Και ήρθε ο φόβος να αγκαλιάσει τον κόσμο και να του αλλάξει το πρόσωπο
Αυτό που ξέραμε μέχρι τώρα τέλειωσε...
Το τρέξιμο, τα βουητά, η οχλαγωγία…
Η ανθρωπότητα γύρισε προς τα μέσα. Η εσωτερικότητα μάς πρόσφερε ένα καινούργιο μέρος για να ξεκουραστούμε.
Γίναμε μέρος μιας πρωτόγνωρης ακινησίας
Από αυτή την ακινησία φυτεύτηκε ένας νέος σπόρος. Ένα νέο λουλούδι γεννήθηκε που μεγαλώνει αργά μέρα με την μέρα, δημιουργώντας μια νέα γη, έναν νέο κόσμο.
Εύχομαι η καινούργια μας περπατησιά σε αυτήν την Nέα Γη να είναι γεμάτη σεβασμό και αγάπη.
Να δούμε τον κόσμο διαφορετικά, τον κάθε άνθρωπο διαφορετικά... Να τον νιώσουμε! Να τον αγκαλιάσουμε με την ψυχή μας και να θυμηθούμε πως είναι να ζούμε ενωμένοι και σε ισορροπία.
ΕΥΧΟΜΑΙ ΝΑ ΑΦΗΣΟΥΜΕ ΤΟΝ ΦΟΒΟ ΚΑΙ ΝΑ ΕΠΙΛΕΞΟΥΜΕ ΤΗΝ ΑΓΑΠΗ <3
namaste
despoina palamari
