¨Ταξίδι προς τα Μέσα¨
.
Βιωματικό Εργαστήρι Αυτοβελτίωσης
Σάββατο 10 Ιανουαρίου 18:00-22:00
L.A. (Life n' Art) Theater Κωνσταντινουπόλεως 82, Γκάζι
Μετρό Κεραμεικός
Όλο παραπονιέσαι και λες: Δεν είναι ζωή αυτή που ζω. Δεν αντέχω άλλο πόνο, δυστυχία... Δεν αντέχω άλλη μιζέρια… Θέλω να αλλάξει η ζωή μου…
Τι κάνεις γι’ αυτό; Αναρωτιέμαι!
Συνεχίζεις να σκέφτεσαι με τον ίδιο τρόπο, να λειτουργείς με τον ίδιο τρόπο, να σπέρνεις τους ίδιους σπόρους, να ποτίζεις τις ίδιες ιδέες, να βάζεις τις ίδιες ταμπέλες, να κατηγορείς όλους τους άλλους και να περιμένεις ότι κάποιος εκεί έξω με έναν μαγικό τρόπο θα σε λυτρώσει.
Μην περιμένεις από κανέναν άνθρωπο να σε απελευθερώσει. Μόνος σου δημιουργείς τα δεσμά, τις φυλακές σου. Καθημερινά με την συμπεριφορά σου, με τις σκέψεις σου, φροντίζεις οι αλυσίδες σου να είναι καλογυαλισμένες και τόσο δυνατές ώστε να μην υπάρχει καμιά πιθανότητα να ελευθερωθείς από αυτές.
.Εσύ ο ίδιος έχεις γίνει αυτό που είσαι! Πως μπορεί κάποιος άλλος να έρθει να σε βγάλει έξω από τις φυλακές σου και να σε γεμίσει ελευθερία. Κανείς, ούτε δάσκαλος, ούτε σύντροφος, ούτε θεραπευτής, ούτε φίλος δεν μπορεί να σου δώσει την αγάπη που χρειάζεσαι και να σου χαρίσει την ελευθερία αν εσύ ο ίδιος δεν αναλάβεις συνειδητά την ευθύνη σου και δεν αποφασίσεις ότι δεν χρειάζεσαι άλλο τα δεσμά σου. Αν εσύ ο ίδιος δεν πιστέψεις ότι δεν χρειάζεσαι να ζεις μια ¨μικρή¨ ζωή αλλά αυτό που χρειάζεσαι είναι να ανοίξεις την καρδιά σου και να πεις ΝΑΙ στον εαυτό σου.
.
Όταν προσεγγίζεις τους άλλους με καρδιά αμυντική, οχυρωμένη πίσω από πανοπλίες και εξαντλημένη από το βάρος των πληγών σου δεν θα μπορέσεις ποτέ να πάρεις την αγάπη που τόσο χρειάζεσαι όσο κι αν τη ζητάς. Οι συνθήκες επικοινωνίας με τον σύντροφο, τους φίλους, τους γονείς, τα παιδιά θα δυσκολεύουν ολοένα και περισσότερο και πάντα θα ζητάς από αυτούς να αλλάξουν γιατί έτσι νομίζεις ότι θα γίνεις ευτυχισμένος. Ποτέ όμως δεν θα είσαι ικανοποιημένος από την αγάπη που θα παίρνεις. Πάντα θα ζητιανεύεις περισσότερη κι αν εσύ ο ίδιος δεν δώσεις αγάπη πρώτα στον εαυτό σου, αν δεν θεραπεύσεις τις πληγές σου και δεν μπεις στην σφαίρα της Αυτοαγάπης τότε θα καταλήξεις να είσαι ένας ζητιάνος της αγάπης.
.Εσύ ο ίδιος έχεις γίνει αυτό που είσαι! Πως μπορεί κάποιος άλλος να έρθει να σε βγάλει έξω από τις φυλακές σου και να σε γεμίσει ελευθερία. Κανείς, ούτε δάσκαλος, ούτε σύντροφος, ούτε θεραπευτής, ούτε φίλος δεν μπορεί να σου δώσει την αγάπη που χρειάζεσαι και να σου χαρίσει την ελευθερία αν εσύ ο ίδιος δεν αναλάβεις συνειδητά την ευθύνη σου και δεν αποφασίσεις ότι δεν χρειάζεσαι άλλο τα δεσμά σου. Αν εσύ ο ίδιος δεν πιστέψεις ότι δεν χρειάζεσαι να ζεις μια ¨μικρή¨ ζωή αλλά αυτό που χρειάζεσαι είναι να ανοίξεις την καρδιά σου και να πεις ΝΑΙ στον εαυτό σου.
.
Όταν προσεγγίζεις τους άλλους με καρδιά αμυντική, οχυρωμένη πίσω από πανοπλίες και εξαντλημένη από το βάρος των πληγών σου δεν θα μπορέσεις ποτέ να πάρεις την αγάπη που τόσο χρειάζεσαι όσο κι αν τη ζητάς. Οι συνθήκες επικοινωνίας με τον σύντροφο, τους φίλους, τους γονείς, τα παιδιά θα δυσκολεύουν ολοένα και περισσότερο και πάντα θα ζητάς από αυτούς να αλλάξουν γιατί έτσι νομίζεις ότι θα γίνεις ευτυχισμένος. Ποτέ όμως δεν θα είσαι ικανοποιημένος από την αγάπη που θα παίρνεις. Πάντα θα ζητιανεύεις περισσότερη κι αν εσύ ο ίδιος δεν δώσεις αγάπη πρώτα στον εαυτό σου, αν δεν θεραπεύσεις τις πληγές σου και δεν μπεις στην σφαίρα της Αυτοαγάπης τότε θα καταλήξεις να είσαι ένας ζητιάνος της αγάπης.
