Αγάπη, Υγεία, Ειρήνη
Αυτές είναι οι πιο δημοφιλείς, οι πιο διαδεδομένες ευχές. Οι περισσότεροι από εμάς εύχονται να μην υπάρχει κακία, πείνα, πόνος, πόλεμος…
Οι περισσότεροι από εμάς εύχονται γαλήνη, ειρήνη και πιστεύουν ότι αν σταματήσει ο πόλεμος τότε θα ανατείλουν στον κόσμο μας μέρες χαράς και ευδαιμονίας.
Και έχοντας αυτή τη σκέψη στο πίσω μέρος του μυαλού μας βλέπουμε τα πράγματα με λάθος οπτική γωνία και εστιάζουμε σε λανθασμένη κατεύθυνση. Ο πόλεμος υπάρχει στην ανθρωπότητα γιατί βρίσκεται μέσα στον άνθρωπο. Δεν βρίσκεται έξω από εμάς, δεν βρίσκεται γύρω μας αλλά μέσα μας. Κι αν δεν πολεμήσουμε τον πόλεμο μέσα μας τότε με ποιο τρόπο, με τι εφόδια, με τι δύναμη θα τον πολεμήσουμε έξω από εμάς.
Αν δεν έχουμε ειρήνη μέσα μας τότε πως μπορούμε να την νιώσουμε γύρω μας. Κι αν δεν έχουμε μέσω της εσωτερικής ειρήνης οδηγηθεί στην πληρότητα τότε πως μπορούμε να δώσουμε και να πάρουμε ¨αληθινή¨ αγάπη και να μην βολευόμαστε πια μέσα από τις ψευδαισθήσεις του μυαλού μας με σαθρά υποκατάστατα της Αγάπης.
Όταν εστιάζουμε μόνο στον πόλεμο και στην ειρήνη που υπάρχουν στον κόσμο τότε απλά δημιουργούμε το άλλοθι του ¨καλού παιδιού¨ για να δείξουμε στον εαυτό μας πόσο καλοί και πόσο ειρηνικοί άνθρωποι είμαστε. Για να επιβεβαιώσουμε για μια άλλη φορά ότι είναι ¨άδικο¨ να μας κυκλώνουν τα βάσανα…
Ο πόλεμος γύρω, η μάχη με τους άλλους είναι ένα παρά πολύ έξυπνο τέχνασμα για να αποφύγουμε να δούμε τον εαυτό μας. Όταν δεν νιώθουμε άνετα με μας, όταν έχουμε εσωτερικές συγκρούσεις και εκκρεμότητες, όταν βρισκόμαστε σε συνεχή ένταση που τις περισσότερες φορές δεν μας είναι συνειδητή τότε είμαστε πάντα έτοιμοι να ¨πολεμήσουμε¨ ανά πάσα στιγμή και με οποιονδήποτε τρόπο. Είμαστε έτοιμοι να πετάξουμε αυτή την πολεμική ενέργεια που υπάρχει μέσα μας πάνω στον οποιονδήποτε δημιουργώντας συνθήκες πολέμου. Και όταν συμβεί αυτό τότε μπορεί για λίγο να νιώσουμε ένα ξαλάφρωμα και να έχουμε μια αίσθηση απελευθέρωσης όμως η πηγή-πληγή εξακολουθεί να υπάρχει μέσα μας και ανεμπόδιστα όταν ξαναγεμίσει με θυμό, κακία, μισός θα τα ξαναπετάξει με την πρώτη ευκαιρία πάνω στους άλλους επιβεβαιώνοντας την πεποίθηση μας ότι οι ¨άλλοι φταίνε¨, ότι οι άλλοι είναι υπεύθυνοι για ότι συμβαίνει μέσα μας.
Ο μόνος τρόπος για να βιώνουμε την ειρήνη είναι να έρθουμε στο κέντρο μας και να γίνουμε ο εαυτός μας. Να έχουμε αντικρίσει την αληθεια μας έχοντας διευθετήσει και μετασχηματίσει τις εσωτερικές μας διαμάχες. Αυτό όμως δεν μπορεί να γίνει με ουτοπίες και αυταπάτες δεν μπορεί να γίνει μέσα από ψευδαισθήσεις. Χρειάζεται προσεκτικά να επιλέξουμε το μονοπάτι της μεταμόρφωσης μας και να αποφύγουμε τις παγίδες που θα μας φέρνει το μυαλό μας.
Συνήθως το μυαλό επειδή βιάζεται όταν αρχίσουμε να επιθυμούμε την αλλαγή διαλέγει σύντομα μονοπάτια δημιουργώντας αυταπάτες. Όμως η αλλαγή είναι κοπιαστική, δεν την κατακτάς εύκολα. Πώς να την κατακτήσεις άλλωστε όταν επί χρονιά χτίζουμε με φοβερή επιμέλεια τα προσωπεία που καλούμαστε μέσω της αλλαγής να καταστρέψουμε. Και δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι η ιδία η ζωή είναι κοπιαστική. Μόνο μέσα από σκληρή εσωτερική πάλη μπορούμε να αποκτήσουμε την ωριμότητα. Δεν μπορούμε να την αποκτήσουμε με φτηνιάρικους τρόπους. Όταν κάτι είναι φτηνό, μικρό, γρήγορο, εύκολο είναι κατασκεύασμα μυαλού. Ο μακρύς δρόμος, η συνεχής προσπάθεια, το πέρασμα μέσα από τον πόνο φέρνουν οξύτητα, εμπειρία, ωριμότητα, πληρότητα, ειρήνη.
Όταν βαδίζουμε στο μονοπάτι της μεταμόρφωσης, όταν έχουμε αρχίσει να έχουμε επαφή με την αλήθεια μας, όταν το κατώτερο μέσα από το βίωμα, την θέληση, την πίστη μετασχηματίζεται σε ανώτερο και το γίνω σε ουράνιο, όταν έχουμε αντιμετωπίσει τον εξωτερικό μας διάβολο δίνοντας του Θεϊκότητα, όταν έχουμε ρίξει Φως στα σκοτάδια μας, όταν ακτινοβολούμε Αγάπη τότε η Ειρήνη δεν θα είναι ένα θείο δώρο αλλά μια πραγματικότητα που θα τη βιώνουμε καθημερινά.
Εύχομαι ολόψυχα την καινούρια χρονιά να ανακαλύψουμε το μονοπάτι προς την εσωτερική ειρήνη για να μπορούμε να βιώνουμε καθημερινά την ουσία της αληθινής μας φύσης που είναι η Αγάπη
namaste
despoina palamari
