Οι άνθρωποι που βλέπετε στους δρόμους και είναι θλιμμένοι, τόσο μόνιμα θλιμμένοι που τα πρόσωπά τους έχουν πάρει ένα συγκεκριμένο σχήμα, είναι οι άνθρωποι που είναι τόσο αβοήθητοι, τόσο χαμηλά στα σκαλιά της κλίμακας, που δεν μπορούν να βρουν κάποιον για να θυμώσουν μαζί του. Αυτοί είναι οι θλιμμένοι άνθρωποι, και πιο ψηλά στην κλίμακα θα βρείτε τους θυμωμένους ανθρώπους. Όσο πιο ψηλά πηγαίνετε, τόσο πιο θυμωμένους ανθρώπους θα συναντήσετε. Όσο πιο χαμηλά πηγαίνετε, τόσο πιο θλιμμένους.
Ο θυμός και η λύπη είναι δύο όψεις της ίδιας ενέργειας, της καταπιεσμένης ενέργειας.
Κανονικά ο θυμός δεν είναι κάτι λάθος. Στην πραγματικότητα, οι άνθρωποι που μπορούν να θυμώσουν και να το ξεχάσουν την επόμενη στιγμή είναι πραγματικά πολύ καλοί άνθρωποι. Πάντοτε θα τους βρείτε φιλικούς, ζωντανούς, γεμάτους αγάπη και συμπόνια. Αλλά οι άνθρωποι που πάντοτε συγκρατούν τα συναισθήματά τους, ελέγχοντας τα πάντα και συνεχώς, δεν είναι καλοί άνθρωποι. Πάντοτε θα προσπαθούν να δείξουν ότι είναι πιο άγιοι από εσάς, αλλά μπορείτε να δείτε τον θυμό στα μάτια τους. Μπορείτε να τον δείτε στα πρόσωπά τους, μπορείτε να τον δείτε σε κάθε χειρονομία τους, στον τρόπο που περπατούν, στον τρόπο που μιλούν, στον τρόπο που συναναστρέφονται τους άλλους, μπορείτε να το δείτε πάντοτε εκεί, να βράζει. Είναι έτοιμοι να εκραγούν οποιαδήποτε στιγμή. Είναι οι δολοφόνοι, οι εγκληματίες, αυτοί είναι οι πραγματικοί κακοποιοί.
Ο θυμός είναι ανθρώπινος, δεν υπάρχει τίποτε κακό σε αυτόν. Είναι απλώς μια κατάσταση στην οποία σας έχουν εξωθήσει, και είστε ζωντανοί, έτσι αντιδράτε σ’ αυτήν. Εννοείται ότι δεν θα υποχωρήσετε, εννοείται ότι δεν είναι μια κατάσταση που μπορείτε να την αποδεχτείτε· εννοείται ότι είναι μια κατάσταση στην οποία θέλετε να πείτε όχι. Είναι μια διαμαρτυρία, και δεν υπάρχει τίποτε κακό σε αυτό.
Κοιτάξτε ένα παιδί τη στιγμή που είναι θυμωμένο μαζί σας. Κοιτάξτε το πρόσωπό του! Είναι τόσο θυμωμένο και τόσο κόκκινο που θα ήθελε να σας σκοτώσει. Λέει, “Δεν θα σου ξαναμιλήσω ποτέ ξανά. Τελείωσε!” Και το επόμενο λεπτό κάθεται στην αγκαλιά σας και πάλι, μιλώντας όμορφα. Έχει ξεχάσει. Ό,τι κι αν είχε πει μέσα στην οργή του, δεν το κουβάλησε παραπέρα. Δεν έγινε φορτίο στον νου του.
Ναι, μέσα στην τρέλα της στιγμής ήταν θυμωμένο και είπε κάτι, αλλά τώρα ο θυμός έχει περάσει και όλα όσα είπε εκείνη τη στιγμή έχουν φύγει. Δεν έχει δεσμευτεί μαζί τους για πάντα, ήταν ένα στιγμιαίο ξέσπασμα, ένα κυματάκι. Αλλά δεν πάγωσε μέσα του, είναι ένα ρέων φαινόμενο. Το κυματάκι ήταν εκεί, ένα κύμα φούσκωσε, αλλά τώρα δεν υπάρχει πια. Δεν θα το κουβαλά πάντοτε μαζί του. Ακόμη και εάν του το θυμίσετε, θα γελάσει. Θα πει: “Βλακείες!” Θα πει: “Δεν θυμάμαι. Έτσι έγινε;” Θα πει: “Πραγματικά το είπα αυτό; Αδύνατον!’’ Ήταν ένα ξέσπασμα.
Δεν υπάρχει τίποτε κακό σε ένα στιγμιαίο ξέσπασμα θυμού - είναι όμορφο κατά μια έννοια. Απλώς δείχνει ότι εξακολουθείτε να είστε ζωντανοί. Ένα στιγμιαίο ξέσπασμα απλώς δείχνει ότι δεν είστε νεκροί, ότι αντιδράτε στις καταστάσεις και ότι αντιδράτε αυθεντικά. Όταν αισθάνεστε ότι η κατάσταση είναι τέτοια ώστε να χρειάζεται θυμός, ο θυμός είναι εκεί. Όταν αισθάνεστε ότι η κατάσταση είναι τέτοια ώστε να χρειάζεται ευτυχία, η ευτυχία είναι εκεί. Κινείστε με την κατάσταση, δεν έχετε προκατάληψη υπέρ ή κατά ενός αισθήματος. Δεν έχετε τέτοια ιδεολογία.
Δεν είμαι εναντίον του θυμού, είμαι εναντίον του συσσωρευμένου θυμού. Δεν είμαι εναντίον του σεξ, είμαι εναντίον της συσσωρευμένης σεξουαλικότητας. Οτιδήποτε υπάρχει στη συγκεκριμένη στιγμή είναι καλό, οτιδήποτε μεταφέρεται από το παρελθόν είναι ασθένεια, αρρώστια.
OSHO
ΣΥΝΑΙΣΘΗΜΑΤΙΚΗ ΕΥΔΑΙΜΟΝΙΑ