Πάει ο παλιός ο Χρόνος... Ε! και;

Έχω κουραστεί κάθε χρόνο τα ίδια και τα ίδια…

Πάντα να φταίω εγώ γιατί δεν έγιναν τα πράγματα στη ζωή σας όπως τα θέλατε…

Ποιος σας είπε αδέλφια μου, αλήτες, πουλιά ότι εγώ είμαι ο κατασκευαστής των βασάνων σας; Ποιος σας είπε ότι γουστάρω να σας βλέπω μέσα στο κλάμα και τη δυστυχία; 

Έρχομαι με χαρές και πανηγύρια και με ανάλαφρα βήματα και φεύγω σκυφτός και ρακένδυτος γιατί κανένας πια δεν με θέλει… Όλοι σας εναποθέτετε πάνω μου τις αναποδιές και τα ευτράπελα που συνέβησαν και όλο «φύγε Γέρο Χρόνε ακούω και μην ξανάρθεις ποτέ» και πολλά άλλα, πιο σκληροπυρηνικά….

Όλοι ξαφνικά παρακαλάτε για το καινούργιο, για το άγνωστο… αυτό που αποφεύγατε όπως ο διάβολος το λιβάνι μέσα στη χρονιά που παρήλαυνα. Και τώρα ξαφνικά, χοροί και τραγούδια για τον καινούργιο χρόνο...

"Γιατί οι άνθρωποι ουρλιάζουν όταν εξοργίζονται;"

Μια μέρα, ένας σοφός Ινδιάνος έκανε την παρακάτω ερώτηση στους μαθητές του:

"Γιατί οι άνθρωποι ουρλιάζουν όταν εξοργίζονται;"

"Γιατί χάνουν την ηρεμία τους" απάντησε ο ένας.

"Μα γιατί πρέπει να ξεφωνίζουν παρότι ο άλλος βρίσκεται δίπλα τους;" ξαναρωτά ο σοφός.-

"Ξεφωνίζουμε, όταν θέλουμε να μας ακούσει ο άλλος" είπε ένας άλλος μαθητής 

Και ο δάσκαλος επανήλθε στην ερώτηση: 

"Μα τότε, δεν είναι δυνατόν να του μιλήσει με χαμηλή φωνή; 

Διάφορες απαντήσεις δόθηκαν αλλά καμιά δεν ικανοποίησε τον δάσκαλο…

Πόσο κοστίζει αλήθεια ένα θαύμα;

Ένα θαύμα κοστίζει μόνο σε πίστη, αλλά αυτό δεν το ήξερε ένα μικρό κοριτσάκι που πήγε να το ... αγοράσει για το μικρό του αδελφάκι. Και το πέτυχε!

Ένα κοριτσάκι, πήρε τον κουμπαρά του κι άδειασε το περιεχόμενο. Μέτρησε τρεις φορές τα κέρματα, του για να μην κάνει κανένα λάθος. Ήταν ένα δολάριο και 11 σέντς. Πήρε τα κέρματα και πήγε στο φαρμακείο της γειτονιάς.

Ο φαρμακοποιός, εκείνη την στιγμή, μιλούσε με ένα καλοντυμένο κύριο και δεν πρόσεξε την μικρή. Το κοριτσάκι έκανε κάποιο θόρυβο με τα πόδια του, αλλά τίποτε. Τότε πήρε ένα από τα κέρματα της και το χτύπησε πάνω στο γραφείο του.

- Τι θέλεις; την ρωτά κάπως εκνευρισμένος εκείνος. Δεν βλέπεις, ότι μιλώ με τον αδελφό μου, που έχω χρόνια να τον δω:

Τότε η μικρή του είπε: Θέλω να σου μιλήσω για τον αδελφό μου, που είναι πολύ άρρωστος, και θέλω να αγοράσω ένα θαύμα!

Τι επιλέγεις να ζεις, μια ελεύθερη Ζωή ή μια νεκρή ζωή;

Έχουμε μάθει να περιφερόμαστε στα σκοτάδια του φόβου και να αναπνέουμε ρηχά, άηχα μήπως και αντιληφθούν την παρουσία μας…

Έχουμε κλείσει τα παράθυρα της ψυχής μας και κοιτάζουμε τα πάντα γύρω μας με το βλέμμα της ανελευθερίας…

Εγωικές σχέσεις μας απομονώνουν στη μοναξιά… 

Μια στραπατσαρισμένη καρέκλα μας καθηλώνει σε μια ακίνητη ζωή…

Λίγα αργύρια κλείνουν το στόμα μας και ευνουχίζουν την δύναμη μας…

Ως πότε θα γινόμαστε ο Ιούδας του εαυτού μας;

Ως πότε θα κτίζουμε έναν συμβατικό ανελεύθερο κόσμο για τα παιδιά μας;

Ως πότε θα περιμένουμε, θα υπομένουμε και θα ρίχνουμε στους άλλους την ευθύνη της ζωής μας;

Το ερώτημα είναι τι επιλέγει ο καθένας μας: Να ζει μια ελεύθερη Ζωή ή μια νεκρή Ζωή;

Αποχαιρετώντας το 2016...

