Έρχονται πάρα πολλοί σε εμένα ζητώντας μου να αλλάξουν, να ανακουφιστούν γρήγορα από τον δύσκολό τους εαυτό και την βαριά τους ζωή, να βάλω σε εφαρμογή πάνω τους τις τόσες τεχνικές που γνωρίζω και από το ακαδημαϊκό μου υπόβαθρο και από τις εναλλακτικές μου σπουδές.
Το βλέμμα τους είναι στραμμένο στον ιδανικό εαυτό που θέλουν να αποκτήσουν με αγωνία και πολύ σπάνια στο να κατανοήσουν πώς έφτασαν εδώ που έφτασαν, να νιώσουν πόσο πόνεσαν ή απογοητεύτηκαν από τους ανθρώπους και τη ζωή, ποια είναι τα δικά τους κρυφά σημεία- μυστικά- σκιές, ποιοι πραγματικά είναι...
Πολλοί ζητούν να μονταριστούν σα να είναι μηχανές και δεν τους περνάει καν από το μυαλό ότι η θεραπεία ξεκινάει μόνο όταν τολμήσουν να εμπιστευτούν και να ανοιχτούν ειλικρινά απέναντι σε έναν ειδικό, όταν νιώσουν την αποδοχή για όλα όσα είναι, όταν αγκαλιάσουν όλα τους τα κομμάτια...
Και όχι! αυτό δεν γίνεται ούτε σε ένα Σαββατοκύριακο ούτε σε 5 συναντήσεις.
Και όχι! αυτό δεν γίνεται ούτε σε ένα Σαββατοκύριακο ούτε σε 5 συναντήσεις.
Και ναι! Το παράδοξο όπως λέει και ο Ρότζερς είναι ότι τότε και μόνο τότε μπορεί να υπάρξει βαθιά αλλαγή...
Αλλιώς καταλήγουν σε έναν φαύλο κύκλο θεραπευτών περιμένοντας πως θα τους "φτιάξουν" με την μοναδική σούπερ τεχνική που διαθέτουν ή θα τους δώσουν εγκεφαλικές λύσεις ή στιγμές εκτόνωσης και αναπαραγωγής του δράματος τους (νομίζοντας πώς το κλάμα από μόνο του είναι θεραπεία). Και αυτό πολύ συχνά φέρνει ενθουσιασμό στην αρχή αλλά μετά από λίγο επιστρέφουν στο ίδιο σημείο εκκίνησης, με περισσότερη όμως απογοήτευση και ματαίωση.
Η πολυπόθητη όμως και πολυφορεμένη αποδοχή έρχεται μέσα από τη σταθερή θεραπευτική σχέση όπου μέσα σε πλαίσιο εμπιστοσύνης και ασφάλειας δίνεται χώρος και χρόνος για να αποκαλυφθούν και να αγκαλιαστούν τα πάντα.
Δεν μπορείς να πας στο "ωμέγα " χωρίς να περάσεις από το "άλφα ...
Θα φτάσεις στο ωμέγα όταν μάθεις να περπατάς την διαδρομή και να αφομοιώνεις το κάθε γράμμα μένοντας σε αυτό, συνδεόμενος με αυτό. Με τα όμορφα του και τα δύσκολα του. Τόσο πολύ χρειάζεται να δοθείς στο κάθε σημείο, που ξεχνάς ότι κάπου παρακάτω σε περιμένει το ωμέγα. Και τότε είναι που έρχεται αβίαστα η αλλαγή, τότε είναι που μαθαίνεις να αφήνεσαι, να παραδίδεις τον έλεγχο και να βρίσκεσαι στο αιώνιο θεραπευτικό τώρα μακριά από προσδοκίες και εμμονές.
Και η εμβάθυνση θέλει σταθερότητα, υπομονή, επιμονή και αποδοχή όλων των συναισθημάτων, του φωτός και του σκοταδιού μέσα σου.
Η εμβάθυνση προϋποθέτει επαφή με τον άλλον που είναι εκεί ως ειδικός για να σου καθρεφτίζει όλα όσα αναδύονται... Που είναι εκεί να σε στηρίξει...
Μέσα από τις σχέσεις εξελισσόμαστε και μέσα από την θεραπευτική επαφή θεραπευόμαστε. Κανείς δεν χειρούργησε τον εαυτό του μόνος του όσες γνώσεις κι αν είχε...
Κανείς δεν ανακαλύπτει τις βαθιές αλήθειες του εαυτού του μέσα στην ασφάλεια της απομόνωσης του, διαιωνίζοντας την αδυναμία του σχετιζεσθαι και ενισχύοντας την άμυνα της μοναξιάς.
Η αυτοφροντίδα και η εσωστρέφεια είναι απαραίτητη, αλλά από μόνη της χωρίς την αλληλεπίδραση με τον άλλον, με τον ειδικό, δε θα σε πάει μακριά.
Η θεραπεία λοιπόν είναι η αποδοχή.
Η θεραπεία είναι η εμβάθυνση μέσα στο χρόνο.
Η θεραπεία είναι η αλληλεπίδραση στη σχέση.
Εσύ τι επιλέγεις;
Με ποιο τρόπο θα αντιμετωπίσεις την ψυχή σου ;
