι αλήθεια, είναι απολύτως αλήθεια. Όταν είστε θετικοί, ολόκληρη η ύπαρξη συνεχίζει να σας δίνει περισσότερα, επειδή όταν είστε χαρούμενοι ολόκληρη η ύπαρξη είναι ευτυχισμένη μαζί σας. Δεν είστε βάρος, είστε ένα λουλούδι· δεν είστε πέτρα, είστε πουλί. Ολόκληρη η ύπαρξη αισθάνεται ευτυχής για εσάς.
Όταν είστε σαν πέτρα, όταν κάθεστε σαν νεκροί με τη λύπη σας, νταντεύοντας τη λύπη σας, κανείς δεν είναι μαζί σας. Κανείς δεν μπορεί να είναι μαζί σας. Απλώς δημιουργείτε ένα κενό ανάμεσα σ’ εσάς και στην ζωή. Τότε οτιδήποτε κι αν κάνετε θα πρέπει να εξαρτηθεί μόνο από τη δική σας πηγή ενέργειας. Θα είναι αποστραγγισμένο. Σπαταλάτε την ενέργειά σας, αποστραγγίζεστε από την ίδια την ανοησία σας.
Αλλά το θέμα είναι πως όταν είστε λυπημένοι και αρνητικοί, αισθάνεστε περισσότερο το εγώ. Όταν είστε χαρούμενοι, σε ευδαιμονία, εκστατικοί, δεν αισθάνεστε το εγώ. Όταν είστε χαρούμενοι και εκστατικοί, δεν υπάρχει “εγώ”. Έχετε δημιουργήσει μια γέφυρα με την ύπαρξη, δεν είστε αποκομμένοι· είσαστε μαζί. Όταν είστε λυπημένοι, θυμωμένοι, άπληστοι, απλώς κινείστε μέσα στον εαυτό σας και απολαμβάνετε τις πληγές σας και τις κοιτάζετε ξανά και ξανά και ξανά, παίζετε με τις πληγές σας, προσπαθείτε να γίνετε ένας οσιομάρτυρας, υπάρχει ένα κενό ανάμεσα σ’ εσάς και στην ύπαρξη. Μένετε μόνοι, κι εκεί θα αισθανθείτε το “εγώ”. Και όταν αισθάνεστε αυτό το “εγώ”, ολόκληρη η ύπαρξη αισθάνεται ότι είναι εχθρική προς εσάς. Όχι πως είναι πραγματικά εχθρική· απλώς φαίνεται να είναι. Εάν αισθάνεστε ότι όλοι είναι εχθροί σας, θα συμπεριφέρεστε με τέτοιον τρόπο που όλοι θα πρέπει να γίνουν εχθροί σας.
Όταν αποδέχεστε τη Φύση και διαλύεστε μέσα της, κινείστε μαζί της. Το τραγούδι του όλου είναι το τραγούδι σας, ο χορός του όλου είναι ο χορός σας. Δεν είστε πλέον διαχωρισμένοι από αυτό. Δεν αισθάνεστε “εγώ είμαι” - απλώς αισθάνεστε, “Το όλον είναι. Εγώ είμαι απλώς ένα κύμα, έρχομαι και φεύγω, άφιξη και αναχώρηση, ύπαρξη και μη ύπαρξη. Έρχομαι και φεύγω, το όλον μένει. Και υπάρχω λόγω του όλου, το όλον υπάρχει μέσα από εμένα”.
Μερικές φορές παίρνει μορφές, μερικές φορές γίνεται άμορφο· και τα δύο είναι όμορφα. Μερικές φορές ανυψώνεται σε ένα σώμα, μερικές φορές εξαφανίζεται από το σώμα. Θα πρέπει να είναι έτσι, επειδή η ζωή είναι ένας ρυθμός. Μερικές φορές θα πρέπει να είσαι μέσα στη μορφή, μετά θα πρέπει να ξεκουραστείς από τη μορφή. Μερικές φορές θα πρέπει να είστε δραστήριοι, κινούμενοι, ένα κύμα, και μερικές φορές θα πηγαίνετε στον βυθό και θα ξεκουράζεστε, ακίνητοι. Η ζωή είναι ένας ρυθμός.Ο θάνατος δεν είναι εχθρός. Είναι απλώς μια αλλαγή του ρυθμού, μετακίνηση στο άλλο. Σύντομα θα γεννηθείτε - ζωντανοί, νεότεροι, πιο φρέσκοι. Ο θάνατος είναι μια αναγκαιότητα. Δεν πεθαίνετε εσείς στον θάνατο, απλώς η σκόνη που έχει συσσωρευτεί γύρω σας θα πρέπει να ξεπλυθεί. Είναι ο μοναδικός τρόπος για αναζωογόνηση. Δεν ανασταίνετε μόνο ο Ιησούς, όλα ανασταίνονται στην ύπαρξη.
Ακριβώς αυτή τη στιγμή η αμυγδαλιά έξω από το δωμάτιό μου έχει ρίξει όλα τα παλιά φύλλα της, τώρα νέα φύλλα τα αντικαθιστούν. Έτσι γίνεται! Εάν το δέντρο προσκολληθεί στα παλιά φύλλα, τότε δεν θ’ αποκτήσει ποτέ νέα και θα σαπίσει. Γιατί να δημιουργούμε συγκρούσεις; Το παλιό εξαφανίζεται ακριβώς για να έρθει το νέο. Κάνει χώρο, παραχωρεί τη θέση του για να έρθει το νέο. Και το νέο θα έρχεται πάντα και το παλιό πάντα θα φεύγει.
Δεν πεθαίνετε. Μόνο τα παλιά φύλλα πέφτουν, απλώς για να κάνουν χώρο στα καινούργια. Εδώ πεθαίνετε, εκεί γεννιέστε· εδώ εξαφανίζεστε, εκεί εμφανίζεστε. Από τη μορφή στο άμορφο, από το άμορφο στη μορφή· από το σώμα στο μη σώμα, από το μη σώμα στο σώμα· κίνηση, ηρεμία- ηρεμία, κίνηση - αυτός είναι ο ρυθμός. Εάν παρακολουθήσετε τον ρυθμό δεν χρειάζεται ν’ ανησυχείτε για τίποτε. Να έχετε εμπιστοσύνη.
OSHO
"ΣΥΝΑΙΣΘΗΜΑΤΙΚΗ ΕΥΔΑΙΜΟΝΙΑ"
