Οι επαναλαμβανόμενες σκέψεις, τα επαναλαμβανόμενα συναισθηματικά μοντέλα και τα χρόνια διλήμματα αποτελούν ενδείξεις ότι η ενέργεια της ζωής παρεμποδίζεται στην πορεία της μέσα από τα τσάκρα.
Αν, για παράδειγμα, η θέλησή μας (το τρίτο τσάκρα) είναι αδύναμη, ενδέχεται να βιώνουμε χρόνια αισθήματα αποτυχίας, αδυναμία να ολοκληρώσουμε κάτι που ξεκινάμε και ένα αίσθημα ότι η ζωή ή οι άλλοι μάς εμποδίζουν. Αν το τσάκρα της καρδιάς είναι εγκλωβισμένο, δεν μπορούμε να δώσουμε ή να πάρουμε αγάπη, γινόμαστε μνησίκακοι ή ελκύουμε ανθρώπους που μας εγκαταλείπουν ή μας κακομεταχειρίζονται.
Πρόκειται, εν μέρει, για μια διαδικασία επιλεκτικής αντίληψης αυτό στο οποίο εστιάζουμε, αυτό τραβάμε προς το μέρος μας. Όπως λέει και μια παλιά παροιμία, το μόνο που βλέπει ο πορτοφολάς όταν είναι ανάμεσα σε άγιους, είναι τσέπες.
Ακολουθούν ορισμένα παραδείγματα που δείχνουν πώς τα κωλύματα σε κάθε τσάκρα επηρεάζουν το σώμα, το νου, τα συναισθήματα, την ενέργεια και τη συμπεριφορά.
Τα μπλοκαρίσματα στα τσάκρα
Τα εφτά τσάκρα είναι το ενεργειακό δίκτυο του σώματος που μετατρέπει την ενέργεια της ζωής σε δύναμη, συνείδηση και έκσταση.
Όταν υπάρχει εγκλωβισμός στο πρώτο τσάκρα, το σεξουαλικό κέντρο, η σχέση μας με την απόλαυση είναι γεμάτη ένταση μπορεί, μάλιστα, να υποστεί σοβαρή διαταραχή. Αν η σχέση μας με τη σεξουαλικότητα έχει δυσκολίες, η ζωική ενέργεια υποβαθμίζεται και η φλόγα μειώνεται. Μπορεί να δυσκολευτούμε να διευθύνουμε ολοκληρωμένα τη δύναμη της ζωής μας. Γινόμαστε ευάλωτοι σε προβλήματα και ασθένειες των γενετήσιων οργάνων. Η σχέση μας με τη δουλειά γίνεται θέμα επιβίωσης και στερείται απόλαυσης. Επειδή ποτέ δεν καταφέρνουμε να νιώσουμε ότι μας φτάνουν αυτά που έχουμε, πιέζουμε τον εαυτό μας και γινόμαστε εργασιομανείς. Ή μπορεί να καταρρεύσουμε και να μη βρίσκουμε κανένα νόημα σε τίποτα.
Επειδή δεν μπορούμε να διακρίνουμε με σαφήνεια τα «δικά μας» από «των άλλων», δυσκολευόμαστε να πούμε όχι. Δεν φροντίζουμε τον εαυτό μας, και αποκτούμε προβλήματα υγείας. Η έλλειψη ροής ενδέχεται να προκαλέσει δυσκοιλιότητα, συναισθηματική και εντερική. Βρισκόμαστε παγιδευμένοι σε διάφορες καταστάσεις που νιώθουμε πως δεν μπορούμε να αλλάξουμε ή βιώνουμε έντονα συναισθήματα γενικής αδυναμίας που μας παραλύουν.
Όταν υπάρχει εγκλωβισμός στο τρίτο τσάκρα, έχουμε μειωμένο αίσθημα αυτοεκτίμησης. Επιτρέπουμε στους άλλους να μας εκμεταλλεύονται και γινόμαστε θύματα με το να είμαστε το πρόσωπο που, ενώ εκφράζει θυμό σε διάφορες καταστάσεις, δεν θέλει να πάρει την ευθύνη και να τις αλλάξει.