Άλλη μια χρονιά πέρασε γεμάτη συγκινήσεις…

Συγκινήσεις που έφεραν δάκρυα στα μάτια ή το χαμόγελο στα χείλη…

Ψευδαισθήσεις που κατέρρευσαν παρασύροντας κατασκευασμένες από την ανάγκη επιθυμίες… 

Όνειρα που συνέχισαν να πετούν με πείσμα, κόντρα στις κοινωνικές και συναισθηματικές συνθήκες, ώσπου να βρουν μια γόνιμη γη για να πέσουν και να σπείρουν το σπόρο τους…

Φιλίες που δοκιμάστηκαν, άλλες άντεξαν και άλλες πήραν το δρόμο τους…

Παντοτινοί αποχωρισμοί από αγαπημένα πρόσωπα και χαμογελαστά καλωσορίσματα στα καινούργια πλάσματα που ήρθαν καμαρωτά στη ζωή μου… 

Θεραπεύοντας το Εσωτερικό μας Παιδί

ΜΕΤΑΜΟΡΦΩΝΟΝΤΑΣ ΤΗ ΖΩΗ ΜΑΣ ΜΕ "ΤΟ ΦΙΛΙ ΤΗΣ ΠΕΤΑΛΟΥΔΑΣ"

Θεραπεύοντας το Εσωτερικό μας Παιδί 

Παρασκευή 13 και 20 Ιανουαρίου

ΑΛΦΑΒΗΤΟ ΖΩΗΣ

Απόλλωνος 4 - Σύνταγμα

Ταξίδι στην Πρώτη Αναπνοή  

Σάββατο 18 Φεβρουαρίου

Sukha Yoga Ιλισίων 11 

Νέα Κηφισιά

Eίναι πολύ σημαντικό να ξέρουμε ότι Γεννηθήκαμε για να Πάρουμε και να Δώσουμε Αγάπη και ότι η Συγχώρεση είναι μια ποιότητα Καρδιάς.

Μέσα από αυτήν την ποιότητα και με τη βοήθεια της Ηχοθεραπείας στα δυο επόμενα σεμινάρια Παρασκευή και Ιανουαρίου στο ΑΛΦΑΒΗΤΟ ΖΩΗΣ, Απόλλωνος 4 - Σύνταγμα, θα προσεγγίσουμε το παρελθόν μας και το εσωτερικό μας παιδί δίνοντάς του την ευκαιρία να μας εκφράσει όλα αυτά που έχει κρατήσει στην καρδούλα του, μέσα στο πέρασμα των χρονών, αλλά και να θεραπεύσει τις πληγές του μέσα στην αγκαλιά μας.

Γεννημένοι να αγαπάμε

 Η μοναξιά ως πηγή αγάπης

ΜΗΤΕΡΑ ΤΕΡΕΖΑ: Η μοναξιά και η αίσθηση ότι είσαι ανεπιθύμητος είναι η πιο τρομερή φτώχεια

Είναι καλό να θυμόμαστε πως, όσοι άνθρωποι κι αν μας αγαπούν, όσοι κι αν μας περιβάλλουν και ενδιαφέρονται για μας, κατ’ ουσίαν είμαστε μόνοι μας. Κανείς, όσο στοργικός κι αν είναι, δε θα μπορέσει ποτέ να αισθανθεί απόλυτα εμάς, τους φόβους μας, τις ελπίδες μας, τα θέλω μας. 

Είμαστε άγνωστοι ακόμα και στους εαυτούς μας, και οι πιο πολλοί από εμάς περνάμε όλη μας τη ζωή προσπαθώντας να καταπνίξουμε ποιοι πραγματικά είμαστε.

Κ Α Λ Α Χ Ρ Ι Σ Τ Ο Υ Γ Ε Ν Ν Α

Σας εύχομαι ολόψυχα διαβαίνοντας ο καθένας μας με τον δικό του τρόπο, το μονοπάτι που ορίζει η Ψυχή του, η μοναξιά να μην σπείρει ποτέ την αμφιβολία στην καρδιά μας,
η δυστυχία να μην αγγίξει το χαμόγελο μας, 
η συμπόνοια να μην χαθεί ποτέ από το βλέμμα μας
τα όνειρα μας, φωτεινοί σηματοδότες, σαν το αστέρι των ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΩΝ να κατευθύνουν τα βήματα μας 
και κάθε στιγμή να βιώνουμε την παρουσία της Αγάπης στη Ζωή μας...

Να νιώθουμε ότι η ΑΓΑΠΗ: 
μας τυλίγει όταν κρυώνουμε
μας αγκαλιάζει όταν φοβόμαστε
μας νανουρίζει όταν κουρνιάζουμε, 
μας ηρεμεί όταν θυμώνουμε
μας δίνει το χέρι όταν δειλιάζουμε 
και μας χαμογελά κάθε φορά που την αντικρίζουμε...

Χρόνια Πολλά!!!   Χρόνια Φωτεινά!!! 

namaste

despoina palamari

Ένας άγγελος που ξεχάστηκε είσαι…

Ένας άγγελος που ξεχάστηκε είσαι… Ξεχάστηκε και χάθηκε στους λαβύρινθους της σκέψης… 

Κοίταξες τους άλλους, τους είδες διαφορετικούς και σκέφτηκες ότι είσαι λάθος…

Ότι χρειάζεται να έχεις συγκεκριμένη συμπεριφορά για να μπορείς να ζήσεις ανάμεσα τους… και χάθηκες… 
Δεν κατάλαβες ότι χρειαζόταν να παραμείνεις διαφορετικός… 

Ότι χρειάζεται να γίνεις διαφορετικός μήπως και καταφέρεις να τους ξυπνήσεις από το λήθαργο που τους έφερε η ύλη… Μήπως καταφέρεις και τους κάνεις να ενθυμηθούν από πού έρχονται,  ποιοι ήταν κάποτε και πώς μπορούν να μεταμορφώσουν τις σκιερές τους στιγμές σε φωτεινές…

Αντέχεις κι άλλη καταπίεση; Τι λέει το στομάχι σου γι’ αυτό;

Έχω παρατηρήσει πως όταν αισθάνομαι θυ­μό ή λύπη ή ανησυχία, υπάρχει μια αντίστοι­χη φυσική αίσθηση στο στομάχι μου ή στο ηλιακό πλέγμα. Μερικές φορές, εάν είμαι πολύ εκνευρισμένος, αυτό το αίσθημα είναι τό­σο ισχυρό, που δυσκολεύομαι να κοιμηθώ ή δεν έχω όρεξη να φάω. Μπορείς να μιλήσεις γι’ αυτό;

