Μην ξεχνάς, Ζωή είναι ό,τι δημιουργούμε…

Καθετί που γίνεται στη ζωή μας, για κάποιο λόγο γίνεται. Κάτι θέλει να μας πει που χρειάζεται να το ακούσουμε. Να νιώσουμε το νόημά του. Έρχεται ως δώρο και ως δώρο πρέπει να το δούμε. Κάπου θέλουμε να πάμε μαζί με αυτό. Νιώθοντας το νόημά του, αξιοποιούμε το συμβολισμό του.

Αυτό που μας κάνει να μην αφουγκραζόμαστε το μήνυμά του είναι γιατί φοβόμαστε ότι ήρθε ως απειλή. Το μικρό παιδί μέσα μας περιμένει την τιμωρία, νομίζοντας πως είναι αυτή που του αξίζει.

Ο θάνατος ενός αγαπημένου ζώου, για παράδειγμα, αν νιώσουμε το μήνυμα που μας φέρνει, σημαίνει ότι κάτι πρέπει να αποχωριστούμε, κάτι οικείο και αγαπημένο που ήρθε στη ζωή μας ως ευλογία, όπου όμως ανήκει στο παρελθόν, ενώ το παρόν μας είναι γεμάτο από παρουσία συναισθημάτων.

Ένα ενδιαφέρον που κάποτε μας γέμιζε με ευγνωμοσύνη αλλά πλέον μας κουράζει, μας δείχνει ότι έχει αφυπνιστεί μια ανάγκη μας να προχωρήσουμε σε ένα δρόμο που νέα ενδιαφέροντα μας περιμένουν. Νιώθοντας ευγνωμοσύνη για όσα κάναμε και ζήσαμε, θεωρούμε σημαντικό κάθε κεφάλαιο στη ζωή μας που άνοιξε, το ζήσαμε και έκλεισε για να το διαδεχτεί κάτι νέο.

Κάθετί που γίνεται στη ζωή μας για κάποιο λόγο γίνεται. Γιατί είμαστε έτοιμοι να το δεχτούμε, να το ζήσουμε, να ωριμάσουμε μαζί του.

Υπάρχουν γεγονότα που είναι επώδυνα. Απρόβλεπτα και στενάχωρα. Κι όμως και αυτά κάτι σημαντικό θέλουν να μας πουν. Αν δεν τα δούμε ως τιμωρία αλλά ως δώρο, συνειδητοποιούμε ότι το καθένα από αυτά ήρθε να μας πει κάτι, το οποίο μας αφυπνίζει.

Αν είσαι σε μια σχέση βίας, για παράδειγμα, σημαίνει ότι πρέπει να αναλάβεις το μαχητικό σου κομμάτι μέσα από την ψυχοθεραπεία. Ότι χρειάζεται να μάθεις να υπερασπίζεσαι εσένα. Αν το αναλάβεις, δεν θα σου χρειάζεται μια σχέση που σε καλεί σε ένα αγώνα για να παλέψεις ώστε να αποδείξεις τη δύναμή σου. 

Αν είσαι σε μια σχέση όπου ο εγωκεντρισμός του άλλου πνίγει το δικό σου εγώ, σημαίνει ότι πρέπει να ενδυναμώσεις το είναι σου. Μια εγωκεντρική εικόνα, μια εικόνα σε μεγέθυνση, σε πιέζει να εκτιμήσεις το είναι σου. Σε αρμονία με το είναι σου, αξιοποιείς την αλλαγή σου με τρόπο που δεν διογκώνεται το εγώ σου αλλά  με τρόπο που ανυψώνεται η αξία σου. 

Μια σχέση αδιαφορίας ανακινεί έντονα συναισθήματα μέσα σου, δείχνοντάς σου ότι σε χρειάζεσαι για να ενδιαφερθείς για τον εαυτό σου, όπου όμως αυτό δεν θα το καταφέρεις μέσω μιας σχέσης αλλά μέσα από διεργασίες ωρίμασης. Μια σχέση συναισθηματικής σύνδεσης ζυμώνεται, γιατί νιώθεις ώριμα να την δεχτείς.

Όταν βλέπεις κάθετί που έρχεται σαν δώρο, δέχεσαι το δώρο με τρόπο που ανταποκρίνεται στην αξία σου. Η ζωή μας φέρνει το δώρο αλλά μας χρειάζεται ώστε να νιώσουμε το πραγματικό του νόημα και να μην το δεχτούμε όπως νομίζουμε ότι μας το φέρνει. 

Αξιοποιώντας τις γνώσεις από όλες τις εμπειρίες μας, αγκαλιάζουμε το κάθε δώρο όχι σαν τα μικρά παιδιά που περιμένουν το έτοιμο δώρο για να χαρούν, αλλά σαν εκείνα τα δημιουργικά παιδιά που το καλωσορίζουν για να χτίσουν με αυτό, αυτό που ταιριάζει στον καθένα μας.

Ζωή είναι ό,τι δημιουργούμε…

Αγγελική Μπολουδάκη