Τι είναι αυτό που σε κάνει να συνεχίζεις να χαμογελάς ενώ μέσα σου κλαις; Ενώ μέσα σου ξέρεις ότι το μονοπάτι που βαδίζεις σου φέρνει μόνο πόνο και ακρωτηριάζει τη χαρά σου;
Είναι άραγε τόσο σημαντικό να δείχνεις στους άλλους ότι στη ζωή σου όλα είναι εντάξει ενώ η καρδιά σου ματώνει και το παιδί μέσα σου καθημερινά ουρλιάζει και παλεύει να πάρει ανάσα ζωής;
Είναι άραγε τόσο σημαντικό να μοιράζεσαι με τους άλλους το ψέμα σου κι όχι την αλήθεια σου;
Ποιος σου είπε ότι είσαι αδύναμος αν δείχνεις την ευαισθησία σου, την αδυναμία σου, την ευαλωτότητα σου; Ποιος σου είπε ότι είναι καλύτερα να καταπίνεις τα δάκρυά σου και να μοιράζεις ολόγυρα ψεύτικα χαμόγελα; Ποιος σου είπε ότι το ψέμα δημιουργεί μια όμορφη ζωή;
Το ψέμα χτίζει πανοπλίες, παγώνει καρδιές και μπορεί να ερωτοτροπεί πολύ καλά με σένα και να σε παρασύρει στον κόσμο του, τη Ζωή όμως δεν μπορεί να τη ξεγελάσει. Εκείνη ξέρει και κάποια στιγμή θα σε ξεμπροστιάσει και θα απαιτήσει από σένα "τόκο" για όλες τις στιγμές που θυσίασες στο βωμό του ψέματος.
Γιατί ξέρεις…
Θέλει μαγκιά να ξεγυμνώνεσαι και να μοιράζεσαι την αλήθεια σου…
Θέλει μαγκιά να μην νιώθεις κανέναν κίνδυνο όταν δείχνεις την "αδυναμία" σου...
Θέλει μαγκιά να είσαι ο εαυτός σου χωρίς φόβο αλλά με πολύ "πάθος"…
Θέλει μαγκιά να μη ζεις μια δανεική ζωή αλλά τη Ζωή που σου ανήκει…
Για πες μου τι είναι πιο σημαντικό, ένα ψεύτικο χαμόγελο ή ένα αληθινό δάκρυ;
Ποιο από τα δυο σε συγκινεί περισσότερο; Ποιο από τα δυο σε κάνει να μαλακώνεις και να εμπιστεύεσαι; Αυτή είναι η δύναμη της ΑΛΗΘΕΙΑΣ, εκμηδενίζει τις αποστάσεις…
Μην πιστέψεις ποτέ ότι τα ουρλιαχτά και η πομπώδης συμπεριφορά είναι Αλήθεια…
Μην πιστέψεις ποτέ ότι τα αστροπελέκια κριτικής και ενοχών που εξαπολύονται είναι Αλήθεια…
Φτιασιδομένο Ψέμα είναι που κρύβει πόνο, περιορισμό και φόβο.
Πόσο ακόμα Ψέμα αντέχεις;
Πόσο ακόμα Ψέμα αντέχεις;
Πόσο ακόμα θα αφήσεις τη δύναμη σου να σπαταλιέται σε παγωμένα χαμόγελα και σε κατασκευασμένες συμπεριφορές;
Πόσο ακόμα θα αποφεύγεις να “κυττάξεις” εσένα και να ξοδεύεσαι καθημερινά
Αλήθεια,
Πόσες καραμέλες πιστεύεις ότι έχεις ακόμα μέσα στη σακούλα σου;
Πόσα σκαλοπάτια έχεις ακόμα να ανέβεις στη σκάλα της ζωής;
Κανένας δεν ξέρει να σου πει…
Όμως για σκέψου τι θα μπορείς να κάνεις όταν ανεβείς ένα ακόμα σκαλοπάτι και συνειδητοποιήσεις ότι αυτό είναι το τελευταίο σου;
Τι θα μπορείς να πεις;
Θα έχεις χάσει όλη τη ζωή σου μάταια…
Τώρα είναι καιρός
Αυτή είναι η σωστή στιγμή να κλείσεις τα μάτια και να αναρωτηθείς αν ήσουν ανεβασμένος στο τελευταίο σκαλοπάτι τι θα ήθελες να είχες κάνει στη ζωή σου…
Όταν ανοίξεις τα μάτια θα ξέρεις…
Και θα ξέρεις ότι το μόνο εμπόδιο για να τα πετύχεις όλα αυτά τώρα που έχεις ακόμα χρόνο, τώρα που έχεις κι άλλες καραμέλες στη σακούλα, το μόνο εμπόδιο για να τα γευτείς όλα αυτά θα είσαι εσύ ο ΙΔΙΟΣ…
Σταμάτα λοιπόν να σκέφτεσαι και ανέλαβε ΔΡΑΣΗ…
namaste
despoina palamari
