Ο Osho μιλά για τον διαλογισμό
Διαλογισμός σημαίνει να είσαι με τον εαυτό σου και καθώς είσαι με τον εαυτό σου τότε ξεχειλίζεις συμπόνια.
Εκατομμύρια άνθρωποι χάνουν την ευκαιρία να διαλογιστούν γιατί ο διαλογισμός έχει συνδεθεί με λάθος συσχετισμούς. Μοιάζει πολύ σοβαρός, μοιάζει σκοτεινός. Έχει πάνω του κάτι από εκκλησία. Μοιάζει σαν να είναι κατάλληλος μόνο για νεκρούς ή σχεδόν νεκρούς ανθρώπους, που είναι σκοτεινοί, σοβαροί, μουτρωμένοι. Που έχουν χάσει την αίσθηση του πανηγυριού, της διασκέδασης του παιχνιδιού, της γιορτής.
Αυτές είναι οι ιδιότητες του διαλογισμού. Ο αληθινά διαλογιστικός άνθρωπος είναι εκείνος που παίζει. Η ζωή γι’ αυτόν είναι διασκέδαση, είναι παιχνίδι, την απολαμβάνει ολοκληρωτικά. Δεν είναι σοβαρός. Είναι ήρεμος.
Ο διαλογισμός δεν είναι κάτι που το κάνεις το πρωί και ξεμπερδεύεις. Είναι κάτι που χρειάζεται να το ζεις διαρκώς κάθε στιγμή της ζωής σου. Όταν περπατάς, όταν κοιμάσαι, όταν κάθεσαι, όταν μιλάς, όταν ακούς. Χρειάζεται να γίνει ένα είδος ατμόσφαιρας και ο ήρεμος άνθρωπος να ζει μέσα σε αυτήν.
Ο άνθρωπος που εγκαταλείπει διαρκώς το παρελθόν είναι διαλογιστικός. Μην ενεργείς ποτέ με βάσει κάποια συμπεράσματα. Τα συμπεράσματα είναι η διάπλαση σου, οι προκαταλήψεις σου, οι επιθυμίες οι φόβοι σου και όλα τα σχετικά. Με δυο λόγια αυτά είσαι εσύ!
Το εσύ σημαίνει το παρελθόν σου. Όλες τις εμπειρίες του παρελθόντος σου.
Μην αφήνεις τους νεκρούς να κυβερνούν τους ζωντανούς. Μην αφήνεις το παρελθόν σου να επηρεάζει το παρόν. Μην αφήνεις το θάνατο να δυναστεύει τη ζωή σου. Αυτό σημαίνει διαλογισμός.
Με λίγα λόγια όταν είσαι σε διαλογισμό εσύ δεν υπάρχεις εκεί.
Ο διαλογισμός είναι απαραίτητος μόνο επειδή δεν επέλεξες να είσαι ευτυχισμένος. Αν είχες επιλέξει να είσαι ευτυχισμένος τότε δεν υπάρχει ανάγκη για διαλογισμό. Ο διαλογισμός είναι φάρμακο. Αν είσαι άρρωστος τότε το φάρμακο είναι απαραίτητο. Μόλις αποφασίσεις ότι επιλέγεις την ευτυχία τότε δεν χρειάζεται διαλογισμός. Αυτός αρχίζει να συμβαίνει από μόνος του και ακολουθεί σαν σκιά τον ευτυχισμένο άνθρωπο. Είναι η συνάρτηση της ευτυχίας.
Κάνε τους διαλογισμούς χωρίς να επιβάλλεις τη θέληση σου. Μην τους κάνεις πιεστικά. Άφησε τους να συμβούν. Επιπλέεις σε εκείνους, εγκαταλείπεσαι σε εκείνους, απορροφιέσαι αλλά δεν επιβάλεις την θέληση σου. Γιατί όταν επεμβαίνεις διαιρείσαι. Γίνεσαι ταυτόχρονα ο χειριστής και το αντικείμενο του χειρισμού.
Όταν είσαι δυο δημιουργείται ταυτόχρονα παράδεισος και κόλαση. Τότε υπάρχει τεράστια απόσταση ανάμεσα σε εσένα και την αλήθεια. Μην επεμβαίνεις άφησε τα πράγματα να συμβούν μόνα τους.
