Κάποιες φορές το ΟΧΙ δεν είναι επιλογή αλλά Υποχρέωση!
Υπάρχουν στιγμές που ξυπνάς, θυμάσαι και τότε το "ΌΧΙ" δεν είναι μια άγνωστη λέξη για σένα αλλά μια ξεσηκωτική δύναμη μέσα σου.
Κυκλοφορεί μέσα στο αίμα σου, πλημμυρίζει κάθε σου κύτταρο…
Προγονικές μνήμες σε συνεπαίρνουν….
Αναπνέεις το ΟΧΙ…
Γίνεσαι το ΟΧΙ και σου έρχεται να κλάψεις, να γελάσεις, να ουρλιάξεις…
Κυκλοφορεί μέσα στο αίμα σου, πλημμυρίζει κάθε σου κύτταρο…
Προγονικές μνήμες σε συνεπαίρνουν….
Αναπνέεις το ΟΧΙ…
Γίνεσαι το ΟΧΙ και σου έρχεται να κλάψεις, να γελάσεις, να ουρλιάξεις…
Με κάποιο τρόπο ξυπνάει το παγωμένο θηρίο μέσα σου…
Κι όλα αυτά…. για μια στιγμή…
Μια στιγμή μόνο κυττάς ψηλά και μετά σκύβεις πάλι το κεφάλι…
Ξαναγυρνάς στην ρουτίνα, στην ασφάλεια, στον καναπέ…
Ξαναγυρνάς στο που να τρέχω τώρα, και τι μπορώ να κάνω εγώ, σιγά μην περιμένει ο κόσμος από μένα την αλλαγή, και με ποιο τρόπο μπορούν να αλλάξουν τα πράγματα αφού φτάσαμε εδώ που φτάσαμε;
Ξαναγυρνάς, χωρίς να το καταλαβαίνεις, στο φόβο επιτρέποντας στους άλλους να αλωνίζουν στη ζωή σου, να αποφασίζουν για σένα και να φωνάζουν εκείνοι τα Ναι και τα Όχι σου, κατά πως τους συμφέρει. Τους επιτρέπεις να σου κλέβουν τη λαλιά, τη διάθεση για δημιουργία, την έμπνευση, τον έρωτα για τη ζωή…
Θυμάσαι για μια στιγμή και αμέσως μετά, Ξεχνάς…
Και ξαναγυρνάς στην ρουτίνα, στην ασφάλεια, στον καναπέ…
Κι αναρωτιέμαι με ποιο τρόπο σε έχει πλανέψει το λίγο και το μικρό…
Πως μπορεί να σε φοβίζει το σαθρό και το σάπιο;
Που βρίσκεται ο αγέρωχος ΕΛΛΗΝΑΣ μέσα σου;
Πως μπορείς να φοβάσαι μήπως και χάσεις τα ψίχουλα; Αν ήταν έτσι η ράτσα μας τότε θα ήμασταν ραγιάδες κι όχι Ρωμιοί. Δεν θα είχαμε σηκώσει ποτέ κεφάλι στους κατακτητές…
.
Πως μπορεί να σε φοβίζει το σαθρό και το σάπιο;
Που βρίσκεται ο αγέρωχος ΕΛΛΗΝΑΣ μέσα σου;
Πως μπορείς να φοβάσαι μήπως και χάσεις τα ψίχουλα; Αν ήταν έτσι η ράτσα μας τότε θα ήμασταν ραγιάδες κι όχι Ρωμιοί. Δεν θα είχαμε σηκώσει ποτέ κεφάλι στους κατακτητές…
.
Και πες μου, ποιος σου δίνει το δικαίωμα να καταδικάζεις και να περιορίζεις το ελεύθερο πνεύμα των παιδιών σου διδάσκοντάς τα με τη συμπεριφορά σου, με τις πράξεις σου το πώς θα γίνουν οι τέλειοι δούλοι…
.
.
Και τι νομίζεις ότι είσαι; σε ξαναρωτώ…
Πως μπορεί ένας ελεύθερος άνθρωπος να έχει σκυμμένο το κεφάλι;
Πως μπορεί ένας ελεύθερος άνθρωπος να προτιμά την ασφάλεια του καναπέ από την αδρεναλίνη που προσφέρει η ΖΩΗ.
Πως μπορεί ένας ελεύθερος άνθρωπος να σκέφτεται μόνο τον εαυτούλη του και να αδιαφορεί για την Κοινότητα…. Την Ανθρωπότητα…. Την Ολότητα...
Πως μπορεί ένας ελεύθερος άνθρωπος να προτιμά την ασφάλεια του καναπέ από την αδρεναλίνη που προσφέρει η ΖΩΗ.
Πως μπορεί ένας ελεύθερος άνθρωπος να σκέφτεται μόνο τον εαυτούλη του και να αδιαφορεί για την Κοινότητα…. Την Ανθρωπότητα…. Την Ολότητα...
.
Ως ποτέ θα επαναστατείς από τον καναπέ σου;
Ως πότε θα πιστεύεις ότι η ¨ασφάλεια¨ μπορεί να στηρίξει και να υποστηρίξει τη ζωή σου;
Η ασφάλεια δεν είναι παρά μόνο το νεκροκρέβατο σου και ο καναπές ή ταφόπλακα που περιμένει να σε σκεπάσει. Μην ξεπουλάς την ψυχή σου, τις ανάσες σου για ένα πιάτο φακή!
Η Ψυχή σου δεν σε θέλει μικρό!
Άλλοι σε θέλουν…
Η ασφάλεια δεν είναι παρά μόνο το νεκροκρέβατο σου και ο καναπές ή ταφόπλακα που περιμένει να σε σκεπάσει. Μην ξεπουλάς την ψυχή σου, τις ανάσες σου για ένα πιάτο φακή!
Η Ψυχή σου δεν σε θέλει μικρό!
Άλλοι σε θέλουν…
.
Ο Θεός σε έπλασε για να μεγαλουργείς γι’ αυτό σου χάρισε όλες τις δυνατότητες και τα ταλέντα που χρειάζεσαι για να μπορείς να το κάνεις. Οποιαδήποτε στιγμή!
Μην σκοτεινιάζεις την ψυχή σου αρνούμενος το μεγαλείο σου…
Ο Θεός σε έπλασε για να μεγαλουργείς γι’ αυτό σου χάρισε όλες τις δυνατότητες και τα ταλέντα που χρειάζεσαι για να μπορείς να το κάνεις. Οποιαδήποτε στιγμή!
Μην σκοτεινιάζεις την ψυχή σου σκεπάζοντας τη με το πέπλο του φόβου…Βγες έξω, στείλε τις γροθιές σου ψηλά και ούρλιαξε το ΟΧΙ με όλη τη δύναμη σου. Ξύπνησε το παγωμένο αγρίμι μέσα σου και διεκδίκησε τη ζωή σου…
.
.
Ξύπνα ΈΛΛΗΝΑ και Ούρλιαξε ΟΧΙ!
namaste
despoina palamari
