Θα κοιμάστε για πάντα, εκτός αν σας λυπηθεί ο ο Θεός και σας στείλει κάποιον άλλον, που θα σας πει γιατί ζείτε.
Σωκράτης: διατελείτε, αν ει μη τινά άλλον ο θεός επιπέμψει εν υμίν κηδόμενος υμών
Γ. Γκουρτζίεφ: Για να ξυπνήσει κανείς πρέπει πρώτα απ' όλα να συνειδητοποιήσει ότι κοιμάται. Για να συνειδητοποιήσει κανείς ότι βρίσκεται σε μια κατάσταση ύπνου, πρέπει να αναγνωρίσει και να κατανοήσει πλήρως τη φύση των δυνάμεων που τον κρατούν στην κατάσταση της ύπνωσης. Και είναι ανόητο να νομίζει ότι αυτό μπορεί να γίνει αναζητώντας πληροφορίες από την ίδια την πηγή που προκαλεί την ύπνωση.
Tο Κακό δεν είναι άτρωτο. Γνωρίζει ότι μετράει μέρες και γι αυτό κάνει όλα αυτά τα τρελά που βλέπουμε κι ακούμε. Σύντομα θα είναι παρελθόν. Μετράνε ώρες τα εμετικά μιάσματα. Πλησιάζει η ώρα που όλα θα γίνουν «μπουρλότο». Όλα θα καίγονται. Είναι ο τρόπος της Ύπαρξης να φωτιστούν τα μάτια των τυφλών.
Τι βλέπουμε ξανά και ξανά που είναι τόσο διαφορετικό σήμερα, που δεν είχαμε λίγο καιρό πριν; Η απάντηση είναι ότι αρχίζουν να αποκαλύπτονται ανάρμοστα πράγματα, που πάντα ήταν ανάρμοστα, και τώρα βγαίνουν στην επιφάνεια. Καθότι το σκοτάδι γίνεται ορατό, ενώ πριν μπορούσε πάντα να κρύβεται. Και έπεται η τιμωρία εγκλημάτων χιλιετιών.
Έχει ειπωθεί ότι οι πιο σκοτεινές γωνίες στην κόλαση είναι φτιαγμένες για εκείνους που διατηρούν την ουδετερότητα τους σε εποχές ηθικής κρίσης. Αγνοούμε τους ’’κοιμισμένους’’. Αλλά αναγνωρίζουμε και αποδεχόμαστε την αξία μας, βαθμολογώντας την, με την ένταση της οδύνης που υπομένουμε τον γολγοθά, χωρίς να μας παίρνει από κάτω.
Και έχουμε Προστασία άνωθεν.
Δοσμένη από Εκεί, που η δαιμονική ελίτ δεν τολμάει ούτε το Όνομα να αρθρώσει.
«Παιδεία είναι το πόσο μπορούμε να έρθουμε απέναντι στο σύστημα και στους συστημικούς. Παιδεία είναι το να διαλέγεις τον δύσκολο δρόμο της αξιοπρέπειας, της μοναξιάς και συνάμα να καίγεται το μέσα σου για το κοινό καλό. Για το ωραίο και τη σωτηρία του».
Η όψη του Καταστροφέα προηγείται πάντα από την όψη του Δημιουργού στη φύση. Η φύση όμως καταστρέφει για να δομήσει κάτι τελειότερο. Αυτή η καταστροφή του παλιού, του ξεπερασμένου, του ρυπαρού και μολυσματικού, του ακατάλληλου και αντιτιθεμένου στις νέες δομές, είναι απολύτως αναγκαία για να μπορέσει να κτιστεί ο νέος κόσμος.
Ο βαθμός της καταστροφής και της επακόλουθης οδύνης σε ότι αφορά τον πλανήτη εξαρτάται από μας. Και κανείς δε δικαιούται να παραπονεθεί πως δεν ειδοποιήθηκε έγκαιρα.
απο τον Georgio Georgiadi
