Μείνε απλώς στο γεγονός! Μη σκέφτεσαι ποτέ πως είναι κατάρα ή ευλογία. Μην βιάζεσαι να βγάλεις συμπεράσματα. Περίμενε και ξαφνικά θα δεις ότι το καθετί είναι όμορφο.
Οι καλοτυχιές και οι κακοτυχιές του χωρικού
Κάποτε ένας γέρος, φτωχός χωρικός, είχε ένα πολύ όμορφο άλογο, τόσο σπάνιο που όλοι οι βασιλιάδες ζητούσαν από τον άνθρωπο αυτόν να τους το πουλήσει, όποιο κι αν ήταν το κόστος, μα εκείνος αρνιότανε... Ενα πρωί είδε ότι το άλογο είχε κλαπεί.
Ολόκληρο το χωριό μαζεύτηκε για συμπαράσταση και είπαν: «Τι άτυχος που είσαι. Μπορούσες να είχες καλύτερη τύχη. Οι άρχοντες σου προσέφεραν πολλά. Όμως εσύ ήσουν ξεροκέφαλος και ανόητος. Τώρα σου το έκλεψαν το άλογο!»
Όμως ο γέρος γέλασε και είπε: «Μη λετε ανοησίες! Πείτε απλώς ότι το άλογο δεν είναι πια στο στάβλο. Αφήστε το μέλλον να έρθει. Τότε θα δούμε.»
Και μετά από δεκαπέντε μέρες το άλογο επέστρεψε. Και δεν ήρθε μόνο του. Έφερε μαζί του και μια ντουζίνα άλογα απο το δάσος. Ολόκληρο το χωριό μαζεύτηκε και είπαν: «Ο γέρος είχε δίκιο! Το άλογό του γύρισε κι έφερε μαζί του δώδεκα όμορφα άλογα. Τώρα μτιορεί να κερδίσει όσα χρήματα θέλει.»
Πήγαν στον άνθρωπο και του είπαν: «Μας συγχωρείς. Δεν μπορούσαμε να καταλάβουμε το μέλλον και τους τρόπους τού θεού, μα εσύ είοαι σπουδαίος! Κάτι ήξερες! Είχες μια αναλαμπή από το μέλλον.»
Εκείνος είπε: «Ανοησίες! Το μόνο που ξέρω τώρα είναι ότι το άλογο έχει επιστρέφει μαζί με άλλα δώδεκα άλογα. Τι πρόκειται να συμβεί αύριο, δεν το ξέρει κανένας.»
Και την επόμενη μέρα συνέβη ο γιος του χωρικού να ανέβει πάνω σε ένα από τα καινούργια άλογα και να πέσει και να σπάσει τα πόδια του. Ολόκληρο το χωριό μαζεύτηκε πάλι και είπαν: «Ποτέ δεν ξέρει κανείς το δίκιο. Αυτό αποδείχτηκε κατάρα. Θα γερός ο γιος σου αν το άλογο δεν είχε επιστρέφει. Τώρα θα μείνει ανάπηρος σε όλη του τη ζωή.
Ο γέρος είπε: «Μη βιάζεστε! Περιμένετε να δείτε τι θα συμβεί. Πείτε μόνο ότι ο γιος μου έσπασε τα πόδια του. Αυτό μόνο.
Ύστερα από δεκαπέντε μέρες έγινε επιστράτευση και όλοι οι νέοι του χωριού πήγαν στον πόλεμο. Μόνο ο γιος του γέρου έμεινε, ήταν άχρηστος για πόλεμο.
Όλοι μαζί οι χωρικοί είπαν: «Οι δικοί μας γιοι έφυγαν! Τουλάχιστον έχεις το γιο σου. Μπορεί να είναι ανάπηρος μα είναι εδώ! Οι δικοί μας γιοι έφυγαν κι ο εχθρός είναι πιο δυνατός. Όλοι θα σκοτωθούν. Δεν θα έχουμε κανέναν να μας φροντίσει στα γεράματα. Εσύ τουλάχιστον έχεις το γιο σου κι ας μην έχει γιατρευτεί.»
Όλοι μαζί οι χωρικοί είπαν: «Οι δικοί μας γιοι έφυγαν! Τουλάχιστον έχεις το γιο σου. Μπορεί να είναι ανάπηρος μα είναι εδώ! Οι δικοί μας γιοι έφυγαν κι ο εχθρός είναι πιο δυνατός. Όλοι θα σκοτωθούν. Δεν θα έχουμε κανέναν να μας φροντίσει στα γεράματα. Εσύ τουλάχιστον έχεις το γιο σου κι ας μην έχει γιατρευτεί.»
Όμως ο γέρος είπε: «Πείτε μόνο ότι οι δικοί σας γιοι πήγαν στον πόλεμο και ο δικός μου έμεινε στο χωριό αλλά μη βγάζετε συμπεράσματα.»
osho
