Η συνειδητότητα δεν μπορεί να είναι εναντίον του σώματος. Η συνειδητότητα σου εδρεύει μέσα στο σώμα. Αυτά τα δύο δεν μπορούν να ιδωθούν ως διαχωρισμένα μεταξύ τους. Σε κάθε περίπτωση, το ένα υποστηρίζει το άλλο.
Περπατάς, τρως, πίνεις κι όλα αυτά δείχνουν ότι είσαι σώμα και συνειδητότητα μαζί – ένα οργανικό σύνολο. Δεν μπορείς να βασανίζεις το σώμα και να ανυψώσεις τη συνειδητότητά σου. Το σώμα πρέπει να αγαπιέται. Πρέπει να είστε φίλοι. Είναι το σπίτι σου, πρέπει να το καθαρίζεις από όλα τα σκουπίδια και πρέπει να θυμάσαι ότι βρίσκεται συνεχώς στην υπηρεσία σου, μέρα – νύχτα.
Ακόμα κι όταν κοιμάσαι, το σώμα δουλεύει συνεχώς για σένα, μετατρέποντας την τροφή σου σε αίμα, απομακρύνοντας τα νεκρά κύτταρα από το σώμα, φέρνοντας μέσα στο σώμα καινούργιο οξυγόνο, φρέσκο οξυγόνο. Κι εσύ κοιμάσαι! Εκείνο κάνει το κάθε τι για την επιβίωσή σου, για τη ζωή σου, αν και εσύ είσαι τόσο αγνώμων, που δεν το έχεις ευχαριστήσει ποτέ. Αντίθετα, οι θρησκείες σε διδάσκουν να το βασανίζεις:
«Το σώμα είναι ο εχθρός σου και πρέπει να ελευθερωθείς απ’ αυτό και από τις προσκολλήσεις του».
Γνωρίζω επίσης ότι είσαι κάτι περισσότερο από το σώμα κι ότι δεν υπάρχει λόγος να έχεις καμία προσκόλληση σε αυτό. Η αγάπη όμως δεν είναι προσκόλληση, η συμπόνια δεν είναι προσκόλληση. Η αγάπη και η συμπόνια είναι απολύτως αναγκαίες για το σώμα και για τη θρέψη του. Και όσο καλύτερο σώμα έχεις, τόσο μεγαλύτερη είναι η πιθανότητα να αναπτυχθεί η συνειδητότητά σου. Είναι μια οργανική ενότητα.
Ένα εντελώς καινούργιο είδος παιδείας χρειάζεται στον κόσμο, όπου ο καθένας θα εισάγεται στις σιωπές της καρδιάς, μ’ άλλα λόγια στο διαλογισμό, όπου ο καθένας θα προετοιμάζεται να είναι συμπονετικός με το σώμα του. Επειδή, αν δεν είσαι συμπονετικός με το ίδιο σου το σώμα, δεν μπορείς να είσαι συμπονετικός με κανένα άλλο σώμα. Είναι ένας ζωντανός οργανισμός και δεν σου έχει κάνει κανένα κακό. Βρίσκεται συνεχώς στην υπηρεσία σου – από τότε που γεννήθηκες – και θα βρίσκεται στην υπηρεσία σου μέχρι το θάνατό σου. Θα κάνει όλα όσα θέλεις να κάνεις – ακόμα και το ανέφικτο – και ποτέ δεν θα σου είναι ανυπάκουο.
Είναι ασύλληπτη η δημιουργία ενός τέτοιου μηχανισμού, ο οποίος είναι τόσο υπάκουος και τόσο σοφός. Αν συνειδητοποιήσεις όλες τις λειτουργίες του σώματός σου, θα εκπλαγείς. Ποτέ δεν έχεις σκεφτεί τι κάνει το σώμα σου. Είναι τόσο θαυμαστό, τόσο μυστηριακό! Ποτέ όμως δεν έχεις κοιτάξει μέσα του.
Ποτέ δεν ασχολήθηκες με το να εξοικειωθείς με το ίδιο σου το σώμα. Κι ύστερα υποκρίνεσαι πως αγαπάς άλλους ανθρώπους; Δεν μπορείς, επειδή εκείνοι οι άλλοι άνθρωποι σου παρουσιάζονται επίσης ως σώματα.
Ακόμα κι όταν κοιμάσαι, το σώμα δουλεύει συνεχώς για σένα, μετατρέποντας την τροφή σου σε αίμα, απομακρύνοντας τα νεκρά κύτταρα από το σώμα, φέρνοντας μέσα στο σώμα καινούργιο οξυγόνο, φρέσκο οξυγόνο. Κι εσύ κοιμάσαι! Εκείνο κάνει το κάθε τι για την επιβίωσή σου, για τη ζωή σου, αν και εσύ είσαι τόσο αγνώμων, που δεν το έχεις ευχαριστήσει ποτέ. Αντίθετα, οι θρησκείες σε διδάσκουν να το βασανίζεις:
«Το σώμα είναι ο εχθρός σου και πρέπει να ελευθερωθείς απ’ αυτό και από τις προσκολλήσεις του».
