Ο ιος του Αρνητισμού κολλάει σχεδόν από παντού

Το μεγαλύτερο πρόβλημα της εποχής είναι ο Αρνητισμός. Όχι μόνο στην Ελλάδα αλλά και σε όλο τον κόσμο. Το 90% των ανθρώπων είναι εστιασμένοι στο πρόβλημα κι όχι στη λύση, στο κακό κι όχι στο καλό, σε αυτό που δεν θέλουν κι όχι σε αυτό που θέλουν. 

Ο Αϊνστάιν είχε πει ότι η σημαντικότερη επιλογή της ζωής μου είναι κατά πόσον ζω σε ένα φιλικό ή σε ένα εχθρικό Σύμπαν. Το 90% των συνανθρώπων μας έχει επιλέξει να ζει σε ένα εχθρικό Σύμπαν. Αν στήσεις αυτί 9/10 θα ακούσεις να μιλάνε για κάτι κακό, να κριτικάρουν, να κουτσομπολεύουν κλπ. Οι προτάσεις συχνά ξεκινούν με «το κακό είναι ότι..». Υπάρχει τόσο καλό εκεί έξω αλλά δεν μπορούμε να το δούμε.

Ζούμε στο καλύτερο Σύμπαν που υπήρχε ποτέ. 9/10 δείκτες ευημερούν. Οι πόλεμοι είναι στο ιστορικό χαμηλότερο, η πείνα, η φτώχια κι ο αναλφαβητισμός είναι κι αυτοί στο ιστορικό χαμηλότερο συμπεριλαμβανομένης και της Αφρικής, οι θάνατοι από φυσικές καταστροφές είναι στο ιστορικό χαμηλότερο, η εγκληματικότητα μειώνεται σταθερά την τελευταία εικοσαετία στην Ευρώπη και τη χώρα μας (η προβολή της όμως από τα ΜΜΕ πολλαπλασιάζεται γι’ αυτό κι η πλειοψηφία του κόσμου θεωρεί ότι αυξάνεται) το προσδόκιμο ζωής συνεχώς αυξάνεται, η τεχνολογία μας δίνει δυνατότητες που θα ονειρεύονταν οι Πρόεδροι των ΗΠΑ προ κάποιων δεκαετιών. Δεν είναι τυχαίο ότι ο ιός του AIDS στη δεκαετία του 80 πήρε χρόνια για να ταυτοποιηθεί, ενώ ο COVID ταυτοποιήθηκε σε δύο εβδομάδες κι ήδη συζητούν για τα πρώτα εμβόλια και φάρμακα.

Κι όμως η χαρά μας είναι στα ιστορικά χαμηλότερα κι οι δείκτες κατάθλιψης στα ιστορικά υψηλότερα. Ένας συνάνθρωπός μας αυτοκτονεί κάπου στη Γη κάθε σαράντα δευτερόλεπτα. Ο κόσμος στην πλειοψηφία του πάσχει από χρόνιο φόβο και δυστυχία γι’ αυτό κι αρρωσταίνει.

Ο λόγος είναι ότι υπάρχει ένας ιός-λαίλαπα για το ανθρώπινο είδος, μπροστά στον οποίο ο COVID ωχριά. Φθείρει τη διάθεσή μας, ροκανίζει την αισιοδοξία μας, κλέβει την ελπίδα μας, καταστρέφει την ψυχική και σωματική μας υγεία, τρώει τις σάρκες μας. Εδραιώνει δε και την απόγνωση, νομίζω το χειρότερο συναίσθημα στον κόσμο.

Είναι ο Ιός του Μόνιμου Αρνητισμού. Κολλάει σχεδόν από παντού, όπου υπάρχει επικοινωνία κι είναι να είμαστε απόλυτα συνειδητοί για τις επιλογές μας, γιατί τον ιό αυτό πια τον έχουμε όλοι μας, άλλοι λίγο, άλλοι πολύ. Ο ιός αυτός Λατρεύει τα Δελτία Ειδήσεων (τηλεοπτικά, ραδιοφωνικά και κάποια κίτρινα sites). Σήμερα χάζευα στο ίντερνετ (τηλεόραση έχω κόψει εδώ και χρόνια) Καταγράφω λέξεις που είδα σε μία ειδησεογραφική ιστοσελίδα.