OSHO: Όλοι κουβαλάνε πολλά σκουπίδια στο στομάχι, επειδή είναι ο μοναδικός χώρος στο σώμα όπου μπορούμε να καταπιέσουμε πράγ­ματα. Δεν υπάρχει άλλος χώρος. Εάν θέλεις να καταπιέσεις κάτι, θα πρέπει να το κάνεις στο στομάχι. Θέλεις να κλάψεις -η γυναίκα σου πέθανε, ο αγαπημένος σου πέθανε, ο φίλος σου πέθανε- αλλά δεν είναι όμορφο θέαμα. Θα φανεί σαν να είσαι ένα ανθρωπάκι που κλαίει για την απώλεια κάποιου, οπότε το καταπιέζεις. Πού θα το βάλεις αυτό το κλάμα; Φυσικά θα πρέπει να το συμπιέσεις μέσα στο στομάχι. Είναι ο μοναδικός διαθέσιμος χώρος στο σώμα, η μοναδική κοιλότητα όπου μπορείς ν’ αποθηκεύσεις πράγματα.

Είσαι Ένας Θεός Σε Αμνησία...

Εισαγωγή: Ο Αχνός στον Καθρέφτη

Πριν από 3000 χρόνια, υπήρχε ένας άνθρωπος όπως εσείς και εγώ, που ζούσε κοντά σε μια πόλη, περιστοιχισμένη από βουνά. Μελετούσε, για να γίνει Σαμάνος, να διδαχθεί τη γνώση των προγόνων του, αλλά δεν συμφωνούσε απολύτως, με όλα όσα διδασκόταν. Μέσα του ένοιωθε, ότι πρέπει να υπάρχει και κάτι παραπάνω.

Μια μέρα, κοιμήθηκε μέσα σε μια σπηλιά και ονειρεύτηκε, ότι είδε τον εαυτό του να κοιμάται. Μια νύχτα με νέα Σελήνη, βγήκε από τη σπηλιά του. Ο ουρανός ήταν καθαρός, και μπορούσε να δει χιλιάδες αστέρια...

Έπειτα κάτι συνέβη μέσα του, που μεταμόρφωσε τη ζωή του παντοτινά. Κοίταξε τα χέρια του, αισθάνθηκε το σώμα του, και άκουσε τη φωνή του να λέει: 

«Είμαι φτιαγμένος από Φως, Είμαι φτιαγμένος από τα άστρα.»

Η βαρυχειμωνιά μέσα μας είναι η πιο επικίνδυνη…

Αγαπητέ άγιε Βασίλη, δεν σου έχω γράψει ποτέ γράμμα…

Πως θα μπορούσα άλλωστε όταν όλα γύρω μου βροντοφωνάζουν ότι είσαι ψεύτικος. Όταν ενώ ακούω δεξιά και αριστερά για την μαγεία των Χριστουγέννων, αυτό που συναντώ είναι παγωνιά και αδιαφορία… 

Συνοφρυωμένα πρόσωπα, αδιάφορα βλέμματα, σφιγμένα χείλη, παγωμένα χαμόγελα λες και το κρύο που υπάρχει γύρω μας έχει περάσει μέσα στην καρδιά τους και την έχει παγώσει. 

Όλοι τρέχουν σαν τρελοί να προλάβουν να στολίσουν το σπίτι τους, να φορέσουν τη γιορτινή στολή της καλοσύνης και να κάνουν ότι γνωρίζουν τι είναι αγάπη…

Ένα κουτάκι σπίρτα… πάρτε παρακαλώ ένα κουτάκι σπίρτα…

Η θεραπεία προϋποθέτει εσωτερική όσο και εξωτε­ρική αλλαγή

Karoline Myss: "Γιατί οι άνθρωποι δεν θεραπεύονται και πως Μπορούν"
.
Μέρος έκτο

Πέμπτος μύθος: Η πραγματική αλλαγή είναι αδύνατη

Αυτός ο τελευταίος μύθος είναι ιδιαίτερα αποθαρρυντικός, επειδή έχει μεγάλη επιρροή στην ψυχή ανεξάρτητα από το αν κάποιος είναι σωματικά ασθενής. Ο λόγος που πιστεύουμε ότι η αλλαγή είναι αδύνατη είναι απλός. Σε κανένα δεν αρέσει η αλλαγή, και σε κανένα δεν αρέσει να αλλάζει ο ίδιος. Θέλουμε όλα να παραμένουν οικεία — κατά διαστροφικό τρόπο, ακόμη και σε πολύ δύσκολες καταστάσεις. Πιστεύουμε ότι “ο διάβο­λος που ξέρουμε είναι καλύτερος από αυτόν που δεν ξέρου­με”, κι έτσι βλέπουν οι περισσότεροι από εμάς τη διαδικασία της αλλαγής.

Οι πιο ωραίοι άνθρωποι που έχω γνωρίσει...

«Οι πιο ωραίοι άνθρωποι που έχω γνωρίσει ήταν αληθινοί…

Πάντα ήταν ο εαυτός τους. Είχαν μια βαθιά επίγνωση του ποιοι είναι. Δεν είχαν ανάγκη να αποδείξουν, τίποτα σε κανέναν. Ήταν γνήσιοι και αυθεντικοί. Άφηναν όλους τους άλλους, να ανακαλύψουν το πραγματικό τους μεγαλείο, χωρίς να κρύψουν τίποτα. 
Ποτέ δεν είχαν προσποιηθεί…

Οι πιο ωραίοι άνθρωποι που έχω γνωρίσει, πάντα ακτινοβολούσαν… Εγώ θα τους έλεγα «αυτόφωτους» Χαρακτηρίζονταν από μια μοναδική λάμψη, που κέντριζε την προσοχή σου, και σε τραβούσε κοντά τους σαν μαγνήτης. Και έλαμπαν με αυτό τον τρόπο, γιατί η ομορφιά της ψυχής τους, ήταν τόσο έντονη, που δεν μπορούσε παρά να εξωτερικευθεί και στην όψη τους… 

