Αν το τραγούδι της ψυχής σου που βγαίνει σήμερα από τα χείλη σου έχει πόνο, παράπονο δυστυχία μην κάνεις ότι δεν το ακούς...
Μην κάνεις ότι δεν είναι δικό σου...
Άφησε τα δάκρυα να τρέξουν και να ποτίσουν την γη της θλίψης σου.
Βίωσε τη λύπη σου, βίωσε τον πόνο σου όχι με το μυαλό αλλά με το σώμα...
Πήγαινε μέσα σου, στην κοιλιά σου και κούρνιασε μες την λύπη σου σιωπηλά, ολοκληρωτικά, όπως το μωρό μες την αγκαλιά της Μάνας...
Μην αντισταθείς, αφέσου εκεί χωρίς σκέψεις...
Άσε τη θλίψη να σου μιλήσει χωρίς γιατί και πως...
Κάνε το δυναμικό της λύπης σου, δυναμικό λύτρωσης και μεταμόρφωσης και μη με ρωτάς το πώς θα το κάνεις απλά βούτα...
Αφέσου κι εκεί θα βρεις αυτό που δεν μπορώ να σου πω εγώ, αυτό που δεν μπορεί να σου πει κανένας με λόγια...
Βούτα μες τη θάλασσα της λύπης σου για να αναδυθείς μέσα στον κόσμο της χαράς
namaste
despoina palamari
