Μοιράζομαι μαζί σας μια εμπειρία που είχα από τα εσωτερικά ταξίδια που έκανα με την Νεοκρανιοϊερή θεραπεία όταν συναντούσα τον "πονεμένο" εαυτό μου και μάθαινα απο την αρχή πως να φέρω πάλι την χαρά και την αγάπη στην ζωή μου
λαβύρινθου παιχνίδια,
χωρίς να θέλω είσαστε της μοναξιάς στρωσίδια…
Αυτό το στιχάκι τριγυρνούσε συνέχεια στο μυαλό μου και από αυτό πιανόμουν για να πάρω δύναμη. Όχι, δεν θέλω άλλο τη μοναξιά στη ζωή μου. Όχι, δεν θέλω άλλο να μείνω στην κατάσταση του φόβου που με κρατά δεμένη με τον πόνο και τη δειλία.
Θέλω να ζήσω και για να το κάνω πρέπει να απελευθερωθώ…
Ξαπλώνω στο θεραπευτικό κρεβάτι έτοιμη να βουτήξω μέσα μου…
Μια θάλασσα με πλησιάζει και με σκεπάζει. Μια θάλασσα γεμάτη από άσπρους γυρίνους. Παραξενεύομαι αλλά εξακολουθώ να παρατηρώ ό,τι συμβαίνει.
Ξαφνικά καταλαβαίνω ότι δεν είναι άσπροι γυρίνοι αλλά σπέρματα. Ο φόβος ξυπνάει πάλι. Δεν την θέλω αυτή τη θάλασσα όμως η κατάσταση έχει ξεφύγει πια από το δικό μου έλεγχο. Έχει αναλάβει τώρα το σώμα μου…
Η θάλασσα μπαίνει μέσα μου, στην κοιλιά μου, συμπυκνώνεται όλη στην ωοθήκη μου σχηματίζοντας στην αρχή κάτι αδιόρατο. Σιγά, σιγά καταλαβαίνω ότι είναι ένα έμβρυο που μεγαλώνει σταδιακά και γίνεται ένα μωράκι. Ένα ξανθό κοριτσάκι με σγουρά μαλλιά και πανέμορφα μάτια. Οι λυγμοί με πνιγούν καθώς τα δάκρυά μου ξεχειλίζουν.
«Μη κλαις» μου λέει, «ξέρω ότι το έκανες για να κερδίσεις τη ζωή σου. Κοριτσάκι ήσουν κι εσύ. Όμως γιατί τελικά δεν έκανες τα όνειρά σου; Γιατί η θυσία μου πήγε χαμένη;»
Κλαίω γοερά!
Του ζητάω συγνώμη!
Η καρδιά μου υποφέρει…
Παίρνω το κοριτσάκι από την κοιλιά μου και το φέρνω στην καρδιά μου. Τό αγκαλιάζω, τό χαϊδεύω, τό θηλάζω, τό νανουρίζω, του λέω ότι τό αγαπώ.
Είναι τόσο ήρεμο και γλυκό. Είναι ένα υπέροχο πλάσμα!
Ξαφνικά αλλάζει μορφή. Γίνεται ένα διαβολάκι με σουβλερά δόντια και αυτιά, άγρια μάτια, έτοιμο να με δαγκώσει…
Προς στιγμήν φοβάμαι όμως, γρήγορα καταλαβαίνω ότι θέλει να με δοκιμάσει.
«Ό,τι κι αν κάνεις, ό,τι και να μου δείχνεις ότι είσαι, εγώ θα σε αγαπώ. Θα σε αγγίζω, θα σε φιλώ, θα σε κρατάω πάντα στην αγκαλιά της καρδιάς μου…»
Αυτά του είπα και ξαναέγινε ένα αγγελάκι με ήρεμη ψυχούλα. Μου χαμογέλασε γλυκά και με αποχαιρέτησε.
Η αναστάτωση που συνέχισε να υπάρχει στην κοιλιά μου τράβηξε ξανά την προσοχή μου. Παρουσιάστηκε ακόμα ένα μωρό. Ένα αγόρι μελαχρινό, κουλουριασμένο που είχε τα ματάκια του κλειστά. Ένιωσα τον πόνο που είχε στην καρδούλα του και άρχισα να κλαίω πάλι συνειδητοποιώντας ότι αυτόν τον πόνο του τον είχα δώσει εγώ.
Τό αγγίζω απαλά, τό παίρνω και αυτό αγκαλιά, τό νανουρίζω, τού τραγουδάω γλυκά. Τού ζητάω συγνώμη για τον πόνο που τού προκάλεσα. Εκείνο συνεχίζει να έχει τα μάτια κλειστά. Με αρνήτε!
Του λέω ότι τό αγαπώ και ότι ακόμα κι αν τού στέρησα τη ζωή θα φροντίσω να ζήσει πράγματα μέσα από εμένα γιατί πάντα θα έχει μια θέση στην καρδιά μου.
Ανοίγει τα μάτια.Ένα πληγωμένο γαλάζιο βλέμμα με αγγίζει.
Πόσο όμορφο είναι! Ποσό τρυφερό κι ευαίσθητο…
Μου ζητάει ένα όνομα γι’ αυτόν και την αδελφή του και ξανακλείνει τα μάτια. Χωρίς σκέψη, στο κοριτσάκι δίνω το όνομα Άννα και σ’ αυτό το γλυκό αγοράκι το όνομα Ιάκωβος. Δεν του αρέσει το όνομα.
«Σου δίνω μια ακόμα ευκαιρία» μου λέει με ψιθυριστή φωνή. «Αν δεν βρεις το κατάλληλο όνομα για μένα δεν θα ξανανοίξω τα μάτια μου ποτέ!»
Η καρδιά μου φωνάζει: «Αλέξανδρο, σε λένε Αλέξανδρο.»
Ανοίγει τα μάτια και χαμογελάει γλυκά. Απλώνει το χέρι του και με αγγίζει τρυφερά.
Ανοίγει τα μάτια και χαμογελάει γλυκά. Απλώνει το χέρι του και με αγγίζει τρυφερά.
«Θα φύγω τώρα» ακούω τη φωνή του να μου λέει.
«Θα πάω να συναντήσω την Άννα. Μην ξεχάσεις ποτέ την υπόσχεση που έδωσες. Να ζήσεις ολοκληρωτικά και να γευτείς τα όνειρα σου γιατί μόνο τότε η θυσία μας θα γίνει δώρο ζωής. Και εμείς θα σε νιώθουμε και θα χαιρόμαστε με τη χαρά σου. Θα αγαπάμε μέσα από την αγάπη σου και θα έχουμε ζωή μέσα από τη ζωή σου…»
Απέμεινα να κλαίω με δυνατούς λυγμούς, απελευθερωμένη, νιώθοντας την αγάπη τους να με πλημμυρίζει.
«Θα γευτώ κάθε σταγόνα από το ποτήρι της ζωής» είπα με δυνατή φωνή, άνοιξα τα μάτια και έκανα το βημα στην Ζωή…
Απο το βιβλίο
"Το Φιλί της Πεταλούδας "
της despoina palamari
