Ζούμε λες και έχουμε υπνωτιστεί με έναν περίεργο τρόπο και όλοι πιστεύουμε πως είμαστε μικρότεροι απ' ό,τι πραγματικά είμαστε.
Είμαστε σαν μια βελανιδιά ή ένα πεύκο ή ένα πλατάνι που μεγάλωσε σε μια μικρή γλάστρα που του περιορίζει τις ρίζες του και δεν το αφήνει ν' αναπτυχθεί.
Και επειδή δεν γνωρίζει την δύναμη του, αναγκαστικά το αποδέχεται, προσαρμόζεται αλλά και βολεύεται σε μια λιλιπούτεια ζωή.
Αν όμως κάποιος πάρει αυτό το δέντρο και το φυτέψει σε ένα εύφορο έδαφος, αυτό θα μεγαλώσει στο εκατονταπλάσιο.
Έτσι κι εσύ, σαν το δέντρο στην γλαστρα περιορίστηκες να ζεις μια μικρή ζωή γιατί ξέχασες ποιος είσαι.
Ξέχασες πια είναι η δύναμή σου και περιόρισες τις δυνατότητες σου.
Όμως αντίθετα από το δέντρο, Ευτυχώς Εσύ, δεν εξαρτάσαι από κάποιον άλλον για να μετακινηθείς σε γόνιμο έδαφος. Έχεις τη δύναμη να μετακινηθείς από μόνος σου.
Μην περιορίζεσαι στο, "Ετσι είναι ο κόσμος". "Αυτή η ζωή μου δόθηκε" και άλλα τέτοια δυστυχισμένα και βαρύγδουπα. Ο κόσμος σου χτίζεται από τις σκέψεις σου και από τις επιλογές σου.
Βγες από τον μικρόκοσμο σου.
Βγες από τα αδιέξοδα που σχηματίζει το μυαλό σου…
Σταμάτα να ξοδεύεις άσκοπα την ενέργεια σου και μετακινήσου στην εύφορη κοιλάδα της καρδιάς σου Εκεί που βρίσκεται η αληθινή σου δύναμη.
Χρησιμοποίησέ την και άρχισε να υλοποιείς τα όνειρά σου.
namaste
despoina palamari
Πηγή έμπνευσης: Alan Cohen