Όποτε ακούς μια αλήθεια αυτή δεν έρχεται από έξω

Ερώτηση: Εάν η αλήθεια της ύπαρξής μας βρίσκεται ήδη μέσα μας, γιατί άραγε την έχουν ανακαλύψει τόσο λίγοι άνθρωποι; Και πως μπορούμε να αναγνωρίσουμε τη διαφορά ανάμεσα στην αλήθεια και σε όλα τα άλλα άχρηστα πράγματα τα οποία βλέπουμε όταν ρίχνουμε μια ματιά μέσα μας;

OSHO: Η άγνοιά μας είναι ο μοναδικός λόγος. Όχι ότι αυτήν την αλή­θεια δεν τη διαθέτουμε! Βρισκόταν πάντοτε εκεί, αλλά έχουμε ξεχάσει την ύπαρξη της. Την έχουμε λησμονήσει, το βλέμμα μας έχει θολώσει. Η ματιά μας έχασε την καθαρότητα η οποία χρειά­ζεται για να την ανακαλύψει κανείς ξανά.

Έχετε δει τί συμβαίνει; 

Μερικές φορές προσπαθείτε να θυμηθείτε το όνομα κάποιου. Το ξέρετε, ωστόσο δεν σας έρχεται στο μυαλό. Αισθάνεστε σαν χαμένος. Λέτε ότι εδώ το έχετε, αλλά δεν το θυμάστε. Λέτε: «Το ξέρω». Αν όμως κάποιος επιμείνει: «Αφού το ξέρεις, τότε γιατί δεν το λες;» εσύ απαντάς: «Δεν μου έρχεται».

Είδατε τί συμβαίνει; 
Γνωρίζετε το όνομα, ξέρετε πως το γνω­ρίζετε, αλλά υπάρχει ένα κενό. Αυτό το κενό, όμως, δεν είναι άδειο, αυτό το κενό δεν είναι παθητικό. Αυτό το κενό είναι πολύ ενεργητικό, έντονα ενεργητικό. Αυτό το κενό ερευνά, το ίδιο το κενό αναζητά το ξεχασμένο όνομα.

Και κάτι ακόμη, το οποίο θα προσέξατε ότι συμβαίνει: Κάποιος σάς προτείνει ένα όνομα, και εσείς απαντάτε: «Όχι δεν είναι αυτό». Αυτό, λοιπόν, είναι πολύ όμορφο! Δεν μπορείτε να θυμηθείτε το αληθινό όνομα, ξέρετε, όμως, ποιό όνομα είναι το λάθος όνομα. Λέτε: «Αυτό δεν είναι». Κάποιος σας υποδεικνύει ένα άλλο όνομα. Απαντάτε: «Όχι, ξέρω περί τίνος πρόκειται, και δεν είναι αυτό». 

Το κενό δεν είναι απλά ένα νεκρό κενό, είναι δυναμικό. Γνωρίζει ποιό είναι το ψεύτικο, γνωρίζει ποιό δεν είναι το αληθινό, και έχει απλώς λησμονήσει την αλήθεια.

Οπότε, αν κάποιος σάς διδάσκει την πίστη σε έναν ψεύτικο θεό θα το αντιληφθείτε αμέσως. Δεν υπάρχει κάποιο πρόβλημα σχετικά με αυτό. Εάν κάποιος σας δώσει κάτι ψεύτικο θα το αντιληφθείτε αμέσως. Δεν ξέρετε ποιό είναι το αληθινό, δεν ξέρετε ποιά είναι η αλήθεια, μπορείτε, όμως, να αντιληφθείτε αμέσως ποιό είναι το ψευδές, επειδή η αλήθεια είναι κρυμμένη μέσα σας. Μπορεί να την έχετε ξεχάσει, δεν έχετε ξεχάσει όμως ότι βρίσκε­ται εκεί.

Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο, όποτε ακούτε την αλήθεια, ξαφνικά κάτι μέσα σας τη συλλαμβάνει. Δεν έχει να κάνει με τον χρόνο. Άλλοι που δεν μπορούν να την αντιληφθούν θα νομίσουν ότι είστε υπνωτισμένοι. Πιστεύουν ότι κάποιος θα πρέπει να επι­χειρηματολογήσει, να διαφωνήσει, να εκκολαφθεί μέσα του η ιδέα και έπειτα να πιστέψει. Όποτε, όμως, ακούς την αλήθεια, η ουσία της είναι τέτοια που καλύπτει αμέσως το κενό σου, επειδή έχει προκαλέσει την ανάδυση της δικής σου αλήθειας.

Όποτε ακούς μια αλήθεια αυτή δεν έρχεται από έξω. 
Το έξω είναι απλά μια ευκαιρία για να ανοίξει το μέσα. Αμέσως αντιλαμ­βάνεσαι ότι αυτό είναι αλήθεια. Όχι ότι μπορείς να επιχειρηματο­λογήσεις γι’ αυτό, όχι ότι μπορείς να το αποδείξεις, όχι ότι έχεις πεισθεί από αυτό, όχι. Έχεις μεταμορφωθεί από αυτό, δεν έχεις πειστεί. Είναι μια μεταστροφή, όχι μια δοξασία.