Όταν τα βήματά μου ακολούθησαν την Ψυχή μου…

Όταν ξεκίνησα αυτό το ταξίδι δεν ήξερα τι θα συναντήσω. Δεν ήξερα τι να περιμένω. Δεν ήξερα τι θα ζήσω. Με οδήγησε εκεί, η εμπιστοσύνη στη διαίσθησή μου και σ’ αυτό που ένιωθα διαβάζοντας τα άρθρα της στο διαδίκτυο. Μια επικοινωνία τόσο άμεση και υπέροχη που με συγκλόνιζε. Λόγος- κατάθεση, που κατέληγε πάντα στον αναγνώστη της, ως ‘άγγιγμα ψυχής’. 

Ήρθε λοιπόν η μέρα, για την πρώτη μας συνάντηση. 

Ενθουσιασμός και αγωνία!!! 

Μπαίνοντας στο χώρο του σεμιναρίου «Το φιλί της Πεταλούδας», ένιωσα αμέσως την δόνηση της οικειότητάς της. Πριν προλάβει να με κυριεύσει η γνωστή μυαλουδίλα για το που βρίσκομαι, είχε ήδη βρεθεί μπροστά μου μ’ ένα γεμάτο αγάπη και γλύκα μαμάς, καλοσώρισμα. – 

Καλωσήρθες !!!!  Είμαι η Δέσποινα. 

Χωρίς καν να αντιδράσω, με περίμενε μια ζεστή, εγκάρδια αγκαλιά!!!! Αυτό είναι η Δέσποινα. Απλά, λιτά κι απέριττα. Μια μεγάλη, συμπονετική, γεμάτη κατανόηση αγκαλιά. Μια μητέρα που αγκαλιάζει τα παιδιά της, όπως κι αν είναι. Ότι ιστορία κι αν κουβαλάνε. Με αγάπη! 

Δεν κουράζεται ποτέ να σε βοηθά να αντιμετωπίζεις τους δάιμονές σου και πάντα με υπομονή και τρυφερότητα, ενσυναίσθηση κι ανθρωπιά, όσο κι αν πάρει, είναι εκεί. Βλέπει πίσω από τα πέπλα. Καταλαβαίνει αμέσως τι κρύβει το βλέμμα σου. Αν πονάς, αν φοβάσαι, αν θέλεις αγκαλιά, αν θέλεις να το βάλεις στα πόδια. Έτοιμη να δώσει στο πληγωμένο εσωτερικό σου παιδί αυτό που έχει ανάγκη και να το ξεμπλοκάρει από την όποια στασιμότητα. 

Κι έτσι ξεκίνησε, το βαθειά θεραπευτικό μου ταξίδι, δίπλα της. Ναι, δίπλα της. Πολύ σημαντική για μένα, η δόνηση αυτή ενός δασκάλου. 

Το «φιλί της Πεταλούδας» ήταν μια βιωματική εμπειρία που δεν θα ξεχάσω ποτέ. Μέσα από την καθοδήγησή της, αντιμετώπισα συναισθήματα που μέχρι τότε τα είχα καλά κρυμμένα, μέσα στο σεντούκι του υποσυνειδήτου μου, μη θέλοντας να τα αντιμετωπίσω. 

Κάθε σεμινάριο και μια συνειδητοποίηση παραπάνω. Κάθε σεμινάριο και μια απελευθέρωση παραπάνω. Κάθε σεμινάριο και μια θεραπεία παραπάνω. Όλο και πιο μέσα. Κι η Δεσποινα πάντα δίπλα να αγκαλιάζει, να εξηγεί, να κατανοεί και να καθοδηγεί τον τρόπο έκφρασης κι αντιμετώπισης όλων όσων έβγαζε η δική μου καρδιά. 

Την εμπιστεύτηκα πλήρως!!!! 

