Στο Σύμπαν δεν υπάρχει χρόνος, δεν υπάρχουν όρια, δεν υπάρχει πρέπει, δεν υπάρχει καλό ή κακό… Υπάρχει μόνο ΑΝΤΑΠΟΚΡΙΣΗ…
Και το Σύμπαν ανταποκρίνεται χαρίζοντας μας την ευκαιρία να δούμε, να βιώσουμε, να μάθουμε, να ολοκληρωθούμε με δύο τρόπους.
Ο ένας τρόπος είναι ο δύσκολος. Είναι αυτός που το Σύμπαν ανταποκρίνεται στο μυαλό μας, στο φόβο μας, στις εμμονές, στις προσδοκίες, στα κλεισίματα μας…
Ο άλλος τρόπος ο εύκολος είναι αυτός που ανταποκρίνεται το Σύμπαν στην καρδιά μας, στις επιθυμίες, στα όνειρα, στην αγαπη μας, στην ανοικτοσύνη μας…
Όταν δεν αυτοπεριοριζόμαστε ούτε το Σύμπαν μας περιορίζει…
Ο παράδεισος και η κόλαση δεν είναι σε άλλο κόσμο, σε μια άλλη ζωή. Δεν είναι ούτε καν γύρω μας. Είναι μέσα μας. Απλά το Σύμπαν μας καθρεφτίζει την εσωτερική μας πραγματικότητα…
Κι αν νιώθεις ότι η καρδιά σου είναι πληγωμένη, ότι φοβάται και δεν εμπιστεύεται σου λέω ότι όλα αυτά υπάρχουν μόνο στο μυαλό σου. Γκρέμισε τα τείχη που έχεις υψώσει γύρω της από φόβο μην πληγωθείς, από φόβο να μην αντικρίσεις το άγνωστο. Η καρδιά λαχταρά τα ταξίδια σε άγνωστα μονοπάτια, το μυαλό τα φοβάται…
Και αναρωτήσου πότε, ποιες στιγμές, ήσουν πραγματικά ζωντανός;
Πότε ένιωθες τη ζωή να ¨σπαρταρά¨ μέσα σε κάθε σου κύτταρο;
Σταμάτα να ζεις με τον προκατασκευασμένο τρόπο ζωής!
Σταμάτα να ζεις μέσα στο μυαλό σου και άρχισε να ζεις τη Ζωή με την Καρδιά σου.
Άρχισε να ζεις τον Παράδεισο στην Γη.
namaste
despoina palamari
