Η αλλαγή, η μεταμόρφωση χρειάζεται συνειδητότητα. Χρειάζεται να βουτήξεις βαθιά μέσα στη λίμνη της ζωής σου για να βρεις ποιος είσαι. Και λέω λίμνη την ζωή σου γιατί πιστεύεις ότι είναι περιορισμένη. Γέννηση – Ζωή – Θάνατος. Έτσι το έχεις στο μυαλό σου. Έτσι εκπαιδεύτηκες να το έχεις.
Μέσα στο μυαλό σου περιορισμένες είναι και οι δυνατότητες σου. Όλα αυτά που μπορείς να κάνεις ακόμα και ο τρόπος που μπορείς να ανυψωθείς γιατί έχεις μάθει να σε βλέπεις μέσα από τα κατασκευασμένα μάτια της ύλης κι όχι από τα αετίσια μάτια του Πνεύματος. Έχεις μάθει να κοιτάς το δέντρο και να πιστεύεις ότι αυτό είναι όλο το δάσος.
Γεννήθηκες Λεύτερος και κατέληξες σκλαβωμένος.
Και μην πιστέψεις ότι για την σκλαβιά σου ευθύνεται κάποιος άλλος. Όχι κανένας. Εσύ ξέχασες ποιος είσαι, τι είσαι και περιορίστηκες να σε βλέπεις, να σε ακούς και να σε αισθάνεσαι μέσα από τις αισθήσεις της Ύλης.
Μα είμαι άνθρωπος! Φτιαγμένος από χώμα και νερό θα μου πεις. Βλέπεις, ήδη έχεις ξεχάσει ότι πήρες ζωή μέσα από την θεϊκή ανάσα και ότι μέσα από αυτήν ο Θεός, η Ύπαρξη, όπως θες πες το, σου εμφύσησε και όλες τις δυνατότητές της.
Γεννήθηκες Λεύτερος και περπάτησες σκλαβωμένος.
Γιατί ήδη εκπαιδεύτηκες στη σκλαβιά από τα πρώτα σου βήματα. Τα Μη μιλάς, Δεν ξέρεις εσύ, Δεν το κάνεις καλά… αλλά και οι λίγες επιβραβεύσεις που πήρες όταν ήσουν άψογος στο ρόλο του "καλού παιδιού" έφτιαξαν ένα τόσο μεγάλο ΔΕΝ ΑΞΙΖΩ μέσα σου που σκέπασε όλες σου τις δυνατότητες. Και στην πορεία της ζωής σου καθώς συνέχιζες να σε βλέπεις μέσα από τα μάτια των άλλων, κατασκεύασες πολλούς «εαυτούς» αλλά και ενεργειακά νήματα για να σε κρατάνε δεμένο παντοτινά με αυτήν την ψευδή αντιληπτικότητα.
Κάποιο από αυτά τα νήματα σε δένει με τον φοβικό εαυτό σου, αυτόν που φοβάται να σηκώσει πραγματικά το κεφάλι και να κυττάξει τους ουρανούς. Κάποιο άλλο σε κρατάει δεμένο με τον πεινασμένο εαυτό σου. Με την ακόρεστη πείνα σου για χρήμα, για αφθονία, για τύχη, για έρωτα, για αγάπη, για εξουσία, για επανάσταση, για γνώση, για ελευθερία…
Τόση μεγάλη πείνα για τόσα πολλά πράγματα…
Και τα αναζητάς με τόσο σθεναρό τρόπο έξω από εσένα γιατί χωρίς να το αντιλαμβάνεσαι συνειδητά κάτι μέσα σου ακόμα σου ψιθυρίζει ότι όλα αυτά τα Αξίζεις!
Όμως άφησέ με να στο δείξω σχηματικά για να το κατανοήσεις ακριβώς.
Ο εαυτός σου, ο πραγματικός εαυτός σου βρίσκεται στο κέντρο σου. Ελεύθερος και συνδεδεμένος απόλυτα με την Ύπαρξη. Ολόγυρά του, στην περιφέρεια του κύκλου βρίσκονται οι κατασκευασμένοι εαυτοί σου δεμένοι με τα δεσμά της υλικής αντιληπτικότητας.
Εσύ μαζί με το μυαλό σου δεν έχεις βρεθεί ποτέ στο κέντρο σου για να ξέρεις ποιος είσαι. Όλο κινείσαι στην περιφέρεια και ανάλογα τις καταστάσεις που συμβαίνουν στην ζωή σου την μια κλαις την άλλη γελάς, την άλλη θυμώνεις, φοβάσαι, αγανακτείς, ερωτεύεσαι… ταυτίζεσαι με τα συναισθήματα και τις καταστάσεις όπως ταυτίζεσαι και με τους ρόλους που καλείσαι κάθε φορά να παίξεις.
