Δεν μπορούμε να είμαστε ευαίσθητοι και δοτικοί αν δεν έχουμε αποδεχτεί το θυμό μας.

Όλα όσα βλέπουμε  γύρω μας είναι εκφράσεις του εαυτού μας. Ο καθένας μας είναι ένας καθρέφτης για τον άλλον και αν μάθουμε να βλέπουμε εμάς μέσα στην αντανάκλαση των ανθρώπων που συναντάμε τότε θα μπορέσουμε να δούμε ευκολότερα τον “εαυτό” μας και να συνειδητοποιήσουμε ποιοι πραγματικά είμαστε..

Οι ανθρώπινες σχέσεις είναι, ένα εργαλείο πνευματικής εξέλιξης, Τόσο εκείνοι που αγαπάμε όσο και αυτοί που αντιπαθούμε, αποτελούν καθρέφτες του εαυτού μας. Γιατί όμως κάποιοι άνθρωποι μας έλκουν και κάποιους τους αντιπαθούμε;

Μας έλκουν εκείνοι που έχουν τα ίδια χαρακτηριστικά με μας κι ακόμα περισσότερα. Θέλουμε να βρισκόμαστε κοντά τους γιατί υποσυνείδητα ξέρουμε ότι κάνοντάς το πολλά από αυτά τα χαρακτηριστικά ίσως μπορέσουμε να τα εκδηλώσουμε κι εμείς. Αντίστοιχα μας απωθούν εκείνοι οι άνθρωποι οι οποίοι μας αντανακλούν τα χαρακτηριστικά που δεν θέλουμε να παραδεχτούμε ότι έχουμε. 

Αν νιώθουμε μια έντονη αντιπάθεια για κάποιον άνθρωπο τότε το μόνο σίγουρο είναι ότι έχουμε κάποια κοινά χαρακτηριστικά που αρνιόμαστε να τα δούμε σε μας και δεν τα αποδεχόμαστε. Αν αποδεχόμασταν την ύπαρξή τους τότε ο άνθρωπος αυτός δεν θα μας αναστάτωνε τόσο πολύ.

Την επόμενη φορά που θα νιώσετε έλξη ή συμπάθεια για κάποιον, αναρωτηθείτε τι είναι αυτό που σας αρέσει πάνω του. Μπορεί να είναι κάτι στην εμφάνιση του, μπορεί να είναι η χάρη του, η εξυπνάδα του, η δύναμη του, ο τρόπος που μιλά, η αλήθεια που έχουν τα λόγια του, μπορεί να είναι το χιούμορ του, η τρυφερότητα του. 'Ο,τι. και αν είναι αυτό να ξέρετε πως έχετε και εσείς αυτό το χαρακτηριστικό.

Από την άλλη τι είναι αυτό που σας απωθεί σε έναν άνθρωπο που αντιπαθείτε. Είναι η γκρίνια, η μιζέρια, η βιαιότητα, η πληθωρικότητα, το έντονο γέλιο του με ό,τι κρύβει αυτό από πίσω του,, η ανευθυνότητα του; 'Ο,τι και αν είναι αυτό να ξέρετε πως έχετε και εσείς αυτό το χαρακτηριστικό.

Αν δώσουμε προσοχή σε αυτά που μας ελκύουν και σε αυτά που μας απωθούν στους ανθρώπους γύρω μας τότε θα αρχίσουμε να έχουμε μια καλύτερη συνείδηση, του εαυτού μας. Καθώς πλησιάζουμε όλο και περισσότερο στον αληθινό μας εαυτό χρειάζεται να κατανοήσουμε, να αποδεχτούμε και να αγαπήσουμε και τα λιγότερο “όμορφα” χαρακτηριστικά μας. 

Δεν μπορούμε να είμαστε ευαίσθητοι και δοτικοί αν δεν έχουμε αποδεχτεί το θυμό μας. Δεν μπορούμε να είμαστε γενναίοι, θαρραλέοι αν δεν υπάρχει και λίγη δειλία μέσα μας. Δεν μπορούμε να είμαστε γενναιόδωροι, αν δεν υπάρχει μέσα μας και ένας τσιγκούνης. Δεν μπορούμε να είμαστε ενάρετοι, αγαθοί, αν δεν διαθέτουμε και την ικανότητα να κάνουμε κακό. Δεν μπορεί να υπάρξει το φως μας χωρίς το σκοτάδι μας.

Η θεμελιώδης φύση του Σύμπαντος είναι η συνύπαρξη αντίθετων αξιών. 

Περνάμε πολύ χρόνο από τη ζωή μας προσπαθώντας να μην αποδεχόμαστε την σκοτεινή μας πλευρά και καταλήγουμε να προβάλλουμε αυτά τα χαρακτηριστικά σε άλλους ανθρώπους γύρω μας. Και με αυτόν τον τρόπο χάνουμε πολύτιμο χρόνο και ενέργεια. Γινόμαστε πολύ αργοί στο προχώρημα μας στο πνευματικό μονοπάτι. 

Οι πιο φωτεινοί άνθρωποι στον κόσμο αποδέχονται πλήρως το γεγονός ότι είναι ικανοί τόσο για το καλό όσο και για το κακό. Και όταν συναναστρεφόμαστε τέτοιους ανθρώπους, που αναγνωρίζουν το σκοτάδι μέσα τους, ποτέ δεν θα αισθανθούμε ότι μας κρίνουν. 

Οι κρίσεις και οι επικρίσεις είναι μόνο για αυτούς που δεν αποδέχονται την ολότητα της ύπαρξης τους και πεισματικά αντιστέκονται στο σκιερό εαυτό τους, προσδίδοντας τα δικά τους αρνητικά χαρακτηριστικά σε ανθρώπους που υπάρχουν στη ζωή τους. 

Όλοι έχουμε μέσα μας έναν Αδόλφο Χίτλερ και μια Μητέρα Τερέζα. Όταν είμαστε πρόθυμοι να το δούμε αυτό και να αποδεχθούμε τόσο τη φωτεινή όσο και τη σκοτεινή μας πλευρά, τότε μπορούμε να αρχίσουμε να θεραπεύουμε όχι μόνο τον εαυτό μας, αλλά και τις σχέσεις μας. 

namaste

despoina palamari