Ο ίδιος ο ήλιος κατοικούσε μέσα τους…

Ενοχές, παιχνίδι του εγώ

Osho: Όλες οι ενοχές δεν είναι τίποτα άλλο από ένα παιχνίδι του εγώ, επειδή υπονοούν ότι έχεις εσύ τον έλεγχο όσων σου συμβαίνουν. 
Αν όμως δεν έχεις αποκρυσταλλωμένο εγώ, τότε είσαι σαν φτερό στον άνεμο. Πηγαίνεις όπου φυσάει ο άνεμος. Το φτερό δεν μπορεί να πει πως ήθελε να πάει νότια αλλά πήγε βόρεια και νιώθει ενοχές! Οτιδήποτε έχει συμβεί, δεν έγινε εξαιτίας σου, αλλά το έκαναν οι περιστάσεις. 
Νιώσε ταπεινά, άφησε τα δάκρυα να κυλήσουν, αλλά μη νιώθεις ενοχές. Τα δάκρυα θα ξεπλύνουν και θα καθαρίσουν την καρδιά σου. Παράτα το εγώ και χαλάρωσε. Αν γίνεις συνειδητός, τα πράγματα μπορούν να αλλάξουν. Όταν είσαι συνειδητός, δεν μπορείς ποτέ να κάνεις πράγματα για τα οποία να νιώσεις ενοχές.

Η μεγάλη παγίδα του "μη χείρον βέλτιστον"

"Το μη χείρον βέλτιστον"…

Με αυτήν την π@π@ριά μεγαλώσαμε όλοι μας και περιορίσαμε την ευτυχία μας γιατί επαναπαυτήκαμε στο λίγο και ξεχάσαμε ότι αξίζουμε το πολύ… 

Συνδεθήκαμε με "το μη χείρον βέλτιστον" και το κάναμε κανόνα ζωής. Και με αυτό το μη χείρον ντύσαμε όχι μόνο την καθημερινότητά μας αλλά και τις επιλογές μας. Μας κατευθύνει στα πάντα. Στον τρόπο που ψηφίζουμε, στον τρόπο που σχετιζόμαστε, στον τρόπο που χρωματίζουμε την σχέση μας με τον εαυτό μας. 

Και με αυτόν το φτηνιάρικο τρόπο σκέψης επιλέγουμε τους λάθους πολιτικούς να μας κυβερνάνε, τους λάθους συντρόφους να γεμίσουμε τα κενά μας, τους λάθους ανθρώπους να δώσουν φτερά στα όνειρά μας, το λάθος τρόπο να ζήσουμε.

Όταν το θύμα γίνεται θύτης...

Πολλοί άνθρωποι κουβαλούν μια λάθος εικόνα για τον εαυτό τους, μια εικόνα που κάποιος τους πρόβαλε, που τοποθέτησε στην ψυχή τους από όταν ήταν παιδιά, και πλέον πορεύονται με ένα πρόσωπο που δεν είναι δικό τους, οπότε δεν μπορούν να αναγνωρίσουν και πολύ περισσότερο να εμπιστευτούν την αληθινή τους ταυτότητα και να πιστέψουν στην αξία τους.

Εάν κάποιος έχει υποστεί βία από παιδί ή εάν εγκλωβίστηκε σε σχέσεις, όπου η αδικία, η αδιαφορία, η προδοσία, η αναμονή, η ματαίωση ράγισαν την αυτοεκτίμηση του, τότε η αξία του εκμηδενίζεται, η εμπιστοσύνη στον εαυτό του κομματιάζεται και ελκύεται από καταστάσεις που συντηρούν την υποβαθμισμένη του εικόνα, πιστεύοντας πως αυτό είναι το μόνο που του αξίζει. 

Επιλέγει αυτές τις καταστάσεις, γιατί έχει ταυτιστεί με την εικόνα ενός ανθρώπου που φαντάζεται πως δεν αξίζει να τυλίξει τον εαυτό του με ένα περίβλημα προστασίας, ενισχύοντας την αξία του μέσα από επιλογές που τον υποστηρίζουν.

Την ρουτίνα πολύ εμίσησαν, την “αλητεία” κανείς…

Αν με ρωτήσεις τι θέλω να έχω στη ζωή μου δεν χρειάζεται να το σκεφτώ πολύ…

Θέλω να έχω νεανικό μυαλό και “αλήτισσα” καρδιά…

Νεανικό μυαλό για να τολμώ να περπατώ σε καινούργια μονοπάτια, αχαρτογράφητα. Να μην περιορίζομαι στο γνωστό και στο τετριμμένο. Να μην ερωτοτροπώ με την συνήθεια. Και αν βαριέμαι εύκολα δεν πειράζει. Αυτό δείχνει απλά ότι μου αρέσει να ανανεώνομαι. Ότι κάθε μέρα είμαι ένας καινούργιος άνθρωπος που αναζητά, εξερευνά, μαθαίνει… 

Άλλωστε την ρουτίνα πολύ εμίσησαν, την αλητεία κανείς…

Το Μυστικό Άγγιγμα

ΑΓΓΙΓΜΑ, Η ΞΕΧΑΣΜΕΝΗ ΓΛΩΣΣΑ

ΤΕΤΑΡΤΗ 7 ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΥ 20:00 - 22:30

"Αλφάβητο Ζωής" : Απόλλωνος 4 Σύνταγμα 

Δεν χρειάζονται λόγια δυο σώματα για να κατανοήσουν αυτό που συμβαίνει ανάμεσα τους γιατί μπορούν να το νιώσουν. 

