Λέξη δύσκολη, βαρυσήμαντη και ξεχασμένη. Έχουμε μάθει να μη λέμε ευχαριστώ για όσα έχουμε και απολαμβάνουμε στη ζωή μας, αλλά να στεκόμαστε σε αυτά που δεν έχουμε, σε αυτά που μπορεί να έχει ο διπλανός μας, στη ζωή που είναι άδικη μόνο σε μας και σε κανέναν άλλο, στη μαύρη την τύχη μας που φταίει κι όλα μας πάνε στραβά.
Η απληστία είναι εγγενής στον άνθρωπο. Πάντα θέλουμε και κυνηγάμε κάτι καλύτερο από αυτό που έχουμε, και προς Θεού, αυτό δεν είναι κάτι το μεμπτό φυσικά, όμως η διαφορά βρίσκεται στον τρόπο και στο λόγο για τον οποίο επιδιώκεις να πετύχεις έναν στόχο.
Η ευγνωμοσύνη ξεκινάει από τα μικρά, απλά, καθημερινά πράγματα. Από αυτά που έχεις σήμερα, κι ίσως να τα υποτιμάς κιόλας ως ένα βαθμό, να μην πολυδίνεις σημασία, γιατί θεωρείς ότι θα τα έχεις και αύριο και μεθαύριο. Το σπίτι στο οποίο μένεις, το φαγητό που σήμερα έχεις στο τραπέζι σου, τα ρούχα που φοράς, οι άνθρωποι που έχεις στο πλάι σου, οικογένεια και φίλοι, είναι όλα λόγοι αρκετοί για να αισθανθεί κάποιος ευγνωμοσύνη.
Δυστυχώς, δεν είναι όλοι οι άνθρωποι στην προνομιούχα θέση να έχουν μια ασφαλή στέγη να μείνουν, καθαρό νερό, τροφή κι ενδυμασία, ανθρώπους που τους αγαπούν, τους στηρίζουν και τους συντροφεύουν στο ταξίδι της ζωής τους. Έπειτα, η υγεία σου, ψυχική, σωματική και πνευματική, είναι από τα σπουδαιότερα αγαθά. Αν δεν την έχεις, χάνουν την αξία τους και τα υπόλοιπα πράγματα στη ζωή σου.
Κι όμως, την αψηφούμε συχνά, γιατί έχουμε συνηθίσει να είμαστε υγιείς, “καλά” και άρα είναι κάτι δεδομένο. Μέχρι που μπορεί να έρθει η στιγμή να ασθενήσουμε. Τότε θα εκτιμήσουμε την υγεία μας, μέχρι να γίνουμε πάλι “καλά” και να γυρίσουμε στην παλιά νοοτροπία του να εκτιμάμε κάτι μόνο αφού το χάσουμε.
Όσοι από εμάς είχαμε την τύχη να γεννηθούμε σε μια εποχή και σε μια χώρα δίχως πολέμους κι αναταραχές, ενδεχομένως δεν μπορούμε να αντιληφθούμε πλήρως το μέγεθος της σημασίας αυτής της λέξης.
Τις απολαύσεις που συνεπάγεται αυτή η λέξη, την πληθώρα των δυνατοτήτων, το δικαίωμα του να επιλέγεις και να ορίζεις αυτοβούλως τη ζωή σου και την πορεία σου σε αυτόν τον κόσμο. Γεννηθήκαμε ελεύθεροι και πιστεύουμε ότι έτσι θα συνεχίσουμε μέχρι το τέλος της ζωής μας. Όμως, λησμονούμε πως για να είμαστε εμείς ελεύθεροι σήμερα, κάποιοι άλλοι πότισαν το χώμα με το αίμα τους, γιατί δεν υπάρχει ουσιαστική ζωή χωρίς την ελευθερία. Αν μη τι άλλο, ένα ευχαριστώ το οφείλουμε γι' αυτόν το λόγο.