ΣΦΟΔΡΗ ΣΥΓΚΡΟΥΣΗ, ΣΥΝΑΓΕΡΜΟΣ (παραπάνω από 3 φορές), ΑΠΕΙΛΗΤΙΚΟΣ, ΑΠΟΓΝΩΣΗ, ΤΕΛΜΑ, ΘΑ ΧΤΥΠΗΣΕΙ, ΑΛΑΛΟΥΜ, ΠΑΝΙΚΟΣ, ΧΑΟΣ, ξανά ΠΑΝΙΚΟΣ.

Το έκλεισα σε δευτερόλεπτα γιατί σφίχτηκε η καρδιά μου. Νομίζω αν κάποιος εξωγήινος άκουγε κάποιο τέτοιο δελτίο θα ήταν σίγουρος ότι στη Γη έχει ήδη ξεσπάσει ο Γ’ Παγκόσμιος.

Για μένα τα Δελτία Ειδήσεων θα έπρεπε να απαγορεύονται δια νόμου σε σπίτια που υπάρχουν ανήλικα παιδιά. Χίλιες φορές να καπνίζεις μπροστά τους. Ο ψυχισμός των παιδιών δεν μπορεί να αντέξει αυτό το καλοστημένο σόου-θρίλερ. Μέσα στον εγκλεισμό, παιδιά ξυπνούσαν μέσα στον ύπνο τους βλέποντας εφιάλτη ότι έχουν COVID. (στοίχημα ότι έπαιζε νωρίτερα δελτίο) Όποιος είχε επίσης δει το γλυκό κοριτσάκι στην Κύπρο που έκανε έκκληση στον Πρόεδρο να σταματήσει την «ΚαραΜπίνα», τον προκαλώ να ξαναδεί βιντεάκι. Πίσω παίζει δυνατά ένα άψυχο και μονότονο Δελτίο Ειδήσεων.

Αλλά το πρόβλημα δεν είναι μόνο τα Δελτία. Είναι και το facebook και τα socialκι οι καφετέριες, φυσικές κι ιντερνετικές. Διαβάζω συνέχεια στα social μόνιμο αρνητισμό, ατέρμονη γκρίνια, απαισιοδοξία, κριτική, κουτσομπολιό, μικρές και μεγάλες κακίες. Δεν υπάρχει τίποτα πιο άσχημο από να βλέπεις ανθρώπους να έχουν κρυφτεί πίσω από την ανωνυμία ή όχι και πίσω από το πληκτρολόγιο να φθονούν τους πάντες και τα πάντα. Αρκούν 5λεπτά με έντονα αρνητικά συναισθήματα για να κάνουν ζημιά στο ανοσοποιητικό σου για 5 ώρες. Τόση ζημιά επιτρέπουμε στον οργανισμό μας.

Και δυστυχώς αυτός ο Αρνητισμός κολλάει ασύλληπτα εύκολα (αν είχε R θα ήταν πάνω από 100)

Χθες ήμουν σε μια ομιλία κι ο ομιλητής έλεγε ότι ενώ το αρνητικό το δεχόμαστε αμάσητο, το θετικό το αμφισβητούμε μέχρι θανάτου. Το περνάμε από 100 κόσκινα και πάλι δεν το πιστεύουμε. Ο τύπος είχε δίκιο.

«Κακό πράγμα το καλό είχε» είχε πει πρόσφατα ένας φίλος. Γι’ αυτό δεν έχουμε τη ζωή που θέλουμε.

«Κλέβουμε από τον εαυτό μας» λέει ένα άλλο φιλαράκι.

