Έχουν παρερμηνευτεί τα πάντα.
Η καλοσύνη έχει μετατραπεί σε αδυναμία
Τα δάκρυα, αν τρέξουν, δείχνουν ευθραυστότητα
Η ευαισθησία έχει μεταφραστεί σε ευαλωτότητα
Ο φόβος έγινε κυρίαρχο συναίσθημα
Η μεταμορφωτική φωτιά του θυμού μετατράπηκε σε άναρχη Υστερία
Το σώμα προβάλλεται σαν αντικείμενο προς κάθε χρήση
Η καρδιά έγινε υπηρέτης και το μυαλό βασιλιάς
Σε τι κόσμο ζούμε;
Μήπως ήρθε ο καιρός να τα πάρουμε πάλι από την αρχή και να αντιληφτούμε:
Την καλοσύνη σαν υπέρτατη αρετή
Τα δάκρυα σαν ένδειξη μεταμορφωτικής δύναμης
Την ευαισθησία σαν το θεμέλιο της ενσυναίσθησης
Τον φόβο σαν ένα εργαλείο αυτοσυντήρησης
Την φωτιά του θυμού σαν μια φυσική πηγή δημιουργίας
Το σώμα σαν τον ιερό ναό της Ψυχής
Ώστε να μπορέσουμε να φέρουμε την καρδιά και το μυαλό σε ισορροπία και να δημιουργήσουμε έναν καλύτερο κόσμο!
namaste
despoina palamari