Η ίδια μας η ύπαρξη είναι λόγος ευγνωμοσύνης. Είχαμε την ευλογία να μας δοθεί άλλη μια μέρα ζωής. Σε κάποιους άλλους δεν δόθηκε αυτή η ευκαιρία. Κάποιοι, σήμερα, δεν ξύπνησαν. Η κάθε μέρα που μας δίνεται είναι ένα δώρο.
Το πώς το αξιοποιεί ο καθένας εξαρτάται από τον ίδιο βάσει των δυνατοτήτων, των επιλογών του και της “φιλοσοφίας” που ακολουθεί στη ζωή του γενικά. Όταν αντιληφθείς πόσα πράγματα θα μπορούσαμε να κάνουμε, πόσες δυνατότητες διαθέτουμε και πόσο λίγο χρόνο έχουμε σε αυτόν τον κόσμο, αλλάζει και η στάση σου απέναντι στη ζωή.
Κι έπειτα, υπάρχουν τόσα πράγματα, που μπορείς να ευχαριστηθείς και να νιώσεις ευγνωμοσύνη μέσα στη μέρα σου. Η ανατολή του ηλίου, που σηματοδοτεί το ξεκίνημα μιας νέας ημέρας, μιας νέας ευκαιρίας για δημιουργικότητα και δράση, μια βόλτα, ένα ωραίο τραγούδι, η θέα της θάλασσας, ο ήλιος που δίνει ζωή στον πλανήτη μας, ολόκληρη η φύση για το οξυγόνο που αναπνέουμε και την απαράμιλλη ομορφιά της με την οποία πλημμυρίζει τα μάτια μας, μια καλή ταινία που είδες, μια έξοδος για ποτό, ένα φιλικό τραπέζι, τα αστέρια στον ουρανό που μας κρατούν συντροφιά τα βράδια και μας κάνουν να ονειρευόμαστε και να ταξιδεύουμε νοερά, οι ανέσεις που απολαμβάνουμε καθημερινά με την εξέλιξη της τεχνολογίας (π.χ. κινητό, τηλεόραση, αυτοκίνητο, ίντερνετ, κλιματισμός κ.λ.π.), ένα ωραίο ταξίδι ή μια εκδρομή που έκανες, το κολύμπι στη θάλασσα, η δουλειά που έχεις, η κοινωνικο-οικονομική σου κατάσταση, κάποια ακαδημαϊκή ή επαγγελματική επιτυχία, τα χόμπι σου (π.χ. κάποια αθλητική δραστηριότητα, χορός), άνθρωποι που γνώρισες και άλλαξαν τη ζωή σου...
Αν ξεκινήσεις να καταγράφεις σε μια λίστα όλα όσα καθημερινά έχεις στη ζωή σου, θα δεις πως όσο σημειώνεις θα ανακαλύπτεις όλο και περισσότερα πράγματα για τα οποία αισθάνεσαι ευγνωμοσύνη. Σταδιακά, θα αρχίσεις να βλέπεις λεπτομέρειες που πριν ούτε καν παρατηρούσες. Και η λίστα σου θα μεγαλώνει.
Η ευγνωμοσύνη πάει πακέτο με τη χαρά, γιατί μαθαίνεις να είσαι αυτάρκης και να εκτιμάς αυτά που έχεις στο σήμερα. Να απολαμβάνεις τη στιγμή, το εδώ και τώρα, γιατί το σήμερα, με ό, τι συμπεριλαμβάνει, είναι όλα όσα έχεις. Το αύριο δεν έχει έρθει ακόμα κι ούτε το εξουσιάζεις.
Μην αναβάλλεις την ευτυχία για αργότερα. Ζήσε ρουφώντας κάθε στιγμή χαράς, εστιάζοντας σε όλα εκείνα τα μικρά που συχνά αγνοούμε κι όμως δίνουν μεγάλη αξία και νόημα στη ζωή. Η ευγνωμοσύνη σε μαθαίνει πως ακόμα κι αν δεν έρθουν όλα όσα θα ευχόσουν στη ζωή σου, έχεις ήδη αρκετά για να νιώθεις “γεμάτος” κι ευτυχισμένος.