Την μια γίνεσαι ο φοβικός εαυτός σου, την άλλη ο έξυπνος, ο αδύναμος, ο συμπονετικός, ο τολμηρός, ο σωτήρας, ο αδιάφορος, ο γκρινιάρης… Παίζεις τόσους ρόλους, φοράς τόσα προσωπεία, μα ποτέ δεν γίνεσαι ο σοφός εαυτός σου γιατί αυτόν τον βρίσκεις μόνον στο κέντρο σου. Στον πυρήνα σου. Εκεί στο μάτι του κυκλώνα της ύπαρξης σου και προς τα κει ακόμα δεν έχεις κυττάξει καν. Είσαι πολύ απασχολημένος στο να τρέχεις στην περιφέρεια και να συμμετέχεις στα παιχνίδια της.
Στο κέντρο σου λοιπόν κάθεται ο μύστης εαυτός σου, ατάραχος. Δεν ανησυχεί για τίποτα. Ούτε για το αν θα κόψεις τα δεσμά σου αρχίζοντας να αντιλαμβάνεσαι ποιος είσαι. Όλα συμβαίνουν γύρω του, όλα τα αντιλαμβάνεται αλλά τίποτα δεν μπορεί να ταρακουνήσει την γαλήνη και την ησυχία που βιώνει μέσα του. Παρατηρεί τους άλλους, παρατηρεί εσένα και μένει αναλλοίωτος στον χρόνο αφού ουσιαστικά χρόνος γι αυτόν δεν υπάρχει. Το θέμα όμως δεν είναι τι κάνει αυτός αλλά Τι κάνεις ΕΣΥ!
ΘΑ ΗΘΕΛΕΣ ΝΑ ΒΙΩΣΕΙΣ ΤΟΝ ΕΑΥΤΟ ΣΟΥ ΣΤΗΝ ΟΛΟΤΗΤΑ ΤΟΥ ΑΠΟΛΑΜΒΑΝΟΝΤΑΣ ΟΛΑ ΤΑ ΔΩΡΑ ΤΗΣ ΥΠΑΡΞΗΣ ΣΟΥ;
Αν ναι, τότε χρειάζεται να σταματήσεις να σε βλέπεις με τα κατασκευασμένα σου μάτια και να αρχίσεις να σε κυττάς με τα αυθεντικά σου. Σταμάτα να λες πολλά, να κάνεις πολλά... σταμάτα να τρέχεις μέσα στην ζωή σου κι άρχισε να περπατάς παρατηρώντας περισσότερο εσένα, τους άλλους, τις καταστάσεις… χωρίς σκέψεις, χωρίς αναλύσεις, απλά παρατήρησε και δώσε χώρο στη σιωπή μέσα σου.
Άρχισε να βλέπεις τους ρόλους σου στο κατασκευασμένο θέατρο της ζωής σου… Άρχισε να παρατηρείς τους φόβους σου, τις επιθυμίες σου, τις ανάγκες σου… Άρχισε να συνειδητοποιείς ποια είναι πραγματικά η πείνα σου και τι κρύβεται πίσω από αυτήν…
Βάλε το διαλογισμό στην Ζωή σου γιατί όχι μόνο θα σε βοηθήσει στο να έρθεις σε επαφή με την εσωτερική σιωπή σου αλλά μέσα από αυτόν, κάποια στιγμή, θα αρχίσεις να αντιλαμβάνεσαι και τα νήματα που σε κρατάνε δέσμιο στην κατασκευασμένη πραγματικότητα σου. Και όταν τα δεις, όταν αντιληφθείς γιατί τα κρατάς, γιατί μέχρι εκείνη την στιγμή τα χρειαζόσουν τότε θα μπορείς και να τα κόψεις. Ένα - ένα. Συνειδητά. Για να μπορέσεις να πας στο κέντρο σου και να γίνεις ένα με τον Μύστη Εαυτό σου αντικρίζοντας την αλήθεια της Ύπαρξης σου
namaste
despoina palamari
Κυττάζω, παλιά γραφή της λεξης κοιτάζω.
Την χρησιμοποιώ όταν θέλω να τονίσω
την ιδιαιτερότητα του κοιτάγματος.
(π.χ κυττάζω μέσα μου)
Έχει δυο ΤΤ όπως και το κύτταρο.
