Ο άνθρωπος χρειάζεται να ζει χωρίς να κουβαλά το παρελθόν του και χωρίς σκέφτεται το μέλλον του…
Αυτός είναι ο μοναδικός τρόπος για να ζήσει…
Διαφορετικά υποκρίνεται ότι ζει! Επιτρέποντας στο παρελθόν του, με φόβο, ενοχές, ανασφάλειες, αρνητικότητα, να ορίσει το παρόν του το μόνο που καταφέρνει είναι να δολοφονεί τις στιγμές του…
Κι όταν φτιάχνει το μελλοντικό του κόσμο με Θα και Αν και Όταν τότε ζει μέσα στη φαντασία και τις ψευδαισθήσεις και δολοφονεί και πάλι τις στιγμές του… Νομίζει ότι ζει… στην πραγματικότητα όμως είτε πρόκειται για αναμνήσεις είτε για μια φαντασία δεν ΖΕΙ…
Το μόνο που μετράει είναι η τωρινή στιγμή κι αν τη χάσει τη χάνει για πάντα…
namaste
despoina palamari
