Είναι τα μάτια κάθε ανθρώπου που υψώνονται στον Ουρανό για να ευχαριστήσουν για την κάθε ημέρα και για το Δώρο της Ζωής τη «Μεγάλη Ψυχή του Κόσμου»…
Είναι οι καρδιές που ψάχνουν τρόπους να προσφέρουν απλόχερα τα δώρα και τις ευεργεσίες που έλαβαν…
Ευγνωμοσύνη είναι τα μάτια του ηλικιωμένου που κοιτάζουν στα μάτια το νέο που τον φροντίζει, τον στηρίζει και τον βοηθά να κρατηθεί στη ζωή, είναι η αγόγγυστη ανταποδοτική φροντίδα του νέου για εκείνους που γέρασαν αγαπώντας τον…
Ευγνωμοσύνη είναι η αγκαλιά της ευχαριστίας και της χαράς του ανήλικου παιδιού στους γονείς του που εκπλήρωσαν τις επιθυμίες του, είναι η συνειδητή αγκαλιά και η προσφορά του ενήλικου παιδιού στη μάνα του που στάθηκε ακοίμητος φρουρός αγάπης και στοργής σε κάθε του στιγμή, σε κάθε του ανάγκη προτού αυτή καν εκφραστεί, είναι η δίκαιη ανταπόδοση με πράξεις αυτοσεβασμού και αξιοπρέπειας των κόπων του πατέρα του, που έμεινε όρθιος να το στηρίζει και να το προστατεύει μέσα στο χρόνο…
Ευγνωμοσύνη είναι τα μάτια της ψυχής του τυφλού και το συγκινημένο «ευχαριστώ» της καρδιάς του για το συνάνθρωπο που του έμαθε γραφή, που τον βοήθησε να διασχίσει το δρόμο, που τον φρόντισε ή τον προστάτευσε από κινδύνους, είναι το συντετριμμένο «ευχαριστώ» της καρδιάς εκείνου που σώθηκε σε εκείνους που του έσωσαν τη ζωή, είναι τα δακρυσμένα μάτια του άρρωστου την ώρα που σφίγγει το χέρι του γιατρού του ή των συγγενών του δωρητή του, είναι η αναφορά, το «ευχαριστώ» και η αγκαλιά του μαθητή στο δάσκαλό του, που του άνοιξε τα μάτια της ψυχής, είναι το «ευχαριστώ» του εργαζόμενου στον εργοδότη του που τον προσέλαβε, τον υποστήριξε, τον εκπαίδευσε και του έδωσε ψωμί, είναι τα ζεστά βαθουλωμένα μάτια και η ευλογία που ψελλίζει ο άστεγος την ώρα που τον σκεπάζει μια κουβέρτα, είναι το τρεμάμενο χέρι του ζητιάνου που σφίγγει το χέρι εκείνου που του δίνει φαΐ, είναι η αγκαλιά του ορφανού παιδιού στα πόδια του θετού γονιού του, που το έσωσε από τη μοναξιά και την «ανωνυμία» της μικρής του ύπαρξης.
Η Ευγνωμοσύνη είναι η διαρκής ανταπόδοση της αγάπης και της προσφοράς ανάμεσα σε συντρόφους, είναι το να μη θεωρεί κανείς ως δεδομένη ή αυτονόητη ή υποχρέωση του άλλου, την προσφορά και την αυτοθυσία της αγάπης του, είναι το να σπεύδει ο καθένας χωριστά και οι δύο μαζί χωρίς να λογαριάσουν κόπο ή χρόνο να καλύψουν τις εκφρασμένες ή ανέκφραστες ανάγκες ο ένας του άλλου, έτσι που να συναντιούνται και οι δυο στη ζώνη της αμοιβαίας εκπλήρωσης των αγαθών τους επιθυμιών, της ευτυχισμένης ανταλλαγής, της αμοιβαίας αναγνώρισης των ευεργεσιών που λαμβάνουν ο ένας από τον άλλο, της πληρότητας και της έμπρακτης αγάπης των αληθινών συντρόφων…
Η Ευγνωμοσύνη δεν έχει ηλικία, δεν αναγνωρίζει κοινωνική ή οικονομική κατάσταση ή θέση εξουσίας εκείνου που ευεργετήθηκε... Αναγνωρίζει μόνο την ταπεινή και φιλότιμη καρδιά του ανθρώπου απέναντι στην ευεργεσία και τη μαθητεία που δέχτηκε, στη φανερή ή αφανή βοήθεια που προσέλαβε, στην απρόσμενη ευκαιρία που τον επισκέφτηκε και στην προοπτική που ανέλπιστα του ανοίχτηκε. Η Ευγνωμοσύνη δείχνει την καρδιά που πάλλεται από αγάπη, από βαθιά συγκίνηση και από ανάγκη ανταποδοτικής προσφοράς σε φίλους, σε γνωστούς και άγνωστους, στον Κόσμο όλο… Δείχνει τον άνθρωπο που έχει επίγνωση εαυτού και ωριμότητα ψυχής.
