Επτά φορές έστρεψα το πρόσωπο να μην δω την ψυχή μου…
Την πρώτη φορά όταν δεν αποδέχτηκα την δύναμή της και έκρυψα το φως της για να μην καταλάβουν την μοναδικότητα μου...
Τη δεύτερη φορά όταν έκλεισα τα μάτια και τα κράτησα κλειστά ανάμεσα στους "τυφλούς"...
Την τρίτη φορά όταν ανάμεσα στο δύσκολο και το εύκολο μονοπάτι διάλεξα το εύκολο αρνούμενος για μια ακόμα φορά να "με συναντήσω"…
Την τέταρτη φορά όταν συνειδητοποίησα το κακό που έκανα και χλιαρές δικαιολογίες δεν με άφησαν να μάθω και να ωριμάσω μέσα από αυτό...
Την πέμπτη φορά όταν έσκυψα το κεφάλι και αρνήθηκα το δικαίωμά μου να είμαι ελεύθερος...
Την έκτη φορά όταν αντί να παραδεχτώ την αδυναμία μου, φόρεσα την στολή του δυνατού και χρησιμοποίησα την δύναμη που μου δόθηκε για να χειραγωγήσω και να κάνω επίδειξη κυριαρχίας...
Την έβδομη φορά όταν κορόιδεψα την ασχήμια και την αδυναμία κάποιου άλλου γιατί τότε δεν ήξερα ότι κάθε πρόσωπο γύρω μου φορά μια από τις δικές μου μάσκες…
Και τώρα χαμένη μέσα σε δαιδαλώδη μονοπάτια,
παραπαίοντας σαν μεθυσμένη ανάμεσα στην αλήθεια και το ψέμα,
Την αναζητώ…
namaste
despoina palamari
