"Γνώρισε τον εαυτό σου γιατί αυτή είναι η μόνη σοφία!"
Φοβάσαι να βγεις από τη στολισμένη σου γωνία, γιατί δίπλα κοχλάζει το ηφαίστειο. Από στιγμή σε στιγμή θα εκραγεί. Έτσι οι άνθρωποι μιλούν για την αυτογνωσία, συζητούν, γράφουν, φτιάχνουν συστήματα γι' αυτήν, αλλά ποτέ δεν την επιχειρούν στην πράξη. Αλλά, η αυτογνωσία είναι υπαρξιακή εμπειρία, δεν είναι θεωρία.
Οι θεωρίες δεν βοηθούν. Οι θεωρίες απλώς στολίζουν κι αυτές τον κόσμο σου. Δεν σπάζουν τον πάγο, δεν θρυμματίζουν την περιφέρεια, δε σε οδηγούν στο κέντρο.
Ακούς τους ανθρώπους. Αν σου πουν πως είσαι Θεός, νιώθεις ευτυχής. Αν σου πουν πως είσαι ψυχή αθάνατη, νιώθεις πανευτυχής. Κι αυτές όμως οι θεωρίες είναι μπογιά, στολίδι. Το ίδιο κόλπο είναι κι αυτές, φυγή είναι. Δε θα σε βοηθήσουν.
Η αυτογνωσία είναι δύσκολη, γιατί δεν είσαι έτοιμος να διαβείς μέσα από τον πόνο. Νομίζεις ότι η αυτογνωσία είναι ένα είδος ηρεμιστικού.
Έρχονται και με βρίσκουν άνθρωποι. "Δώσε μας γαλήνη, ησυχία", μου λένε. Όποιος υπόσχεται γαλήνη και ησυχία χωρίς πόνο, σας κοροϊδεύει. Κι εύκολα θα πιαστείτε στην παγίδα του, γιατί αυτό θέλετε. Είναι η έλξη που ασκούν στη Δύση οι άνθρωποι του τύπου Μαχαρίσι Μαχές Γιόγκι. Δε σας προσφέρουν διαλογισμό στην πράξη, σας προσφέρουν ηρεμιστικά.
Ο διαλογισμός περνά μέσα από πόνους, δεν είναι παιχνίδι. Πρέπει να περάσεις μέσα από τη φωτιά και μόνο σ' εκείνη τη φωτιά, θα πέσει το εγώ σου. Βλέποντας όλη την ασχήμια του πράγματος, πέφτει αυτόματα...
Αν είσαι έτοιμος να τη δοκιμάσεις την αυτογνωσία, πρέπει να ξέρεις τι σημαίνει. Δε φτάνει η επιθυμία να γίνεις ευτυχισμένος. Χρειάζεται επιθυμία να γνωρίσεις την αλήθεια, όχι να επιθυμείς να γνωρίσεις ευτυχία.
Γιατί εκείνος που θέλει να γίνει ευτυχισμένος θα ψάξει για ηρεμιστικά, για ναρκωτικά. Γι' αυτόν και ο διαλογισμός ακόμα θα είναι ναρκωτικό. Αυτός θέλει να κοιμηθεί καλά, θέλει να μη σκοτίζεται για ό,τι συμβαίνει. Θέλει έναν ιδιωτικό κόσμο από τα δικά του όνειρα, όμορφα όνειρα, όχι εφιάλτες. Αυτό θέλει μόνο.
Εκείνος που γυρεύει την αλήθεια δε σκέφτεται την ευτυχία. Το ζήτημα γι' αυτόν δεν είναι η ευτυχία ή η δυστυχία του. 'Πρέπει να γνωρίσω την αλήθεια. Ακόμα κι αν αυτό είναι επίπονο, ακόμα κι αν οδηγεί στην κόλαση, είμαι έτοιμος να το διασχίσω. Όπου κι αν οδηγεί, είμαι έτοιμος να πάω”.
Δύο τύποι ανθρώπων υπάρχουν: Ο ένας αναζητά την ευτυχία. Είναι ο πολυαριθμότερος τύπος ανθρώπου. Μπορεί να πάει σε μοναστήρι, μα δε θα αλλάξει. Κι εκεί την ευτυχία θα ψάχνει, την ευτυχία, την ηδονή, την ικανοποίηση, αλλά με διαφορετικό τρόπο αυτή τη φορά, με το διαλογισμό, την προσευχή, το Θεό. Προσπαθεί να γίνει ευτυχισμένος, όλο και πιο ευτυχισμένος.
Μετά υπάρχει ο άλλος τύπος ανθρώπου. Αυτός που αναζητά την αλήθεια. Και να το παράδοξο: Αυτός που επιδιώκει την ευτυχία δε θα τη βρει ποτέ, γιατί η ευτυχία δεν είναι εφικτή, αν δεν φτάσεις πρώτα στην αλήθεια. Η ευτυχία είναι μόνο σκιά της αλήθειας. Από μόνη της δεν είναι τίποτα. Μόνο σε αρμονία με την αλήθεια υπάρχει...
OSHO
Η ΚΡΥΜΜΕΝΗ ΑΡΜΟΝΙΑ