Η Ευγνωμοσύνη είναι η σεμνή αναγνώριση και αποδοχή της ευεργεσίας και η αυτόματη, αυθόρμητη, αυτονόητη και αδιαπραγμάτευτη ευχαριστία της καρδιάς του ανθρώπου που ευεργετήθηκε, είναι το συγκινητικό αίσθημα της χαράς για το ίδιο το «θαύμα» της ζωής, της χαράς που ψάχνει τρόπους να εκδηλωθεί και να μοιραστεί γενναιόδωρα το θαύμα που βίωσε! Είναι ο «εθελοντισμός» προς κάθε κατεύθυνση μαζί με τις ψυχές που τον υπηρετούν από πληρότητα και γέμισμα αγάπης.
Η Ευγνωμοσύνη είναι η απόδοση τιμής, η έλλειψη επηρμένου εγώ, η ισορροπία στο «δούναι» και στο «λαβείν» της αγάπης, είναι η ευλογία όλης της ύπαρξης!
Ευγνωμοσύνη είναι το αίσθημα βαθιάς ευτυχίας για το ίδιο το γεγονός της ύπαρξης, για την κάθε στιγμή που το Γήινο ον βλέπει να ανατέλλει και να δύει ο ήλιος, αλλά και για την κάθε εμπειρία και περιπέτεια που το Συμπαντικό ον αξιώθηκε να ζήσει μέσα στη Κοσμική του πορεία και διαδρομή...
Ευγνωμοσύνη να αρχίσει πλέον να αλλάζει προσανατολισμό και να δίνει έμφαση στις ευεργεσίες και στα δώρα που έρχονται γενναιόδωρα μέσα από τη χαρά και όχι μέσα από την οδό των δακρύων και του πόνου, ώστε το ανθρώπινο ον να σταματήσει να έλκει στο εξής μαθητείες πόνου και να μη χρειάζεται να είναι ευγνώμον για τις δυσάρεστες εμπειρίες που βίωσε μέσα από αυτές.
Είναι καιρός η Ανθρωπότητα στο όριο ενός Κόσμου που αλλάζει, να στραφεί στη μαθητεία και στην ευεργεσία μέσα από την Αγάπη, το Φως και τη Χαρά, εγκαταλείποντας πλέον τις τριτοδιαστατικές θεωρίες περί της ευεργεσίας του πόνου και αφήνοντας οριστικά πίσω της το «Μύθο της Αξίας του Πόνου» (βλ. σχετική ανάρτηση) ως «Εκπαιδευτή» της!
Είναι πλέον καιρός η Ανθρωπότητα να εξελιχθεί χωρίς να πρέπει υποχρεωτικά να περάσει μέσα από το τούνελ του πόνου και μάλιστα να χρειάζεται να είναι και ευγνώμων γι αυτό! Τα προηγμένα όντα του Φωτός αιτούνται πλέον μία άλλη μεταχείριση! Τη μεταχείριση της εκπαίδευσης τους με Επίγνωση, Αγάπη και Φως!
