Pulse of love 10/12/2013

Κυριακή 10 Οκτωβρίου 2021

Τι προτιμάς μια ευδαιμονική ζωή ή μια "δυστυχισμένη" ζωή.

Μερικές φορές συμβαίνει, συνειδητά ή ασυνείδητα, κάποιες συγκεκριμένες αντιλήψεις που έχει ο καθένας μας για τον εαυτό του και την ζωή του, να φέρνουν σε δύσκολη θέση όχι μόνο τον ίδιο αλλά και τους γύρω του.  
Αυτές οι αντιλήψεις τoν εμποδίζουν να ζει μια εξελιγμένη ζωή, μια ευδαιμονική ζωή και τον κρατάνε δέσμιο σε μια "δυστυχισμένη" ζωή.

Οι 5 κυριότερες λαθεμένες αντιλήψεις που μπορεί να έχει κάποιος για να κάνει την ζωή του δυστυχισμένη είναι:

1. Να  αισθάνεται ένοχος
Να νιώθει ενοχές για ό,τι μπορεί να του δώσει χαρά στη ζωή έχοντας σαν πεποίθηση βαθιά ριζωμένη μέσα του ότι δεν αξίζει τη χαρά, δεν αξίζει την αγάπη. 
Και γι΄ αυτό το λόγο δεν αρκείται μόνο στο να κουβαλά τις δικές του ενοχές αλλά παίρνει και την ευθύνη των πράξεων των άλλων γύρω του πολλαπλασιάζοντας το φορτίο των ενοχών του  


2. Να ακινητοποιείται από τον φόβο
Ο φόβος να τον ακινητοποιεί σε οτιδήποτε κάνει στην ζωή του. 
  • Να μην εμπιστεύεται κανέναν και τίποτα. 
  • Να νιώθει ότι παντού γύρω του υπάρχει απειλή και να κλείνεται στον μικρόκοσμο του πιστεύοντας ότι με αυτόν τον τρόπο μπορεί να ζήσει με ασφάλεια. 
  • Να υπερμεγενθύνει τις ενδείξεις ή τα συμπτώματα κάποιας αρρώστιας και να προκαλεί στην ουσία με τις σκέψεις και την συμπεριφορά του να έρθει η αρρώστια στη ζωή του. 
  • Να δημιουργεί εξαιτίας του φόβου συνθήκες εγκατάλειψης, προδοσίας, μη αγάπης επιβεβαιώνοντας ότι ο φόβος είναι ο πιο ισχυρός βασανιστής.  

3. Να έχει ισχυρό Εγώ
Να αγκιστρώνεται πάνω σε οτιδήποτε έχει χτίσει το εγώ του όπως σπίτια, περιουσία, πτυχία, ειδικότητα, εργασία, αναγνωρισιμότητα και να νιώθει ότι δεν μπορεί να είναι "κάποιος" έξω από αυτά. 
Να έχει κτίσει γύρω του μια νοητική φυλακή που δεν τον αφήνει να ζήσει ελεύθερα προσδιορίζοντας την σκέψη και την συμπεριφορά του όχι μόνο απέναντι στους άλλους αλλά και προς τον ίδιο του τον εαυτό. 
Αυτό τον οδηγεί σταδιακά να μην σέβεται κανέναν σαν ανεξάρτητο ον και να θέλει να ελέγχει όλες τις καταστάσεις που συμβαίνουν στην ζωή του.


4. Να έχει εξαρτήσεις
Και εξάρτηση δεν είναι μόνο το αλκοόλ ή τα ναρκωτικά αλλά και το φαγητό, τα γλυκά, το τσιγάρο, η σχέση του με ένα συγκεκριμένο άτομο, η αγκίστρωσή του στην εξουσία ή σε διάφορα συναισθήματα που τον πλημμυρίζουν ανεξέλεγκτα όπως ο  θυμός, η  ζήλια, η ανησυχία, το άγχος… 
Με αυτόν τον τρόπο παγιδεύεται χωρίς να το καταλαβαίνει σε ένα επαναλαμβανόμενο μοτίβο συμπεριφοράς σπαταλώντας όλη την ενέργειά του και αποφεύγοντας με αυτό τον τρόπο να φέρει την ισορροπία και την γαλήνη στη ζωή του


