Η ματιά που σε βλέπει αληθινά...
Η αγκαλιά που λέει «είσαι ασφαλής εδώ».
Το «σε περιμένω» που δεν βιάζεται.
Το «σε ακούω» που δεν χρειάζεται να απαντήσεις.
Το «σε ακούω» που δεν χρειάζεται να απαντήσεις.
Η ανθρώπινη ψυχή διψά....
Όχι για διορθώσεις. Όχι για λύσεις. Αλλά για τόπο. Για εκείνον τον ιερό χώρο που μπορεί να ξεκουραστεί, να μαλακώσει, να αφεθεί.
Έλα όπως είσαι.
Με όσα κρατάς, με όσα δεν χωρούν πια.
Με τη θλίψη, το άγχος, τη σιωπή σου.
Με το φως σου, ναι ...αλλά και με τις σκιές.
Δεν χρειάζεται να είσαι «καλά»...
Απλώς, να είσαι.
Κι εγώ είμαι εδώ.
Να σε δω....
Να σε νιώσω....
Να σε κρατήσω μέσα μου, σαν προσευχή...
Η θεραπεία ξεκινά εκεί που τελειώνει η μάσκα...
Όταν η καρδιά συναντά άλλη καρδιά, χωρίς φόβο. Χωρίς ντροπή...
Όταν η καρδιά συναντά άλλη καρδιά, χωρίς φόβο. Χωρίς ντροπή...
Η Ενέργεια της Σύνδεσης δεν ζητά τίποτα.
Μόνο να επιτρέψεις...
Να επιτρέψεις να αγαπηθείς, να κρατηθείς, να γίνεις ξανά ένα με το Όλον...
Όπως είσαι… έλα...
Η καρδιά σου ξέρει τον δρόμο.....
Κι εγώ σε περιμένω εκεί...