Έχεις καταπιέσει πολλά που θα μπορούσες να τα είχες πετάξει πολύ εύκολα με κάποια διαφορετική παιδεία

Εκείνο που καταπιέζεις πρέπει πράγματι να το πετάξεις έξω, όχι να το καταπιέσεις. Έχει συσσωρευτεί μέσα σου επειδή το καταπιέζεις συνεχώς. Η όλη διαπαιδαγώγηση, ο πολιτισμός, η παιδεία είναι καταπιεστική. 

Έχεις καταπιέσει πολλά που θα μπορούσες να τα είχες πετάξει πολύ εύκολα με κάποια διαφορετική παιδεία, με μια πιο συνειδητή παιδεία, με περισσότερη επίγνωση εκ μέρους των γονέων. Με μια καλύτερη επίγνωση τού εσωτερικού μηχανισμού τού νου, θα μπορούσε ο πολιτισμός να σου επιτρέψει να πετάξεις πολλά πράγματα.

Για παράδειγμα, όταν είναι θυμωμένο ένα παιδί, του λέμε, «Μην θυμώνεις». Αρχίζει να καταπιέζει το θυμό. Σιγά-σιγά, εκείνο που ήταν ένα στιγμιαίο συμβάν γίνεται τώρα μόνιμο. Τώρα δεν θα συμπεριφέρεται θυμωμένα, αλλά θα παραμένει θυμωμένο. Έχουμε συσσωρεύσει τόσο πολύ θυμό από στιγμιαία μόνο πράγματα. Κανείς δεν μπορεί να είναι θυμωμένος συνεχώς, εκτός και αν έχει καταπιεστεί ο θυμός. Ο θυμός είναι στιγμιαίο πράγμα που έρχεται και φεύγει: αν εκφραστεί, δεν θα είσαι πια θυμωμένος. Ο ίδιος λοιπόν θα επέτρεπα στο παιδί να είναι θυμωμένο πιο αυθεντικά. Να είσαι θυμωμένος, αλλά προχώρησε βαθιά στο θυμό. Μην τον καταπιέζεις.

Φυσικά, θα υπάρξουν προβλήματα. Αν πούμε, «Να είσαι θυμωμένος», τότε θα είσαι θυμωμένος με κάποιον. Το παιδί όμως μπορείς να το διαμορφώσεις΄ μπορείς να του δώσεις ένα μαξιλάρι και να του πεις, «Θύμωσε με το μαξιλάρι. Δείξε τη βία σου στο μαξιλάρι.» Ήδη από την αρχή, μπορείς να μεγαλώσεις το παιδί με τρόπο που ο θυμός απλώς να παρεκκλίνει. Μπορείς να του δώσεις κάποιο αντικείμενο: μπορεί το παιδί να πετάει συνεχώς το αντικείμενο μέχρι να φύγει ο θυμός του. Μέσα σε λίγα λεπτά, σε λίγα δευτερόλεπτα, θα έχει διασκορπίσει το θυμό του και δεν θα κάνει καμιά συσσώρευση.

Έχεις συσσωρεύσει θυμό, σεξ, βία, απληστία, τα πάντα! Αυτή η συσσώρευση τώρα είναι ένα είδος τρέλας μέσα σου. Βρίσκεται εκεί, μέσα σου. Αν ξεκινήσεις με κάποιο καταπιεστικό διαλογισμό, για παράδειγμα, απλώς να κάθεσαι, θα τα καταπιέζεις όλα αυτά, δεν θα τους επιτρέπεις να εκτονωθούν. Ξεκινώ λοιπόν με κάθαρση. Πρώτα, ας πετάξεις στον αέρα τα καταπιεσμένα πράγματα. Κι όταν μπορέσεις να πετάξεις το θυμό σου στον αέρα, θα έχεις γίνει ώριμος.

Αν δεν μπορώ να είμαι γεμάτος από αγάπη μόνος μου, αν μπορώ να είμαι γεμάτος από αγάπη μόνο μαζί με κάποιον που αγαπώ, τότε δεν είμαι αληθινά ώριμος ακόμη. Τότε εξαρτώμαι από κάποιον ακόμη και για να έχω μέσα μου αγάπη. 

Κάποιος πρέπει να υπάρχει, τότε μπορώ να νιώθω αγάπη. Τότε αυτή η αγάπη μπορεί να είναι ένα πολύ επιφανειακό μόνο πράγμα. Δεν είναι η φύση μου. Αν είμαι μόνος μου μέσα στο δωμάτιο, δεν νιώθω καθόλου αγάπη, έτσι η ιδιότητα τής αγάπης δεν έχει πάει βαθιά΄ δεν έχει γίνει μέρος τού είναι μου.

Γίνεσαι όλο και πιο ώριμος όταν είσαι όλο και πιο λίγο εξαρτώμενος. Αν μπορείς να θυμώσεις μόνος σου, είσαι πιο ώριμος. Δεν σου χρειάζεται κάποιο αντικείμενο να θυμώσεις μαζί του. Έτσι, κάνω υποχρεωτική την κάθαρση στο ξεκίνημα. Πρέπει να πετάξεις τα πάντα στον ουρανό, στο ανοικτό διάστημα, χωρίς να έχεις υπόψη σου κανένα αντικείμενο.

Θύμωσε χωρίς να είναι εδώ ο άνθρωπος με τον οποίο θα ήθελες να θυμώσεις. Κλάψε χωρίς να βρίσκεις κάποια αιτία΄ γέλασε, απλώς γέλασε, χωρίς να υπάρχει κάτι για το οποίο να γελάσεις. Τότε θα μπορέσεις να πετάξεις το όλο συσσωρευμένο πράγμα΄ μπορείς απλώς να το πετάξεις. Και μόλις μάθεις αυτό τον τρόπο, θα απαλλαγείς από το βάρος όλου του παρελθόντος.

Μέσα σε λίγες στιγμές μπορείς να απαλλαγείς από το βάρος όλης της ζωής, ακόμη και ζωών το βάρος. Αν είσαι έτοιμος να πετάξεις τα πάντα, αν μπορείς να επιτρέψεις στην τρέλα σου να βγει προς τα έξω, μέσα σε λίγες στιγμές γίνεται ένας βαθύς καθαρμός. 

Είσαι τώρα καθαρμένος: φρέσκος, αθώος, είσαι και πάλι παιδί. Τώρα, με την αθωότητά σου, μπορείς να κάνεις καθιστό διαλογισμό, να κάθεσαι απλώς ή να ξαπλώνεις ή οτιδήποτε, γιατί τώρα δεν υπάρχει μέσα σου ο τρελός που θα ενοχλήσει την καθιστή στάση.

osho