OSHO: - Μην είσαι τόσο σκληρός με τους ανθρώπους. Εκτός αυτού, αυτό δε σε αφορά. Αν αυτοί δεν το θέλουν, τότε αυτή είναι η απόφασή τους και η ελευθερία τους.
Μην αποκαλείς αυτό το πράγμα βλακεία, διότι αν εσύ αποκαλείς αυτό βλακεία, μέσα σου αυτοστιγμής εμφανίζεται το λεπτό Εγώ σου - εσύ δήθεν μπορείς να δεις και αυτοί όχι, διότι εσύ είσαι ο έξυπνος και αυτοί οι βλάκες. Όχι, αυτά τα πράγματα δεν είναι καλά.
Μην αποκαλείς αυτό το πράγμα βλακεία, διότι αν εσύ αποκαλείς αυτό βλακεία, μέσα σου αυτοστιγμής εμφανίζεται το λεπτό Εγώ σου - εσύ δήθεν μπορείς να δεις και αυτοί όχι, διότι εσύ είσαι ο έξυπνος και αυτοί οι βλάκες. Όχι, αυτά τα πράγματα δεν είναι καλά.
Εσύ δέχτηκες τη sanyasa λίγες μέρες πριν - ή λίγες εβδομάδες πριν - και θεωρείς ότι οι άλλοι είναι βλάκες;
Αυτό είναι λάθος, είναι πολύ λάθος. Στην πραγματικότητα, ο sanyasini είναι εκείνος ο οποίος έπαψε να επεμβαίνει στη ζωή των ξένων ανθρώπων. Αυτό που κάνεις, είναι επέμβαση, είναι θέση. Γιατί; Εάν οι άνθρωποι δε θέλουν να με βλέπουν, εάν δε θέλουν να με ακούν, εάν δε θέλουν να καταλάβουν τι συμβαίνει εδώ, αυτή είναι η ελευθερία τους, αυτοί πρέπει να μείνουν οι εαυτοί τους.
Όταν μέσα σας συσσωρεύεται αυτή η στάση, έτσι γεννιέται ο φανατισμός. Τότε μια ημέρα εσείς γίνεστε φανατικοί, τότε μπορεί να φτάσετε στο σημείο να εξαναγκάζετε τους ανθρώπους να έλθουν εδώ… φωνάζοντας τους «Πρέπει να έλθετε!».
Να τι έκανε η θρησκεία ανά τους αιώνες: οι μουσουλμάνοι σκοτώνουν τους ινδουιστές, οι ινδουιστές σκοτώνουν τους μουσουλμάνους, οι χριστιανοί σκοτώνουν τους μουσουλμάνους, οι μουσουλμάνοι σκοτώνουν τους χριστιανούς. Γιατί; Από οίκτο, λένε. Πρέπει να σας βάλουμε στην σωστή οδό. Έχετε ξεφύγει από την οδό και εμείς δεν μπορούμε να σας επιτρέψουμε να ξεφύγετε από τη σωστή οδό.
Όταν εσείς λέτε στο μικρό παιδί:«Είσαι ελεύθερος, αλλά να φέρεσαι σωστά και τι είναι το σωστό, εγώ αποφασίζω», τότε τι σόι ελευθερία είναι αυτή;
Άκουσα το εξής:
Ένα νεγράκι γύρισε στο σπίτι βαμμένος στα άσπρα και είπε:
- Τα παιδιά στο σχολείο με έβαψαν ολόκληρο στα άσπρα.
Η μάνα του έριξε ξύλο για να του βγάλει την βλακεία απ’ το κεφάλι. Γύρισε ο πατέρας στο σπίτι και ρώτησε:
- Τι συμβαίνει εδώ;
Η μάνα του είπε πως τα παιδιά στο σχολείο τον έβαψαν στα άσπρα. Γι’ αυτό και ο πατέρας του έριξε ξύλο για να μάθει να υπερασπίζει την ατομικότητά του.
Σε λίγο ακούστηκε η σιγανή φωνή του παιδιού:
- Ήμουν λευκός μόνο για 2 ώρες και ήδη σας μισώ, μαύρα σκαθάρια της κοπριάς…
Και ήσουνα σαν τους άλλους λίγες μόνο εβδομάδες πριν…
Σας παρακαλώ, να είστε υπομονετικοί, να είστε νοήμονες και να σέβεστε την ελευθερία των άλλων, τον τρόπο της ζωής τους, την οδό τους, την ύπαρξή τους.