Αγαπημένοι μου, εσείς πόσο τα έχετε συνειδητά καταφέρει να είστε οι άνθρωποι του «ευχαριστώ» και της «ευγνωμοσύνης», κάθε στιγμή, για το καθετί που έχετε, που αποκτήσατε, που λάβατε, μεγάλο ή μικρό, για τον κάθε άνθρωπο που συναντήσατε, για την κάθε εμπειρία, για τον κάθε κίνδυνο που αποφύγατε, για το κάθε τι που γνωρίσατε, που διδαχτήκατε, που μάθατε, που κατακτήσατε, που απολαύσατε, που ζήσατε;
Πόσο έχει γίνει μέλημα της κάθε ημέρας σας το να καταγράφετε σε ένα σημειωματάριο ειδικό για το σκοπό αυτό αλλά και στο σημειωματάριο της ψυχής σας, του νου και της καρδιάς σας όλα εκείνα τα πράγματα για τα οποία είστε ευγνώμονες την κάθε μέρα που περνάει, είτε στους άλλους, γνωστούς και άγνωστους, είτε στον εαυτό σας, είτε στην «καλή σας τύχη», την Εσωτερική σας Καθοδήγηση, τις Δυνάμεις Προστασίας σας, τη Συμπαντική Νομοτέλεια και τη Ζωή;
Η καταγραφή της Ευγνωμοσύνης αυξάνει και πολλαπλασιάζει όλες τις ευλογίες, έτσι που κάθε μέρα θα σας περιμένει ένα νέο «θαύμα»! Σε λίγο, θα δείτε με έκπληξη ότι το σημειωματάριό σας δε χωράει πια και δεν επαρκεί!
Αγαπημένοι μου, πόσο έχετε μάθει με απλότητα, με ταπεινότητα, με επίγνωση, με αποδοχή και παραδοχή, με ανοιχτή καρδιά, με ευγένεια και ζεστασιά ψυχής να λέτε «ευχαριστώ» για το παραμικρό, για το κάθε τι, σε κάθε άνθρωπο, σε κάθε ζώο που έρχεται στα πόδια σας, σε κάθε φυτό που κοσμεί το χώρο σας, στα δέντρα που σας δίνουν το οξυγόνο τους, στο περιβάλλον που σας συντηρεί στη ζωή, στη Γαία που σας προσφέρει απλόχερα το Σώμα της, σε κάθε τι έμψυχο ή άψυχο, στο Σύμπαν, στη Ζωή, στην Πηγή της Ζωής, στις Δυνάμεις που πιστεύετε, αλλά και στους «Βοηθούς» σας και στους «Οδηγούς» σας, όποιοι κι αν είναι αυτοί;
Και καθώς το Σύμπαν ανταποκρίνεται στο φιλότιμο και τη Δύναμη της Πρόθεσης και της Ευγνωμοσύνης του ανθρώπου, θα έλξουν και θα ενεργοποιήσουν τις Άπειρες Πιθανότητες που υπάρχουν μέσα στον Κοσμικό Ωκεανό όπου κολυμπάει όλη η Ζωή και θα τις μετατρέψουν σε Άπειρες Δυνατότητες! Η Ευγνωμοσύνη θα σας ανοίξει την Πύλη των Δώρων της Ζωής και μιας άνευ προηγουμένου Αφθονίας σε όλα τα επίπεδα και στο κάθε τι! Θα φέρει ανέλπιστες βοήθειες, αγαθά, αγάπη, αλληλεγγύη και συμπαράσταση. Θα σας ανοίξει το δρόμο των Άπειρων Δυνατοτήτων σας!
Η Ευγνωμοσύνη είναι ένα πανίσχυρο κλειδί που ξεκλειδώνει την καρδιά του Νέου Ανθρώπου. Φυλάξτε το αγαπημένοι μου για να ανοίξετε με αυτό και να περάσετε την Πύλη του Νέου Κόσμου!
ΟΙ ΤΡΟΠΟΙ ΤΟΥ ΝΕΟΥ ΑΝΘΡΩΠΟΥ
ELAIA FOR EARTH
ELAIA FOR EARTH