Εγκλωβισμός στο τέταρτο τσάκρα, το τσάκρα της καρδιάς, κάνει τον πόνο από παλιές πληγές να μη μας αφήνει να εμπιστευτούμε. Το μυαλό παίρνει τη θέση της καρδιάς. Αμφισβητούμε τους πάντες και τα πάντα. Και, παρότι ο πόνος της μοναξιάς μάς κάνει να θέλουμε ν’ αγαπηθούμε, εμείς φοβόμαστε μήπως πληγωθούμε, κι έτσι κρατάμε την καρδιά μας κλειστή στην αγάπη και στις σχέσεις.
Εγκλωβισμός στο πέμπτο τσάκρα, το κέντρο του λαιμού, επιφέρει απώλεια επαφής με τον πυρήνα του αυθεντικού εαυτού μας, με συνέπεια να δυσκολευόμαστε να εκφραστούμε ελεύθερα και αυθεντικά. Κολλάμε σε υποδεέστερους ρόλους και, ενώ πρέπει να μιλήσουμε, εμείς δαγκώνουμε τη γλώσσα μας και δεν επικοινωνούμε την αλήθεια μας.
Εγκλωβισμός στο έκτο τσάκρα, το τρίτο μάτι, προκαλεί αίσθημα σύγχυσης ή χαμού. Όσοι δεν έχουν ξεκάθαρη εικόνα για το πού πάνε και ποιος είναι ο σκοπός τους, γίνονται οπαδοί και περιμένουν από άλλους να τους καθοδηγήσουν και να τους δώσουν απαντήσεις. Συγχρόνως, επειδή ασυνείδητα νιώθουν άσχημα για την κατάσταση εξάρτησης στην οποία βρίσκονται, γίνονται κριτικοί και επικριτικοί με τους άλλους.
Εγκλωβισμός στο έβδομο τσάκρα, το κέντρο στην κορυφή της κεφαλής, μας κάνει να μην εμπιστευόμαστε την ανώτερη καθοδήγηση, ούτε να πιστεύουμε πως η λύση στα προβλήματα μας βρίσκεται μέσα μας. Η σχέση μας με το Πνεύμα, τη θεία φύση, είναι αδιευκρίνιστη. Η πνευματικότητά μας αποτελεί ένα είδος διπλού δεσμού ή αμφίβολης ελπίδας. Προσπαθούμε να ζήσουμε θεμελιώνοντας την πίστη μας σε κάτι που, στην πραγματικότητα, δεν κατέχουμε, με αποτέλεσμα η ζωή να μας γεμίζει φόβο και απογοήτευση.
Ξαφνικά ανοίγματα
Όταν υπάρχει εγκλωβισμός στο τρίτο τσάκρα, έχουμε μειωμένο αίσθημα αυτοεκτίμησης. Επιτρέπουμε στους άλλους να μας εκμεταλλεύονται και γινόμαστε θύματα με το να είμαστε το πρόσωπο που, ενώ εκφράζει θυμό σε διάφορες καταστάσεις, δεν θέλει να πάρει την ευθύνη και να τις αλλάξει.
Εγκλωβισμός στο τέταρτο τσάκρα, το τσάκρα της καρδιάς, κάνει τον πόνο από παλιές πληγές να μη μας αφήνει να εμπιστευτούμε. Το μυαλό παίρνει τη θέση της καρδιάς. Αμφισβητούμε τους πάντες και τα πάντα. Και, παρότι ο πόνος της μοναξιάς μάς κάνει να θέλουμε ν’ αγαπηθούμε, εμείς φοβόμαστε μήπως πληγωθούμε, κι έτσι κρατάμε την καρδιά μας κλειστή στην αγάπη και στις σχέσεις.
Εγκλωβισμός στο πέμπτο τσάκρα, το κέντρο του λαιμού, επιφέρει απώλεια επαφής με τον πυρήνα του αυθεντικού εαυτού μας, με συνέπεια να δυσκολευόμαστε να εκφραστούμε ελεύθερα και αυθεντικά. Κολλάμε σε υποδεέστερους ρόλους και, ενώ πρέπει να μιλήσουμε, εμείς δαγκώνουμε τη γλώσσα μας και δεν επικοινωνούμε την αλήθεια μας.