Εκείνες τις στιγμές που αγγίζονται τα σώματα, που αγκαλιάζονται και βαθιά σιωπή  τα τυλίγει, που η ενέργεια κυλάει από καρδιά σε καρδιά χωρίς σκέψη, χωρίς εμπόδια μυαλού, που απλά υπάρχουν ο ένας μέσα στην αγκαλιά του άλλου, που δεν υπάρχει χρόνος αλλά και οι δυο ταυτόχρονα βιώνουν το ¨είμαι¨, αυτές οι στιγμές ανάμεσα στους ανθρώπους μπορούν να γίνουν στιγμές βαθιάς θεραπείας σε όλα τα επίπεδα γιατί γαληνεύει το μυαλό, ανοίγει η καρδιά και αγαλλιάζει η ψυχή...

Τα θέατρα ελέγχου στη Ζωή μας

Βιωματικό Εργαστήρι Αυτοβελτίωσης 

«Μεταμορφώνοντας τη Ζωή μας με το φιλί της πεταλούδας»

Τα θέατρα ελέγχου στη Ζωή μας

Παρασκευή 16 Δεκεμβρίου

19:00-21:30

Αλφάβητο Ζωής 

Απόλλωνος 4 

Σύνταγμα 

Συνεχίζει το Βιωματικό Εργαστήρι Αυτοβελτίωσης «Μεταμορφώνοντας τη Ζωή μας με το φιλί της πεταλούδας» μπαίνοντας στη "σφαίρα του πόνου", σε ότι μας εγκλωβίζει και μας κρατά ακίνητους σε επαναλαμβανόμενες "αρνητικές" συμπεριφορές, που δεν πληγώνουν μόνο τους γύρω μας αλλά και εμάς τους ίδιους. 

Πρωταγωνιστικό ρόλο στη "μη" Απελευθέρωσή μας παίζουν οι "ρόλοι" που έχουμε επιλέξει να παίζουμε στο θέατρο της Ζωής μας (απόμακρος, ανακριτής, τρομοκράτης, θύμα) και δυστυχώς τις περισσότερες φορές δεν είμαστε συνειδητοί σε αυτό το παιχνίδι των ρόλων που παίζουμε.

Τι ρόλο παίζεις στο θέατρο της Ζωής;

«Ο καθένας παίζει με τον τρόπο του τον ένα ή τον άλλο ρόλο στο θέατρο της ζωής. Εσύ, ποιο θεατρικό ρόλο παίζεις;»

Όλοι οι άνθρωποι κάνουν διάφορους χειρισμούς, στρατηγικές που τις περισσότερες φορές δεν είναι συνειδητές για να απορροφήσουν ενέργεια. Για να ελέγξουν τους ανθρώπους και τις καταστάσεις στη ζωή τους και να κάνουν την ενέργεια να έρθει προς αυτούς δημιουργούν ένα θέατρο στο μυαλό τους και καλούν τους άλλους ανθρώπους να ανέβουν στη σκηνή της ζωής και να παίξουν τους ρόλους τους όσο πιο καλά μπορούν.
Αυτό το κάνουν είτε επιθετικά, αναγκάζοντας κατευθείαν τους ανθρώπους να τους προσέξουν, είτε παθητικά, παίζοντας με τη συμπόνια ή την περιέργεια των ανθρώπων για να κερδίσουν την προσοχή τους.

Οι σκέψεις μας ασκούν ισχυρή επίδραση στην υγεία του μυαλού και του σώματός μας

Karoline Myss: "Γιατί οι άνθρωποι δεν θεραπεύονται και πως Μπορούν"
Μέρος πέμπτο

Τέταρτος μύθος: κάθε ασθένεια είναι το αποτέλεσμα της αρνητικής ενέργειας και όλοι κρύβουμε κακία στον πυρήνα μας

Οι σκέψεις μας ασκούν ισχυρή επίδραση στην υγεία του μυαλού και του σώματός μας, και η διερεύνηση του εσωτερικού μας εαυτού είναι αναγκαία για τη διαδικασία της θεραπείας. Ωστόσο, δεν βρίσκονται πάντα οι αρνητικές εμπειρίες στη ρίζα της ασθένειας, και η αποτυχία να θεραπευτούμε δεν θα έπρεπε πάντα να αποδίδεται σε δυσάρεστα γεγονότα του παρελθόντος ή σε αρνητικές αντιλήψεις βαθιά θαμμένες στο υποσυνείδητο. 

Πάρα πολλοί άνθρωποι μου έχουν πει ότι έψαξαν για καιρό, ακούραστα, στο ιστορικό τους για τη χαμένη αρ­νητική εμπειρία, αλλά έμειναν με άδεια χέρια. Γιατί έγινε αυτό, αναρωτιούνται, και πώς μπορούν να φέρουν στο φως αυτό το χαμένο κομμάτι της ψυχής τους;

Ταντρικά Μυστικά μόνο για γυναίκες

Μαλβίνα Κάραλη: Σημασία δεν έχει με ποιους κοιμάσαι, αλλά ποιος σου χαρίζει έναν ήσυχο ύπνο. Και από τι υλικά φτιάχνει τον ύπνο σου.

Σάββατο 10 Δεκεμβρίου  

18:00 - 21:30

«Αλφάβητο Ζωής»

Απόλλωνος 4 - Σύνταγμα

Στις ερωτικές και τις σεξουαλικές μας σχέσεις είτε το ξέρουμε είτε όχι ενωνόμαστε με την ενέργεια του εκάστοτε συντρόφου μας. Δεν έχει σημασία με ποιο τρόπο γίνετε η ερωτική επαφή.

Ανεξάρτητα αν υπάρχει αγάπη ή όχι η ενέργεια μας αναμιγνύετε με τη δική τους σχηματίζοντας αόρατους λώρους ή πέπλα που μας συνδέουν ενεργειακά και δεν μας αφήνουν, μετά το τέλος της σχέσης, να προχωρήσουμε εύκολα σε κάτι καινούργιο.

