Ο θυμός μπορεί να γίνει η καύσιμη ύλη για την μεταμόρφωσή σου…

Ο θυμός είναι αρνητικό συναίσθημα… 

Οι πνευματικοί άνθρωποι, οι καλοί άνθρωποι δεν θυμώνουν…

Αυτά σκέφτεσαι και αμέσως λες στον εαυτό σου: "Δεν θα ξαναθυμώσω. Ο θυμός είναι δηλητήριο".
Αυτήν τη φράση άκουσες κάποτε και σου φάνηκε όμορφη, εντυπωσιακή, οπότε την επαναλαμβάνεις. Όπως επαναλαμβάνεις και το "εγώ δεν θα ξαναθυμώσω" και το λες δυνατά, τόσο δυνατά ώστε να το πιστέψεις. Να το πιστέψεις και να το καταφέρεις… 

Και την ώρα που το λες η Ζωή ξεκαρδίζεται από τα γέλια…
Της φαίνεται τόσο αστείο γιατί ξέρει ότι όσο κι αν το λέει και το ξανάλεει το μυαλό σου, θα έρθει εκείνη η στιγμή που εκείνη, θα κάνει τα μαγικά της και οι δηλώσεις σου θα πάνε περίπατο. 

Και τότε δυο πράγματα μπορούν να συμβούν. Ή το δηλητήριο του θυμού θα ξεχυθεί σαν καταρράκτης από τα χείλη σου για να δηλητηριάσει αυτόν που πυροδότησε τη βόμβα του θυμού, που τόσο περίτεχνα έκρυβες μέσα σου όλον αυτόν τον καιρό ή σφραγίζοντας τα χείλη σου καθώς εκρήγνυται ο θυμός, για να μην χάσεις την εικόνα του καλού παιδιού ή του πνευματικού ανθρώπου, θα πλημμυρίσει όλο σου το είναι και θα δηλητηριαστείς εσύ ο ίδιος…

Είναι άναρχος ο θυμός μάτια μου, δεν σηκώνει διαταγές… 

Βλέπεις τοποθετήθηκε εκεί για να κρύψει μια πληγή που πονά και διεκδικεί την παρουσία της και την θεραπεία της στη ζωή σου.

Όσο κι αν επαναλαμβάνεις "Εγώ δεν θα ξαναθυμώσω": 

Αν δεν βουτήξεις βαθιά μέσα στο θυμό σου 

Αν δεν δεις ποιο είναι αυτό το γεγονός που πραγματικά τον πυροδοτεί και ποιον αντικατοπτρίζει ο άνθρωπος που χωρίς να το ξέρει έξυσε την παλιά σου πληγή

Αν δεν αφεθείς να βιώσεις τον πόνο από την προδοσία, την εγκατάλειψη, την αδιαφορία, την απόρριψη δηλαδή την έλλειψη αγάπης που βίωσες κάποτε

Αν δεν μπεις στο μάτι του κυκλώνα, εκεί στη βαθιά σιωπή που συνοδεύει πάντα το θυμό και δεν αγκαλιάσεις τον πονεμένο εαυτό σου ποτέ δεν θα καταφέρεις να απαλλαγείς από το δηλητήριο του θυμού. 

Θα σε συνοδεύει σε κάθε σου βήμα καραδοκώντας την στιγμή που θα εκτονωθεί. Κι όλο θα λες "Εγώ δεν θα ξαναθυμώσω" κι όλο θα βγαίνεις ψεύτης…

Μην ακούς τι σου λένε! 
Ο θυμός δεν είναι κακός. Μια πρόκληση είναι για να δεις εσένα. Κι όσο περισσότερο βλέπεις βαθιά μέσα σου, όσο μαλακώνεις τη σχέση με τον εαυτό σου και δεν τον πολεμάς όπως έκαναν κάποιοι άλλοι μαζί σου, όσο αποδέχεσαι τον θυμωμένο εαυτό σου και τον αγκαλιάζεις τόσο θα λιγοστεύει ο θυμός σου και θα μεγαλώνει η ευαισθησία σου, η συμπονετικότητα σου… 

Κι όταν αντικρίζεις το θυμό στους άλλους θα τους κοιτάζεις με κατανόηση κι όχι με κριτική. Θα τους δίνεις το χώρο να αντικρίσουν  και εκείνοι με τη σειρά τους τον πληγωμένο εαυτό τους…

Ο Osho έλεγε ότι ο θυμός και η συμπόνια είναι οι δυο πόλοι της ίδιας ενέργειας. Γι’ αυτό και οι πιο συμπονετικοί άνθρωποι υπήρξαν κάποτε πολύ θυμωμένοι. 

Αν θες να αυξηθεί η ευαισθησία σου, αν θες να ξεχειλίζει η ανθρωπιά σου, αν θες να σε αγγίζει πραγματικά η πνευματικότητα μην αρνείσαι τον θυμό σου. Άπλα βούτηξε μέσα του και κατανόησέ τον… 

Αν λοιπόν κάποια στιγμή βρεθείς σε κατάσταση θυμού το καλύτερο είναι να τρέξεις γύρω από το σπίτι μας αρκετές φορές χωρίς σκέψεις και με την πρόθεση να αδειάσεις από την ενέργεια του θυμού.  Ή να πάρεις ένα μαξιλάρι και να το χτυπήσεις όσο δυνατά θες, να το δαγκώσεις, να το πετάξεις, να το σκίσεις. Το μαξιλάρι σίγουρα δεν θα αντιδράσει και δεν θα έχει κανένα πρόβλημα μαζί σου. Θα σου επιτρέψει όμως να εκτονώσεις το θυμό σου. 