5. Να αρνείται να ενηλικιωθεί
Να πιστεύει πως για ό,τι κακό συμβαίνει στη ζωή του ευθύνονται οι άλλοι που του συμπεριφέρονται "απαίσια"... που δεν τον καταλαβαίνουν, που δεν τον αναγνωρίζουν και όλα αυτά χωρίς ποτέ να αναρωτηθεί: 
  • Μήπως εγώ καλώ αυτούς τους ανθρώπους να έρθουν στη ζωή μου; 
  • Μήπως εγώ τους επιτρέπω να μου φέρονται έτσι; 
  • Μήπως επιβεβαιώνω με αυτές τις επιλογές μου ότι δεν αξίζω την Αγάπη και δεν αναγνωρίζω την Αξία μου; 
  • Τι μάθημα έρχεται η ζωή να μου προσφέρει μέσα από αυτές τις συναναστροφές; 
  • Πόσο άραγε αγαπώ τον εαυτό μου όταν αρνούμαι να "μεγαλώσω" και να αναλάβω την ευθύνη του;
Μόνο όταν κάποιος κατανοήσει πόσο έχει περιορίσει την πραγματικότητα του, μόνο τότε μπορεί να του δημιουργηθεί η επιθυμία να ανακτήσει τον έλεγχο στη ζωή του αφήνοντας τις παλιές συνήθειες που τον τελματώνουν. 

Κάθε συνήθεια μοιάζει με έναν αυτόματο διακόπτη που προκαλεί μια προκαθορισμένη συμπεριφορά. Χρειάζεται να δει ότι αυτό, που δημιούργησε αρχικά αυτούς τους διακόπτες, είναι ο φόβος, ο χρόνος και η επανάληψη. 

Το σώμα και το μυαλό προσαρμόζεται εύκολα σε πράγματα που επαναλαμβάνουμε και αφήνετε σε αυτά ξανά και ξανά γιατί έχουμε μάθει να "βολευόμαστε".  Αν δημιουργήσει κάποιος ένα  μοτίβο  συμπεριφοράς, από τη στιγμή που θα παγιωθεί, είναι πολύ δύσκολο να αλλάξει. 

Όμως τίποτα δεν είναι ακατόρθωτο. 
Για παράδειγμα ακόμα κι αν κάποιος δεν έχει κάνει ποτέ γυμναστική μπορεί αν αρχίσει το τρέξιμο, σε σταθερή καθημερινή βάση, να εκπαιδεύσει το αγύμναστο σώμα του για τον μαραθώνιο μέσα έξι μήνες. 
Με την υπομονή και με την επίμονη του,  με τον χρόνο και την επανάληψη (με το τακτικό τρέξιμο, από τρία έως δεκαπέ­ντε χιλιόμετρα σε κάθε προπόνηση) το σώμα του θα προσαρμοστεί στο νέο πρόγραμμα "κίνησης" που θα του έχει βάλει. 

Μαθαίνει με αυτόν τον τρόπο κάποιος να έχει μια καινούρια συμπεριφορά σκόπιμα και συνειδητά. 

Με τον ίδιο τρόπο μπορεί κάποιος να εκπαιδεύσει και το μυαλό του αρκεί: 
  • Να συνειδητοποιήσει τα μοτίβα συμπεριφοράς που τον ακινητοποιούν και του στερούν την ηρεμία και τη γαλήνη στη ζωή του. 
  • Να τα δει σφαιρικά  φτάνοντας μέχρι τους λόγους που δημιουργήθηκαν.
  • Να βοηθήσει τον εαυτό του αλλάζοντας την αναπνοή του, γιατί μυαλό και αναπνοή είναι άρρηκτα συνδεδεμένα. Αλλάζοντας τον τρόπο αναπνοής, αλλάζει και η κατάσταση του μυαλού. Δηλαδή ο τρόπος σκέψης και πράξης.
  • Να κινητοποιήσει την λιμνάζουσα ενέργεια στο σώμα του ώστε να μπορεί να κινηθεί με διαφορετικό τρόπο στη ζωή του. Αυτό θα μπορέσει να το πετύχει κάνοντας συνειδητά άσκηση (περπάτημα, γυμναστική, χορό, γιόγκα)  και φυσικά Διαλογισμό ή σωματικές θεραπείες όπως Νεο-Κρανιοϊερή ή Ήχοθεραπεία ή να παρακολουθήσει βιωματικά σεμινάρια αυτοβελτίωσης.
  • Να δείξει αποφασιστικότητα, υπομονή και επιμονή στην κατάκτηση καινούριων τρόπων συμπεριφοράς.

namaste
despoina palamari