Όλα γίνονται πιο εύκολα χωρίς ενοχές

Υπάρχει μια λέξη που επηρεάζει σημαντικά εσάς και το μαγνήτη σας: Ενοχή! 
Αν νιώθετε «ένοχος», ανεξάρτητα από το αν νιώθετε ενοχές απέναντι στον ίδιο σας τον εαυτό ή απέναντι στους άλλους, γίνεστε θύμα. Γίνεστε εξαρτημένος από τη συγχώρεση, την επανόρθωση, τη γνώμη των άλλων. 
Αυτά τα συναισθήματα εκπέμπει ο μαγνήτης σας και τραβάει ανθρώπους που θέλουν να παίξουν μαζί σας το παιχνίδι της ενοχής και του θύματος.

Σε ένα δημοτικό σχολείο οι δάσκαλοι έκαναν ένα πείραμα. Είπαν στα παιδιά ότι σήμερα θα παί­ξουν ένα πολύ ιδιαίτερο παιχνίδι, το οποίο σκο­πό είχε να διώξει από το κεφάλι τους μια πολύ άσχημη λέξη: «Ενοχή». Το πείραμα ήταν δομημένο σαν παιχνίδι και τα παιδιά συμμετείχαν ενθουσιασμένα. 

Κανείς δεν είναι κατώτερος και κανείς δεν είναι ανώτερος.

Osho: ‘Ολοι πρέπει να το συνειδητοποιήσουν ότι υπάρχει μόνο μια δυνατότητα να έχουμε ψυχική υγεία στις σχέσεις, ώστε να μην μετατρέπονται σε παιγνίδι ανωτερότητας και κατωτερότητας, ώστε να μην τρέπονται σε σαδομαζωχιστικά βασανιστήρια. Και η μόνη αυτή δυνατότητα βρίσκεται στην ύπαρξη αγάπης δίχως όρους. 

Η αγάπη αποτελεί την μεγαλύτερη αλχημεία. Μετατρέπει τα κοινά μέταλλα σε χρυσάφι. Τα συστατικά σου είναι τα ίδια. O δολοφόνος και ο Γκωτάμα Βούδας δεν διαφέρουν σε ό,τι αφορά τα συστατικά τους, τις εγγενείς τους δυνατότητες. Απλώς ο άνθρωπος δεν είναι ένα μονοδιάστατο μηχάνημα. Ο άνθρωπος δεν είναι μονοδιάστατος διαφορετικά, όλος του ο κόσμος θα ήταν σκέτη πλήξη. Και η αναζήτηση τού ανθρώπου είναι κατά βάση πώς θα γίνει ένα με την ύπαρξη, ο χωρισμός πονάει.

Αυτοθεραπεία και θεραπευτικά μυστικά

Η θεραπευτική διαδικα­σία μπορεί να επιταχυνθεί και η κατάσταση να μεταβληθεί με το να είμαστε απλά παρόντες στο σώμα μας, όταν είμαστε άρρωστοι. 
Μπο­ρούμε να θεραπεύσουμε το σώμα μας αν τηρούμε ενεργητική στάση απέναντι του, του μιλάμε, το ακούμε και το περιποιούμαστε παρέχοντάς του συναισθηματική προσοχή.

Σημαντικό στοιχείο θεραπευτικής αντιμετώπισης είναι η επιβράδυνση του χρόνου — η συνειδητή χαλάρωση και κατάδυση σε έναν τόπο ανανέωσης, κάθε φορά που είστε κουρασμένοι, υπερβολικά συγκινημένοι ή άρρωστοι.

Σύγχρονες έρευνες στον ύπνο δείχνουν πως, για να μπορέσει το σώμα να βρεθεί στην κατάσταση χαλάρωσης που θα του επιτρέψει να ξεκινήσει τον αναζωογονητικό ύπνο, χρειάζεται τρεις με πέντε ώρες για να χαλαρώσει από το στρες της ημέρας.

Η Aγάπη είναι το μεγάλο άλμα της καρδιάς

Το να παραδοθούμε και να αφεθούμε ολοκληρωτικά είναι το πιο δύσκολο πράγμα. Η παράδοση δεν έρχεται με κάποια συμφωνία με το Θεό ή με το να εγκαταλείψουμε τη δύναμή μας, αλλά με το να αγκαλιάσουμε το είναι. 
Η αγάπη μας είναι το μεγάλο άλμα της καρδιάς μας. Και ονομάζουμε παράδοση την πληρότητα της. Είναι ένα άλμα στην πίστη και παρά τους φόβους μας, στην αθωότητα των νέων ξεκίνημά των. Κάθε φορά που τολμάμε με την καρδιά μας και ανοιγόμαστε στην αγάπη, γευόμαστε την αληθινή ελευθερία και χαρά.

Η μεγαλύτερη πρόκληση είναι να ισορροπήσουμε ανάμεσα στην παράδοση της καρδιάς μας και στις εγκόσμιες ανάγκες, υποχρεώσεις και φιλοδοξίες που, παρότι απειλούν τη στενή σχέση των εραστών και διαταράσσουν το εύθραυστο δίκτυο των σχέσεων, αυτά τα ίδια είναι τα εμπόδια και οι δοκιμασίες που ο έρωτας πρέπει να ξεπεράσει για να επιβιώσει. 

Εσωτερικός κριτής, αυτή η φωνή που κάνει τη ζωή μας δύσκολη.

Εσωτερικό κριτή ονομάζουμε εκείνη την εσωτερική φωνή που μας κάνει τη ζωή δύσκολη. Που μας ασκεί συνέχεια αρνητική κριτική και δημιουργεί τις αρνητικές σκέψεις που κάνουμε για τον εαυτό μας. 
Η φωνή του εσωτερικού κριτή είναι η φωνή  των γονιών και των δασκάλων μας που πολύ καλά εκπαιδευμένοι από την τελειομανή κοινωνία που ζούμε, μας ζητούσαν συνέχεια να είμαστε πρώτοι, να είμαστε οι καλύτεροι και μας συγκρίνανε συνεχώς με όλους τους άλλους γύρω μας.

