Η λογική μπορεί να μην σε κάνει δυστυχισμένο, όμως αναρωτιέμαι σε κάνει ευτυχισμένο;
Όταν κάποιος επιλέγει το βολικό, το συνηθισμένο, αυτό που συνήθως είναι αποδεκτό από τους άλλους, αυτό που νομίζει ότι δεν εγκυμονεί κίνδυνο, τουλάχιστον "κίνδυνο" που δεν είναι ορατός, άραγε οδηγείται στη χαρά, στην έκσταση;
Μήπως ο δρόμος για την ευτυχία είναι αυτός που παίρνεις όταν επιλέγεις να κάνεις αυτό που εσύ θες ανεξάρτητα από το τι περιμένουν οι άλλοι από σένα;
Μήπως ο δρόμος για την ευτυχία είναι αυτός που παίρνεις όταν επιλέγεις να κάνεις αυτό που κάνει να χτυπάει χαρούμενα το καμπανάκι της καρδιά σου ανεξάρτητα από τις συνέπειες;
Μήπως ο δρόμος για την ευτυχία είναι αυτός που θέλει να βαδίσει η ψυχή σου;
Μήπως;
namaste
despoina palamari