Μετά από αυτό όμως είτε τρέξεις, είτε "δολοφονήσεις" το μαξιλάρι,  μόλις εκτονωθεί ο θυμός, χρησιμοποίησε όλη αυτή τη μετασχηματισμένη ενέργεια. Κάθισε κάτω ήσυχα και παρατήρησε πού πήγε όλος αυτός ο θυμός. Κι αν μπορείς πήγαινε ακόμα πιο μέσα και κατανόησε ποια πληγή κρυβόταν πίσω από αυτόν. Κοίταξε τον ολοκληρωτικά. 

Τι είναι αυτός ο θυμός που γεννήθηκε μέσα σου; Με ποιο τρόπο εμφανίστηκε και πώς επηρεάζει τον νου και το σώμα σου; Τι είναι αυτό που τον πυροδότησε, ποια φράση, ποια κίνηση; Πόσο βαθιά σε πάει στο παρελθόν σου; Ποια πληγή ή ποιος προγραμματισμός υπάρχει εκεί; 

Αυτός είναι ο τρόπος για να κυριαρχήσεις πραγματικά πάνω στον θυμό σου. Δεν τον καταπίεσες, δεν τον έλεγξες, ούτε τον πέταξες πάνω σε κάποιον άλλον. Απλώς τον μετασχημάτισες και έφερες στο συνειδητό σου εκείνη την πληγή που τον ενεργοποιούσε, κατανοώντας λίγο περισσότερο τον εαυτό σου.

Αυτό δεν σημαίνει ότι δεν θα ξαναθυμώσεις. 

Αλλά αν βγει στην επιφάνεια και κάποια άλλη φορά θυμός που γεννιέται από άλλη πληγή τώρα ξέρεις τον τρόπο για να τον μετασχηματίσεις και να τον μετουσιώσεις. 

Και να θυμάσαι τίποτα που καταπιέζεται δεν θεραπεύεται άπλα γιγαντώνεται και περιμένει την κατάλληλη στιγμή για να σε καταπιεί. Ότι όμως αναδύεται στην επιφάνεια και έρχεται στο συνειδητό σου, ακόμα κι αν προέρχεται από αρνητικό συναίσθημα, μπορεί να γίνει η καύσιμη ύλη για την μεταμόρφωσή σου…

Διαλογιστική άσκηση: Απελευθερώνοντας τον θυμό

Από το βιβλίο της Δέσποινας Παλαμάρη «το φιλί της πεταλούδας»

Πολλές φορές χρειαζόμαστε κάτι γρήγορο και άμεσο για να μπορέσουμε να ανακουφιστούμε από τον θυμό που μας έχει πλημμυρίσει. Αυτή η διαλογιστική άσκηση έχει στόχο τη γρήγορη απαλλαγή από τον θυμό μας. 

Οδηγίες: Κλείσε τα μάτια και ανάπνευσε βαθιά και γρήγορα για αρκετές αναπνοές. Εισπνέεις τον αέρα από το στόμα, σαν να τον ρουφάς από ένα καλαμάκι και τον εκπνέεις κάνοντας ελαφρύ ήχο. 

Φαντάσου ότι βρίσκεσαι μέσα στον θυμό σου. Πώς θα είναι το μέρος που θα βρεθείς εξαρτάται από εσένα τον ίδιο και το μέγεθος του θυμού σου. Άσε την εικόνα να γεννηθεί αυθόρμητα και μην κατασκευάζεις με το μυαλό σου τίποτα. Βρες τον δρόμο προς την έξοδο και στη συνέχεια παρατήρησε τον θυμό σου ενώ είσαι έξω από αυτόν. Αποφάσισε τι θέλεις να κάνεις μαζί του. Θέλεις να τον αλλάξεις, να τον μεταμορφώσεις, να τον πετάξεις; Η επιλογή είναι δική σου. 

Όταν το αποφασίσεις, εκπνέεις μια φορά ολοκληρωτικά βγάζοντάς τον από το σώμα σου.

Στη συνέχεια στη θέση του θυμού σου φέρνεις μια εικόνα που γεννιέται αυθόρμητα από εσένα και οραματίζεσαι ότι βρίσκεσαι μέσα σε αυτήν. 

Μπορεί να δεις τον εαυτό σου μέσα σε μια κρυστάλλινη πηγή, σε ένα τριαντάφυλλο, σε έναν ήλιο, στο ουράνιο τόξο ή σε όποια εικόνα γεννηθεί μέσα από τα δικά σου βιώματα και τις δικές σου ανάγκες. Επιτρέπεις στον εαυτό σου τώρα να νιώσει τα διαφορετικά συναισθήματα που σε πλημμυρίζουν.

Νιώθεις απελευθερωμένος/η και ανοίγεις τα μάτια.

Ο οραματισμός χρειάζεται να γίνει γρήγορα μέσα σε δυο με τρία λεπτά.

namaste 

despoina palamari