Εγκλωβισμός στο έβδομο τσάκρα, το κέντρο στην κορυφή της κεφαλής, μας κάνει να μην εμπιστευόμαστε την ανώτερη καθοδήγηση, ούτε να πιστεύουμε πως η λύση στα προβλήματα μας βρίσκεται μέσα μας. Η σχέση μας με το Πνεύμα, τη θεία φύση, είναι αδιευκρίνιστη. Η πνευματικότητά μας αποτελεί ένα είδος διπλού δεσμού ή αμφίβολης ελπίδας. Προσπαθούμε να ζήσουμε θεμελιώνοντας την πίστη μας σε κάτι που, στην πραγματικότητα, δεν κατέχουμε, με αποτέλεσμα η ζωή να μας γεμίζει φόβο και απογοήτευση.
Ξαφνικά ανοίγματα
Η έννοια της ολότητας απαιτεί από κάθε τσάκρα να είναι σε θέση να ανοίγει και να λειτουργεί στην υψηλότερη συχνότητα. Όταν τα τσάκρα είναι ανοιχτά, η ενέργεια κυλά μέσα τους ελεύθερα, όπως το νερό σ’ ένα ρυάκι.
Όμως, τα κωλύματα, οι συγκρούσεις, οι ψευδαισθήσεις και τα σωματικά προβλήματα μπορούν να μετατρέψουν το αρχικό άνοιγμα σε οδύνη. Η εσωτερική φλόγα, με τη μορφή ισχυρού ενεργειακού φορτίου (σεξουαλικού ή μη) ή ενθουσιασμού, προσπαθεί να κυλήσει διαμέσου φυσιολογικά και ψυχολογικά θωρακισμένων περιοχών. Η διαδικασία αυτή μπορεί να προκαλέσει την απότομη έκφραση συναισθημάτων που παρέμεναν επί καιρό απωθημένα.
Μερικές φορές, η ένταση με την οποία οι άνθρωποι ανταποκρίνονται στο άνοιγμα των τσάκρα, τους δημιουργεί φόβο ή τους καταβάλλει. Όμως, αυτό το συγκινησιακό ξεχείλισμα αποτελεί ένα είδος αντίδρασης που απελευθερώνει ένα παλιό μοντέλο προστασίας που κρατούσε το τσάκρα κλειστό και θωρακισμένο. Σε γενικές γραμμές, μπορούμε να πούμε πως, όταν οι άνθρωποι απωθούν τα συναισθήματα τους, αδυνατούν να αξιοποιήσουν τις δυνάμεις τους.
Όμως, τα κωλύματα, οι συγκρούσεις, οι ψευδαισθήσεις και τα σωματικά προβλήματα μπορούν να μετατρέψουν το αρχικό άνοιγμα σε οδύνη. Η εσωτερική φλόγα, με τη μορφή ισχυρού ενεργειακού φορτίου (σεξουαλικού ή μη) ή ενθουσιασμού, προσπαθεί να κυλήσει διαμέσου φυσιολογικά και ψυχολογικά θωρακισμένων περιοχών. Η διαδικασία αυτή μπορεί να προκαλέσει την απότομη έκφραση συναισθημάτων που παρέμεναν επί καιρό απωθημένα.
Μερικές φορές, η ένταση με την οποία οι άνθρωποι ανταποκρίνονται στο άνοιγμα των τσάκρα, τους δημιουργεί φόβο ή τους καταβάλλει. Όμως, αυτό το συγκινησιακό ξεχείλισμα αποτελεί ένα είδος αντίδρασης που απελευθερώνει ένα παλιό μοντέλο προστασίας που κρατούσε το τσάκρα κλειστό και θωρακισμένο. Σε γενικές γραμμές, μπορούμε να πούμε πως, όταν οι άνθρωποι απωθούν τα συναισθήματα τους, αδυνατούν να αξιοποιήσουν τις δυνάμεις τους.
Από το βιβλίο της Margot Anand
«Η τέχνη της καθημερινής έκστασης»
Για να μπορείς να βιώνεις την Ζωή σου με αρμονία και πληρότητα
*Θεραπεύοντας τα τραύματα στα Τσάκρα*
https://pulseoflove.blogspot.com/2021/02/tsakra-therapeia-ponos-fovos-metamorfwsh-chakra-energeia.html#more
online workshop 4 συναντήσεων μέσω Zoom
Ξεκινάμε Τετάρτη 10 Μαρτίου
namaste
despoina palamari
