Για κάθε στιγμή που μας κυρίευσε ο φόβος και δεν τολμήσαμε,
Για κάθε φορά που κρυφτήκαμε στις σκιές να μην μας δουν,
Για κάθε κακή κριτική που κάναμε στον εαυτό μας,
Για κάθε χαμόγελο που σφίχτηκε στα χείλη μας,
Για κάθε χαρά που αρνηθήκαμε,
Για κάθε αγκαλιά που δεν παραδοθήκαμε,
Για κάθε σ' αγαπώ που δεν είπαμε, δακρύζει η καρδιά μας…
Θα την αφήσεις να δακρύζει;
Πόσες καραμέλες έχεις άραγε στο σακούλι της Ζωής σου;
Μήπως είναι καιρός να πεις άφοβα τα Ναι και τα Όχι σου και
να μοιραστείς τα χαμόγελά σου, τα σ' αγαπώ σου...
Ας μην είμαστε τσιγκούνηδες με τον εαυτό μας κι ας μην αρνιόμαστε τη ΖΩΗ!!!!!
namaste
despoina palamari