Γνωρίζω επίσης ότι είσαι κάτι περισσότερο από το σώμα κι ότι δεν υπάρχει λόγος να έχεις καμία προσκόλληση σε αυτό. Η αγάπη όμως δεν είναι προσκόλληση, η συμπόνια δεν είναι προσκόλληση. Η αγάπη και η συμπόνια είναι απολύτως αναγκαίες για το σώμα και για τη θρέψη του. Και όσο καλύτερο σώμα έχεις, τόσο μεγαλύτερη είναι η πιθανότητα να αναπτυχθεί η συνειδητότητά σου. Είναι μια οργανική ενότητα.
Ένα εντελώς καινούργιο είδος παιδείας χρειάζεται στον κόσμο, όπου ο καθένας θα εισάγεται στις σιωπές της καρδιάς, μ’ άλλα λόγια στο διαλογισμό, όπου ο καθένας θα προετοιμάζεται να είναι συμπονετικός με το σώμα του. Επειδή, αν δεν είσαι συμπονετικός με το ίδιο σου το σώμα, δεν μπορείς να είσαι συμπονετικός με κανένα άλλο σώμα. Είναι ένας ζωντανός οργανισμός και δεν σου έχει κάνει κανένα κακό. Βρίσκεται συνεχώς στην υπηρεσία σου – από τότε που γεννήθηκες – και θα βρίσκεται στην υπηρεσία σου μέχρι το θάνατό σου. Θα κάνει όλα όσα θέλεις να κάνεις – ακόμα και το ανέφικτο – και ποτέ δεν θα σου είναι ανυπάκουο.
 |
| Προσθήκη λεζάντας |
Ποτέ δεν ασχολήθηκες με το να εξοικειωθείς με το ίδιο σου το σώμα. Κι ύστερα υποκρίνεσαι πως αγαπάς άλλους ανθρώπους; Δεν μπορείς, επειδή εκείνοι οι άλλοι άνθρωποι σου παρουσιάζονται επίσης ως σώματα.
Το σώμα είναι το μεγαλύτερο μυστήριο σ’ ολόκληρη την ύπαρξη. Αυτό το μυστήριο πρέπει να αγαπηθεί – τα μυστήριά του, οι λειτουργίες του – να εξοικειωθείς απόλυτα μαζί του. Αν μάθεις τη σοφία του σώματος και το μυστήριο του σώματος, θα έχεις βρει το μυστηριακό μέσα σου. Και μέσα στο μυστήριο του σώματος βρίσκεται η ίδια η λάμψη της συνειδητότητάς σου.
Μόνο από τη στιγμή που έχεις επίγνωση της συνειδητότητάς σου, του είναι σου, μπορείς να έχεις σεβασμό προς τα άλλα ανθρώπινα όντα, προς τα άλλα ζωντανά όντα, επειδή όλα είναι τόσο μυστηριακά, όσο είσαι κι εσύ. Είναι απλώς διαφορετικές εκφράσεις, διαφορετικές εκδηλώσεις, οι οποίες κάνουν τη ζωή πλουσιότερη. Και από τη στιγμή που ο άνθρωπος έχει βρει τη συνειδητότητα μέσα του, έχει βρει το κλειδί για το υπέρτατο.
Κάθε εκπαίδευση που δεν σε διδάσκει να αγαπάς το σώμα σου, που δεν σε διδάσκει να είσαι συμπονετικός με το σώμα σου, που δεν σε διδάσκει πώς να μπαίνεις μέσα στα μυστήριά του, δεν θα είναι σε θέση να σε διδάξει πώς να μπεις μέσα στην ίδια σου τη συνειδητότητα.
Μόνο από τη στιγμή που έχεις επίγνωση της συνειδητότητάς σου, του είναι σου, μπορείς να έχεις σεβασμό προς τα άλλα ανθρώπινα όντα, προς τα άλλα ζωντανά όντα, επειδή όλα είναι τόσο μυστηριακά, όσο είσαι κι εσύ. Είναι απλώς διαφορετικές εκφράσεις, διαφορετικές εκδηλώσεις, οι οποίες κάνουν τη ζωή πλουσιότερη. Και από τη στιγμή που ο άνθρωπος έχει βρει τη συνειδητότητα μέσα του, έχει βρει το κλειδί για το υπέρτατο.
Κάθε εκπαίδευση που δεν σε διδάσκει να αγαπάς το σώμα σου, που δεν σε διδάσκει να είσαι συμπονετικός με το σώμα σου, που δεν σε διδάσκει πώς να μπαίνεις μέσα στα μυστήριά του, δεν θα είναι σε θέση να σε διδάξει πώς να μπεις μέσα στην ίδια σου τη συνειδητότητα.
Osho