Τρίτος μύθος: Να νιώθεις πόνο σημαίνει να καταστρέφεσαι από αυτόν

Γιατί οι άνθρωποι δεν θεραπεύονται και πως Μπορούν!
Μέρος Τέταρτο

Οι 5 μύθοι για την θεραπεία

• Πρώτος μύθος:  Η ζωή μου ορίζεται απο το τραύμα μου
• Δεύτερος μύθος: Υγιής σημαίνει μόνος
• Τρίτος μύθος: Να νιώθεις πόνο σημαίνει να καταστρέφεσαι από αυτόν
• Τέταρτος μύθος: Κάθε ασθένεια είναι το αποτέλεσμα της αρνητικής ενέργειας, και όλοι κρύβουμε κακία στον πυρήνα μας
• Πέμπτος μύθος: Η πραγματική αλλαγή είναι αδύνατη

Τρίτος μύθος: Να νιώθεις πόνο σημαίνει να καταστρέφεσαι από αυτόν

Συμβαίνει συχνά ο πόνος να είναι ένδειξη της εμφάνισης μιας ασθένειας, είτε συναισθηματικής είτε σωματικής, και είναι φυσιολογικό να πιστεύουμε ότι οι πόνοι είναι κάτι αρνητι­κό. Αλλά ο πόνος είναι και δάσκαλος, ένας αγγελιοφόρος που μας παρακινεί να στρέψουμε την προσοχή μας στο σώμα μας και να απομακρυνθούμε από συμπεριφορές και καταστάσεις που ενισχύουν την αδυναμία μας και να στραφούμε προς εκεί­νες που μας χαρίζουν ακεραιότητα και δύναμη.

"Συναντώντας τον Εσωτερικό μας Κριτή"

"Μεταμορφώνοντας τη Ζωή μας με το Φιλί της Πεταλούδας"

Βιωματικό Εργαστήρι Αυτοβελτίωσης

"Συναντώντας τον Εσωτερικό μας Κριτή"

Παρασκευή 2 Δεκεμβρίου

19:30 - 22:00

ΑΛΦΑΒΗΤΟ ΖΩΗΣ

Απόλλωνος 4  Σύνταγμα

Οι περισσότεροι άνθρωποι κουβαλούμε μια λάθος εικόνα για τον εαυτό μας που κάποιοι την τοποθέτησαν στο μυαλό μας όταν ήμασταν παιδιά με αποτέλεσμα να πορευόμαστε στη ζωή μας φορώντας ένα προσωπείο, που δεν είναι δικό μας, και να υπακούμε σε μια τρομερή φωνή στα αυτιά μας, που κριτικάρει συνέχεια την κάθε μας πράξη και την κάθε μας σκέψη, ΑΝΕΛΕΗΤΑ!! 

Αυτός είναι ο εσωτερικός μας κριτής και την Παρασκευή 2 Δεκέμβρη με την βοήθεια της ΗΧΟΘΕΡΑΠΕΙΑΣ θα Τον συναντήσουμε και αφού συνειδητοποιήσουμε με ποιο τρόπο μας εγκλωβίζει και μας στερεί την Χαρά, την Αγάπη αλλά και το δικαίωμα να είμαστε ο ΕΑΥΤΟΣ μας θα Απευλεθερωθούμε από την φοβική εξουσία που ασκεί πάνω μας.

Ποτέ να μην είσαι με έναν άνθρωπο από οίκτο

Ερώτηση: Μόλις χώρισα με το φίλο μου και είμαι αναστατωμένη, γιατί δεν ξέρω τι να κάνω. Εκείνος θέλει να είμαστε μαζί, αλλά εγώ δεν ξέρω καν αν τον αγαπώ. Για την ακρίβεια, δεν ξέρω καν τι είναι αγάπη.

Osho: Αυτό που λες είναι πολύ σωστό και είναι κάτι που συμβαίνει σε όλους. Κανείς δεν ξέρει τι είναι αγάπη, επειδή το να ξέρεις τι είναι αγάπη, σημαίνει ότι ξέρεις τι είναι Θεός. Το να γνωρίζεις τι είναι αγάπη είναι το να γνωρίζεις όλα εκείνα που αξίζει να γνωρίζεις. Οι άνθρωποι έχουν απλώς την ψευδαίσθηση ότι γνωρίζουν τι είναι αγάπη. Η αληθινή αγάπη αρχίζει μόνο όταν είσαι ικανός να μείνεις μόνος σου. Τότε εξαφανίζεται η ανάγκη και εμφανίζεται το μοίρασμα.

Αν θέλεις να αλλάξεις τον κόσμο αγάπα έναν άνδρα

Αν θέλεις να αλλάξεις τον κόσμο αγάπα έναν άνδρα, αγάπα τον αληθινά….

Διάλεξε εκείνον που η ψυχή του έλκεται απ’ την δική σου ξεκάθαρα που σε βλέπει, που είναι τόσο γενναίος ώστε να μπορεί να φοβάται.

Δέξου το χέρι του και οδήγησε τον απαλά στο αίμα της καρδιάς σου.

Εκεί που μπορεί την ζεστασιά σου επάνω του να νιώσει και την ανάπαυση εκεί και κάψε το βαρύ φορτίο του πάνω στις φλόγες της φωτιάς σου.

Κοίτα βαθιά μέσα στα μάτια του και δες τι κείτεται σε αδράνεια ή σε εγρήγορση, ντροπαλά ή σε προσμονή εκεί μέσα. 
Κοίτα μέσα στα μάτια του και δες εκεί τους πατεράδες του και τους παππούδες του και όλους τους πολέμους και την τρέλα που τα πνεύματα τους πολέμησαν σε κάποια μακρινή χώρα, σε κάποια μακρινή εποχή.

