Κανείς δεν μπορεί να ορίσει κανέναν και προπάντων τη ΖΩΗ.
Αν εμπιστευτούμε, αν αφεθούμε στη ροή τότε θα συμβεί ένα τεράστιο άνοιγμα και η ζωή μας θα πάψει να είναι μια συνηθισμένη ζωή. Καθημερινά τα βήματά μας δεν θα σέρνονται σε μονότονα μονοπάτια αλλά η εμπειρία, η γνώση και η μάθηση θα μας καλούν καθημερινά σε αχαρτογράφητες περιοχές όπου όλα ρέουν και μείς σαν μια βάρκα που επιπλέει στο νερό και στηρίζεται στο κέντρο βάρους της προσαρμοζόμαστε στα κύματα και στα ρεύματα με εξαιρετική ευκολία.
Το θέμα όμως της ροής δεν συνδέεται πάντα με την υπομονή ή τη μέγιστη επίδοση ή με την ανάγκη για επιβίωση άλλα με την προσαρμογή. Με το να κάνεις τη σωστή κίνηση με το σωστό τρόπο την κατάλληλη στιγμή. Όπως, για παράδειγμα όταν κατά την οδήγηση, κάνεις μια ξαφνική μανούβρα και αποφεύγεις στο τσακ ένα σοβαρό ατύχημα.
Η κατάσταση "ροής" συμβαίνει:
- Όταν δεν υπάρχει δράστης, όταν δεν υπάρχει σκέψη και το μόνο που υπάρχει είναι η αίσθηση του σώματος ως ενέργεια σε κίνηση.
- Όταν κινούμαστε μέσα στη ζωή σαν σκιά μέσα σ’ ένα φως που μεταβάλλεται συνεχώς και αλλάζει συνεχώς.
- Όταν συντονιζόμαστε με αυτό που υπάρχει κάθε φορά σε έναν υπέροχο χορό.
- Όταν βγαίνουμε από τα όρια του νου η αναπνοή, οι μύες, η κίνηση και η συναίσθηση γίνονται ένα. Όπου η σκέψη καταρρέει στην αίσθηση, η πράξη στην ύπαρξη και ζούμε μέσα στην εγρήγορση, τη ζωντάνια, τη ροή.
Ας μην ξεχνάμε: Η αντίσταση στη ροή δεν είναι δράση αλλά αντίδραση.
Ό,τι κι αν συμβαίνει είναι καλό να το δεχτούμε και να επιτρέψουμε να συμβεί παραμένοντας στο κέντρο μας, σε πλήρη επαφή με τον Εαυτό μας γιατί μέσα από αυτή τη διαδικασία, μέσα από το “άφημα” έρχεται η μεταμόρφωση και η ολοκλήρωση
namaste
despoina palamari
