Η ευδαιμονία του να μην υπάρχουν επιθυμίες.

Φλυαρείς, μιλάς πολύ….  Ακόμα και η σιωπή σου έχει φλυαρία…
Μέσα στο μυαλό σου ουρλιάζουν οι επιθυμίες, οι προσδοκίες, τα θέλω, τα πρέπει, τα δεν μπορώ… Δεν μπορείς να μπεις ούτε σε μια τόση δα στιγμούλα σιωπής. Μια τόση δα στιγμούλα ακινησίας… παύσης… Μια τόση δα στιγμούλα "μη νου"…

Κι όμως αυτό που κυνηγάς είναι η γαλήνη, η πληρότητα μέσα στην ησυχία. Και προσπαθείς πολύ…

Τόση προσπάθεια… γιατί; Για ποιο λόγο;
Είναι σαν να έχεις αϋπνία και προσπαθείς απεγνωσμένα να κοιμηθείς. Και πώς να το κάνεις αυτό αφού προσπαθείς τόσο πολύ!

Προσπαθείς τόσο να είσαι καλός, να είσαι αποδεχτός, να είσαι ο πρώτος, ο καλύτερος, να αποκτήσεις περισσότερα χρήματα, μια καλύτερη θέση στη δουλειά, στην κοινωνία… κάθε κύτταρο σου είναι γεμάτο επιθυμία. 

Είσαι προγραμματισμένος στην επιθυμία. 
Ακόμα κι όταν αποκτήσεις αυτό που επιθυμούσες, με τόσο κόπο, με τόση προσπάθεια, με τόσο ξόδεμα ενέργειας, ακόμα και τότε δεν το απολαμβάνεις. Μετά από λίγο καιρό το ξεχνάς και προσπαθείς για κάτι άλλο πιο μεγάλο, πιο δύσκολο…

Είσαι προγραμματισμένος στην επιθυμία και δεν το ξέρεις…

Δεν έχει μάθει σχεδόν κανένας μας να απολαμβάνει, μόνο να επιθυμεί και να προσπαθεί. Νομίζουμε ότι με αυτόν τον τρόπο κερδίζουμε τη ζωή. Ότι θα φτάσουμε στο τελευταίο σκαλοπάτι και θα νιώθουμε πλήρης.  Όμως αυτός είναι ο τρόπος που ξοδεύουμε τη ζωή μας, που την ακρωτηριάζουμε. Κι όταν κάποια στιγμή ανέβουμε στο τελευταίο σκαλοπάτι της τότε θα συνειδητοποιήσουμε την ματαιότητα της προσπάθειας, του έχω, του κατέχω, του Εγώ Είμαι…

Εγώ Είμαι…  Εγώ Έχω…  ΕΓΩ…
Το Εγώ είναι συνυφασμένο με το προσπαθώ, τρέχω, αγωνιώ, κατακτώ…

Το Είμαι είναι συνυφασμένο με τη μη προσπάθεια, το σταμάτημα, την ικανότητα να απολαμβάνεις τις  στιγμές… τον εαυτό σου… την κενότητα…

Δεν γνωρίζουμε την ευδαιμονία του να μην υπάρχουν επιθυμίες. Γνωρίζουμε μόνο την ευχαρίστηση του αγωνίζομαι… 

Η ικανότητα του να είμαστε διαλογιστικοί, του να ζούμε αποκλειστικά στο εδώ και τώρα, χωρίς το παρελθόν και το μέλλον να ορίζουν τα βήματά μας είναι ο δρόμος που μας οδηγεί στην γαλήνη και την πληρότητα που προσφέρει η "κενότητα"….

Osho: "Αν εκπληρωθούν όλες σου οι επιθυμίες, θα βρεθείς στην κόλαση, επειδή δεν γνωρίζεις την ευδαιμονία του να μην υπάρχουν επιθυμίες, γνωρίζεις μόνο τον αγώνα. Γι’ αυτό οι ποιητές λένε ότι η ευχαρίστηση βρίσκεται στην αναμονή, όχι στη συνάντηση. Η ευχαρίστηση βρίσκεται στην επιθυμία, όχι στην ικανοποίηση. Κι έχουν δίκιο για σένα! Όταν υπάρχει ικανοποίηση σε όλα, τι θα κάνεις;"

namaste 
despoina palamari