Αντιμετώπισα και διαχειρίστηκα συναισθήματα όπως ο θυμός, ο φόβος και ο πόνος που τόσα χρόνια υπερκάλυπτα νομίζοντας πως τα είχα καταφέρει. Φώναξα, θύμωσα, ούρλιαξα, έκλαψα, γέλασα και αφέθηκα να τα ζήσω όλα στο μεδούλι τους. 

Μίλησα και ήρθα σ’ επαφή με το εσωτερικό μου παιδί που παραμελούσα πίσω από το προσωπείο ενός δυνατού ενήλικα. Γνώρισα τον εσωτερικό μου κριτή και τον έκαψα με πολύ χαρά, πάντα δίπλα της. Είδα ποια θέατρα ελέγχου υπήρχαν μέσα μου κι έγινα πιο συνειδητή στην καθημερινότητά μου. Γνώρισα τον εσωτερικό μου άντρα και γυναίκα και κατάλαβα που και γιατί υπήρχε αντιπαλότητα στις δυο αυτές πολικότητες μέσα μου. 

Κατάλαβα πόσο δύσκολο ήταν για μένα να λέω όχι σε γεγονότα και ανθρώπους παίζοντας το παιχνίδι του ζητιάνου και του βασιλιά. Ήρθα σ’ επαφή με τους προγόνους μου κι ανακάλυψα τα ταλέντα που έφερνα μέσα μου από εκείνους. Ένιωσα τον θεϊκό μου Εαυτό και στέφθηκα βασίλισσα στο θρόνο μου. 

Κι όλα αυτά μέσα από βιωματικά παιχνίδια. Μέσα σε μια ομάδα υπέροχων ψυχών που χόρτασα αποδοχή και αγκαλιά. Ότι ανακαλύφθηκε, συνειδητοποιήθηκε βγήκε στην επιφάνεια, μετουσιώθηκε μ’ ένα μαγικό τρόπο, σε εσωτερική δύναμη, αποδοχή ,αγκαλιά μα πιο πολύ ΑΓΑΠΗ, αγάπη προς τον εαυτό και τους συναθρώπους μου. 

Σ΄ευχαριστώ για όλα, για όλο αυτό που κατάφερα μέσα στη δική μου δύσκολη καθημερινότητα, μα πιο πολύ σ’ ευχαριστώ γι αυτό που είσαι και μου έδωσες. Γι’ αυτή τη φράση που μου είπες όταν κάποια στιγμή ζορίστηκα, κι έγινε για μένα η μεγαλύτερη συνειδητοποίηση .... – 

Κατερινάκι μου έχεις μάθει να δίνεις ωκεανούς, και να παίρνεις σταγόνες!!! 

Σ’ ευχαριστώ μέσα απ΄ την καρδιά μου αγαπημένη μου Δέσποινα!!!! Είσαι ένας πολύ σημαντικός σταθμός, στο μέχρι τώρα ταξίδι μου σ’ αυτή τη ζωή. Κι όλο αυτό που έζησα, που βίωσα μαζί σου μέσα από «το φιλί της Πεταλούδας», θα μείνει μέσα μου με ανεξίτηλα χρώματα ως το πιο γεμάτο, βαθύ, συγκλονιστικό και θεραπευτικό ταξίδι της ζωής μου. Απλά σ’ ευχαριστώ!! 

Είμαι ευγνώμων σ’ αυτή τη φωνούλα μέσα μου, που την εμπιστεύτηκα και μ’ έφερε κοντά σου!!! Είμαι χαρούμενη, που μέσα σ’ αυτό τον κυνικό κόσμο που πολλές φορές δεν μπορώ να ενταχθώ, να υπάρχουν άνθρωποι σαν κι εσένα και να με κάνουν να γεμίζω αισιοδοξία. 

Ναι, υπάρχει ελπίδα για ένα υπέροχο σήμερα και ένα ακόμη πιο υπέροχο αύριο!! 
Να’ σαι καλά ψυχή μου!!!!!

Κατερίνα