Το άλλο κακό με τον ΙΟ ΤΟΥ ΑΡΝΗΤΙΣΜΟΥ είναι ότι μολύνει Αυτομάτως τα πάντα στη ζωή σου. Τα όνειρά σου, τις σχέσεις σου, την αυτοεκτίμησή σου, τα όνειρά σου, τη διάθεσή σου και φυσικά στο τέλος την υγεία σου.

Ο περισσότερος κόσμος είναι συνέχεια στα κάγκελα χωρίς να υπάρχει πραγματικά σημαντικός λόγος. Δεν λέω ότι τα πράγματα είναι αγγελικά πλασμένα. Αλλά όταν φιλαράκι σου σκάσει το πραγματικό πρόβλημα, θα είσαι ήδη τελειωμένος με τον COVID και τον ΙΑΣΟΝΑ και τον ΕΡΝΤΟΓΑΝ. Σήμερα μιλούσα με μια φίλη που η κόρη της νόσησε με καρκίνο στα 25 της. Αυτό είναι πραγματικό πρόβλημα. Τα άλλα είναι μαλακίες και θα το πάρεις χαμπάρι όταν χτύπα ξύλο σου σκάσει κι εσένα το πραγματικό πρόβλημα. Και τότε δεν θα έχεις καμία διάθεση, κουράγιο, διαύγεια αλλά κι ενέργεια να το αντιμετωπίσεις. Θα είσαι καμένος με την τοξική προθέρμανση.

Κλείσε χθες τα τηλεοπτικά δελτία ειδήσεων κι όσα ραδιοφωνικά κι ιντερνετικά σου ρουφάνε ενέργεια. Ενημερώσου ψύχραιμα 10-15 λεπτά τη μέρα (δεν χρειάζεσαι παραπάνω εάν δεν είσαι δημοσιογράφος) από μια ψύχραιμη πηγή. Επίλεξε σωστά τος φίλους σου. Τα τελευταία χρόνια έχω κάνει μπόλικα unfriend και blockκαι ιντερνετικά και φυσικά και βρήκα την υγειά μου. Και μην αισθάνεσαι άσχημα όταν το κάνεις. Προστατεύεις την ίδια σου τη ζωή.

Κανένας κερατάς δεν μπορεί να παίζει με τη διάθεσή και την υγεία σου.

Κανένας κερατάς δεν μπορεί να παίζει με την αισιοδοξία και τη ζωή σου.

Κανένας δεν έχει το δικαίωμα να στύβει τη χαρά σου. Εσύ του το παραχωρείς.

Ο χειρότερος θάνατος δεν είναι να πεθάνεις. Ο χειρότερος θάνατος είναι να μη ζεις.

Κανείς δεν σου εγγυάται ότι αύριο θα ζεις.

Αν αύριο πεθάνεις θα ήθελες να πεθάνεις τίγκα στο φόβο?

Και μη σπαταλάς τη ζωή σου στα social μπαίνοντας και βγαίνοντας κάθε λίγο και λιγάκι. Είναι τρελός εθισμός.

Στο τέλος θα μετανιώσεις γι’ αυτά που δεν έζησες όχι γι’ αυτά που δεν ποστάρισες

Πρόσφατα έβαλε ένα app στο κινητό μου που μετράει πόσες φορές μπαίνω και βγαίνω μέσα στη μέρα.

Τρόμαξα με τα αποτελέσματα.

Αλλά ειλικρινά πιο πολύ έχω φορτώσει με όλους αυτούς τους καργιόληδες που δεν έχουν άλλη δουλειά όλη τη μέρα από το κρίνουν να κουτσομπολεύουν και να επιτίθενται.

Μακριά και πάλι Μακριά.

Είναι υπερεστίες του Ιού.

Αλλά δεν φταίνε αυτοί.

Εγώ έχω την ευθύνη για να ζήσω τη ζωή που θέλω.

Εγώ και μόνο εγώ.

Δεν είναι κανονικότητα ο φόβος.

Κανονικότητα είναι η χαρά, η υγεία κι η αγάπη.

Κι είναι η ώρα να την ξαναφέρω στη ζωή μου.

Στέφανος Ξενάκης