Είναι πολύ επικίνδυνο να αρνηθείτε μία χαρά χωρίς να τήν αντικαταστήσετε με μία άλλη χαρά, γιατί αυτό αντανακλά οδυνηρά πάνω στο νευρικό σύστημα. Για να μην υποστείτε, στην συνέχεια, αρνητικές αντιδράσεις, πρέπει πάντοτε να αντικαθιστάτε την μία απόλαυση με μία άλλη απόλαυση, πιο πνευματική.
Στην εσωτερική φιλοσοφία η απάρνηση δεν είναι μία στέρηση, αλλά μία αντικατάσταση, μία μετατροπή σε έναν άλλο κόσμο. Είναι η ίδια δραστηριότητα που εξακολουθεί αλλά με "υλικά" πιο αγνά, πιο φωτεινά.
Δεν πρέπει να στερείστε, δεν πρέπει να απαρνιέστε, αλλά μόνο να μετατοπίζεστε, δηλαδή να κάνετε επάνω αυτό που κάνετε κάτω, αντί να πίνετε νερό από ένα βούρκο που είναι γεμάτο μικρόβια, πρέπει να πίνετε νερό από μία καθαρή πηγή, κρυστάλλινη. Το να μην πιείτε, είναι ο θάνατος.
Ένας αληθινός Δάσκαλος δεν στερείται από τίποτα, τρώει, πίνει, αναπνέει, αγαπά αλλά σε περιοχές, σε καταστάσεις τής συνείδησης που είναι άγνωστες για τον συνηθισμένο άνθρωπο.
Αν ένας Μύστης δεν έβρισκε την χαρά, την απόλαυση πολύ πιο ψηλά, μέσα στούς διαλογισμούς του, στις θεωρήσεις του, στον τρόπο που ζει, στην αγάπη του για τούς ανθρώπους, δεν θα μπορούσε ποτέ να νικήσει, γιατί οι Μύστες είναι κατασκευασμένοι σαν όλο τον κόσμο. Χάρη όμως στην μεγάλη αγάπη τους για ένα υψηλό ιδανικό, κατορθώνουν και εξιδανικεύουν τις ενέργειες τους.
💜
Omraam Mikhael Aivanhov