Στο βλέμμα σου αντικρίζω όλους τους Άντρες

Σταθερά τα βήματα σου ηχούν στο πλακόστρωτο και ο ήχος τους βαθύς, λες και έρχεται κατευθείαν από την πύλη του χρόνου…

Στο βλέμμα σου αντικρίζω όλους τους άντρες, πατέρα, αδελφό, σύζυγο, γυιό, φίλο, σύντροφο, συνοδοιπόρο γνωστό και άγνωστο και χαμογελώ με ευγνωμοσύνη. 

Πάντα ήταν κάποιος από εσάς εκεί να με στηρίζει, να με ακούει, να με αγκαλιάζει, να μου εύχεται…

Όταν ένας από εσάς με πλήγωνε κάποιος άλλος με αγκάλιαζε…

Όταν ένας με πρόδιδε κάποιος άλλος φρόντιζε ευλαβικά τις πληγές μου…

Όταν ένας μου χαμογέλαγε οι άλλοι έστηναν χορό γύρω μου…

Εχθρός του θάρρους δεν είναι η δειλία αλλά το βόλεμα…

Τη Ζωή δεν την φτιάχνουμε με λέξεις τη φτιάχνουμε με πράξεις!!!

Κι αν κάτι σε κρατά και μένεις δέσμιος στις σκέψεις… και βολοδέρνεις μέσα στη κύματα της αναποφασιστικότητας, θυμήσου: 

Εχθρός του θάρρους δεν είναι η δειλία αλλά το βόλεμα…

Βόλεμα σε μια θέση, σε μια σχέση, σε μια κατάσταση, σε ένα ρόλο, σε ένα προσωπείο…

Και καθώς έχεις απλωθεί και σαν γάτα γουργουρίζεις στα παχιά μαξιλάρια της συνήθειας, νομίζοντας ότι οι μέρες σου θα κυλήσουν ήρεμα, ήσυχα, βολεμένα έρχεται ο μεγαλύτερος εχθρός του βολέματος, η Ζωή, για να σε ταρακουνήσει…. 

Κι αν είσαι τυχερός, αν δεν είσαι πολύ βολεμένος δηλαδή, θα έρθει με έναν ήπιο τρόπο… Θα τη δεις να σεργιανίζει δίπλα σου, αγκαλιά με μια οικονομική αναποδιά, με έναν χωρισμό, με μια συγκυρία που θα σε βγάλει από το βόλεμα…

17 Νοέμβρη

Κάποτε αυτή τη μέρα δάκρυζα…

Δάκρυζα από συγκίνηση, από περηφάνια…

Τα αίμα Τους γινόταν δάκρυ στα μάτια μου…

Τώρα με στεγνά δάκρυα βουρκώνει η ψυχή μου…

Τι άλλαξε; Τι έγινε; 

Τι απέγινα εγώ στο πέρασμα των χρονών;

Φταίει που έχω μπει θεατής στο θέατρο του παραλόγου;

Φταίει η λουστραρισμένη ψευτιά που παγώνει το χαμόγελο μου;

Φταίει ότι βολεύομαι στην καρεκλίτσα μου και αρνούμαι να θυμηθώ ότι κάποτε είχα τα κότσια να ζω "παντός καιρού";

Φταίει... 

Ότι και να φταίει δεν έχει καμιά σημασία!!!!

Σημασία έχει τι θέλω!!!!!!

Η παγίδα κατά την προσπάθεια αναζήτησης της Αυτοαγάπης

Η αυτοαγάπη μοιάζει να είναι μια υπόθεση για την οποία πρέπει να παλεύει κανείς όλη του τη ζωή σχεδόν. Όσο ωραίες κι αν ακούγονται οι διάφορες συνταγές που υποδεικνύουν ότι πρέπει κανείς να κάνει περισσότερο το ένα ή λιγότερο το άλλο, στο τέλος παραμέ­νει η αίσθηση ότι τα πράγματα δε γίνονται έτσι όπως θα έπρεπε. 
Γιατί πολλές φορές δεν είναι αποτελεσματική η έννοια της αυτοα­γάπης; 
Επειδή το «Αγάπα τον εαυτό σου!», αν το πάρει κανείς τοις μετρητοίς, είναι ανέφικτο. Πρόκειται για μια παγίδα.

«Αγάπα τον εαυτό σου!» είναι μια προτροπή να κάνουμε κάτι. Αλλά δεν μπορούμε να κάνουμε τίποτα όσον αφορά την αγάπη. Είναι αδύνατο να αγαπάμε τον εαυτό μας αν αυτό δεν ισχύει. Εί­ναι σαν να σας λέει κάποιος: «Αγάπα αυτόν εκεί τον άνθρωπο». Δεν μπορεί να γίνει κάτι μόνο και μόνο επειδή έτσι το θέλουμε.

Θέλεις να διώξεις το Φόβο; Φέρε την Αγάπη στη Ζωή σου!!

"ΟΤΑΝ Ο ΦΟΒΟΣ ΓΙΝΕΤΑΙ ΑΓΑΠΗ, ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ..."

Παρασκευή 18 Νοεμβρίου 

19:00-21:30

«Αλφάβητο Ζωής» 

Απόλλωνος 4 - Σύνταγμα

«Η φωτιά λιώνει τον πάγο και η Αγάπη εξαφανίζει τον Φόβο…»

Συνεχίζει το Βιωματικό Εργαστήρι Αυτοβελτίωσης «Μεταμορφώνοντας τη Ζωή μας με το Φιλί της Πεταλούδας» και την Παρασκευή 18/11 θα προσεγγίσουμε τους φόβους μας με τέτοιο τρόπο ώστε να ¨ρίξουμε¨ φως στα σκοτάδια μας και πλησιάζοντας τον φοβικό εαυτό μας να του δώσουμε όχι μόνο τη "γνώση" αλλά και την κατανόηση και την αγάπη που χρειάζεται.