Έχεις τη Δύναμη και το Δικαίωμα να Αλλάξεις τη Ζωή σου και να αποκτήσεις περισσότερη Αγάπη και Ελευθερία. Δεν υπάρχει κανένας και τίποτα που να μπορεί να σε περιορίσει παρά μόνο ο κατασκευασμένος εαυτός σου. Ίσως τώρα να είναι η κατάλληλη στιγμή να πεις stop σε οτιδήποτε σε κρατά εγκλωβισμένο και να αναρωτηθείς;
«Αυτή τη Zωή θέλω να Zω;»
«Αυτή τη Ζωή Αξίζω να Ζω;»
Κι αν αποφασίσεις ότι ήρθε η ώρα για την πολυπόθητη αλλαγή έλα μαζί μας το Σάββατο 10 Ιανουαρίου για να συναντήσεις την πληγωμένη σου καρδιά. Να αναγνωρίσεις ότι σε πληγώνει, σε εγκλωβίζει, σε περιορίζει και γεμάτος κατανόηση να προσεγγίσεις τον πληγωμένο σου εαυτό μέσα από μια ¨άλλη¨ ματιά. Να τον αγκαλιάσεις, να τον θεραπεύσεις. Να θυμάσαι ότι ανοίγοντας την καρδιά σου ανοίγεις ταυτόχρονα και τα φτερά σου και είσαι έτοιμος να γνωρίσεις μια νέα ελευθερία που θα σε οδηγήσει στους ουρανούς της Αγάπης.
Τόπος διεξαγωγής σεμιναρίου L.A. (Life n' Art) Theater
Κωνσταντινουπόλεως 82, Γκάζι (Μετρό Κεραμεικός)
Πληροφορίες: 210 5789337
Συντονίστρια: Δέσποινα Παλαμάρη
Ειδικές τιμές για ζευγάρια και ανέργους
Οι επόμενες συναντήσεις στο ¨Ταξίδι προς τα Μέσα¨ είναι:
Σάββατο 7 Φεβρουαρίου 18:00-22:00
«Αναζητώντας τον τέλειο σύντροφο»
Αρχέτυπα: γνωρίζοντας τον εσωτερικό άνδρα και την εσωτερική γυναίκα
Σάββατο 7 Μαρτίου 18:00-22:00
«Άντρας-Γυναίκα, ο χορός των ενεργειών»
Σάββατο 4 Απριλίου 18:00-22:00
«Μυστικά για επιτυχημένες σχέσεις»
Σάββατο 16 Μαΐου 19:00-22:00
«Παιχνιδίζοντας με τις αισθήσεις»
Ταντρικό Σεμινάριο
Οι πληγές έχουν Υψοφοβία…
.
…Γι’ αυτό και δεν τολμούν να ξεμυτίσουν από τα υπόγεια της ύπαρξης μας.
Οι δήθεν αδιαφορία μας, τους αυξάνει το φόβο όχι μόνο για το φως αλλά και για εμάς τους ίδιους και αντί να τις μαλακώσει τις κάνει να αιμορραγούν ολοένα και περισσότερο.
Αναρωτιέμαι πως θα φερόσουν σε ένα παιδί που έχει το φόβο του ύψους;
Θα το τραβούσες με το ζόρι στην ταράτσα για να κοιτάξει από ψηλά;
Θα το τιμωρούσες και θα το φόβιζες περισσότερο;
Θα έκανες ότι δεν βλέπεις τον τρόμο του, ότι δεν βλέπεις τον πόνο του και θα το άφηνες να βολοδέρνει μονάχο του αδιαφορώντας;
Θα το τραβούσες με το ζόρι στην ταράτσα για να κοιτάξει από ψηλά;
Θα το τιμωρούσες και θα το φόβιζες περισσότερο;
Θα έκανες ότι δεν βλέπεις τον τρόμο του, ότι δεν βλέπεις τον πόνο του και θα το άφηνες να βολοδέρνει μονάχο του αδιαφορώντας;
Ή θα το αγκάλιαζες τρυφερά, γεμάτος κατανόηση και αποδοχή. Θα το κρατούσες μέσα στην αγκαλιά σου τόσο όσο χρειαζόταν για να γεμίσει Αγάπη. Θα το ηρεμούσες, θα το έκανες να αποκτήσει εμπιστοσύνη στον εαυτό του και με λόγια απλά θα του μιλούσες για το φόβο του…
Γιατί άραγε δεν κάνεις το ίδιο με τις πληγές σου; Τι σε κάνει να νομίζεις ότι ο πληγωμένος εαυτός σου δεν χρειάζεται την ίδια φροντίδα από εσένα που θα χρειαζόταν κι ένα μικρό κι απροστάτευτο παιδί; Τι σε κάνει να νομίζεις ότι δεν χρειάζεται να τον αγκαλιάσεις, να τον κατανοήσεις, να τον αποδεχτείς και παίρνοντάς τον από το χέρι, μαλακά, χωρίς βία ή εξαναγκασμό να τον οδηγήσεις έξω, στο φως ώστε να δει και να νιώσει ότι δεν υπάρχει κανένας λόγος να φοβάται…
Ότι δεν υπάρχει κανένας λόγος να φοβάσαι και ότι
ΤΩΡΑ ΕΙΝΑΙ Η ΠΙΟ ΚΑΤΑΛΛΗΛΗ ΣΤΙΓΜΗ ΝΑ ΕΡΩΤΕΥΤΕΙΣ ΤΗ ΖΩΗ!!!
namaste
despoina palamari
