Ζήσε τη ζωή όπως έρχεται…
Ανηφόρα… κατηφόρα,
χωρίς να νοιάζεσαι,
χωρίς να βαρυγκωμάς στις ανηφοριές,
χωρίς να κατρακυλάς στην κατηφόρα…
Μόνο μη ξεχνάς να σταματάς κάπου –κάπου
έτσι απλά για να απολαύσεις ουρανό
να νιώσεις τον ήλιο να σου κλείνει τα μάτια
το αεράκι να σου ανακατεύει τα μαλλιά
να νιώσεις την καρδιά σου να ανασαίνει ελευθερία...
Γιατί αυτή θα τη βρεις μόνο στα μικρά
εκεί που δεν το περιμένεις
μαζεύοντας κογχύλια ή περπατώντας στην ακρογιαλιά
όταν γεμίζεις τη ματιά σου με χρώματα
και την ψυχή σου με αρώματα ζωής...
Και μην ξεχνάς
τον εαυτό σου τον βρίσκεις προχωρώντας
αλλά τον απολαμβάνεις σταματώντας…
namaste
despoina palamari
