Ίσως είναι καιρός για όλους μας να κλειστούμε για λίγο εντός μας. Να αναρωτηθούμε τι είναι αυτό που πραγματικά μας δυναμώνει και μας χαρίζει δύναμη, αγάπη, γέλιο και τι είναι αυτό που μας αποδυναμώνει και μας κρατά ακίνητους, βαλτωμένους στη θλίψη και τη συνήθεια...
Ας δούμε με ποιο τρόπο σταυρώνουμε τον εαυτό μας κι ας θανατώσουμε μέσα μας οτιδήποτε νοσηρό, οτιδήποτε είναι αυτό που μας εμποδίζει να αναπνεύσουμε και να νιώσουμε ελεύθεροι.
Μπορεί να είναι ένας τρόπος σκέψης, η έλλειψη πίστης ή αγάπης για τον εαυτό μας, μια συνήθεια που δεν μας ταιριάζει πια στη ζωή μας οτιδήποτε έχει γίνει η αλυσίδα της ακινησίας μας...
Όμως σίγουρα όλοι μας χρειάζεται να θανατώσουμε την υποκρισία μας που λέει δεν μπορώ, δεν γίνεται...
Όλα κάποιος τα μπορεί, αρκεί να το θέλει.
Κι όταν το θέλει πραγματικά τότε θα μετακινήσει βουνά, θα περπατήσει πάνω στο νερό, θα αφεθεί χωρίς έλεγχο στην Αγάπη...
Ας αναστήσουμε λοιπόν την δύναμη της θέλησης και της αποφασιστικότητας και ότι άλλο χρειάζεται ο καθένας μας για να νιώσει ολοκληρωμένος...
ΚΑΛΗ ΑΝΑΣΤΑΣΗ!!!!!!!!!
namaste!
despoina palamari
