Η Διδασκαλία δεν είναι ο Δάσκαλος...

Η ιατρική έχει κακομάθει πολύ τους ανθρώπους. Όταν έχουν πονοκέφαλους, ή στομαχικές κρίσεις, μπορούν πάντα να πάνε στο φαρμακείο να πάρουν ένα φάρμακο για να καλμάρουν τον πόνο. Υπάρχουν ακόμα και χάπια για να ξαναβρίσκουν το κέφι τους όταν είναι λυπημένοι! 
Δυστυχώς, στην πνευματική ζωή δεν υπάρχουν χάπια. Τη διορατικότητα, τις μαγικές δυνάμεις, τις αιρετές που μπορούν να σας κάνουν Μύστη, εσείς ο ίδιος πρέπει να τις αναπτύξετε. Ακόμα κι αν βοηθιέστε από βιβλία, και αυτά σας δίνουν ασκήσεις για να κάνετε. 

Ω! ασφαλώς, αν επιμένετε πολύ, θα βρείτε στο τέλος έναν «τσαρλατάνο» που θα σας υποσχεθεί τον ουρανό και τη γη. Όμως θα αρχίσει παίρνοντάς σας πρώτα όλα σας τα χρήματα κι έπειτα; «αντίο, αντίο», δε θα βλέπετε κανέναν. Όμως προσπαθήστε να μην κλάψετε, γιατί εσείς το θελήσατε. Όταν προσπαθεί κανείς με όλους τους τρόπους να καταφέρει να τον εξαπατήσουν, στο τέλος ασφαλώς το κατορθώνει.

Ενας αληθινός Δάσκαλος σας παρουσιάζει όλες τις μεθόδους, όμως εσείς είστε αυτός που πρέπει να κάνει την εργασία για να αποκτήσετε αυτά που επιθυμείτε. Αυτός δε θα την κάνει για σας, άλλωστε δε θα χρησίμευε σε, τίποτα. Για να διατηρηθεί μια πνευματική απόκτηση, ένα ψυχικό χάρισμα, πρέπει να έρθουν από την εσωτερική πλευρά, από τις προσπάθειες σας, από την εργασία σας. 

Λοιπόν, ένας Δάσκαλος μπορεί να σας ανοίξει πόρτες, όμως εσείς είστε αυτός που πρέπει να περάσει από εκεί, εκείνος δεν πρόκειται να σας σπρώξει με το ζόρι. Κι αν δει ότι προοδεύετε, ότι προχωρείτε, θα σας ανοίξει νέες πόρτες. Κάθε φορά που ο Δάσκαλος Βλέπει ότι κάνετε προόδους, σας παρουσιάζει ένα βαθμό πιο προχωρημένο, κι εσείς πρέπει να διασχίσετε αυτόν τον νέο βαθμό. Όμως σαν τα παιδιά, που θέλουν πάντα να τα κρατούν αγκαλιά, οι περισσότεροι άνθρωποι δεν κάνουν τίποτα για να ξεπεράσουν τον εαυτό τους, φοβούνται! Φοβούνται αυτή την τελειότητα που όμως εύχονται και επιθυμούν, αλλά την οποία δεν πραγματοποιούν ποτέ, γιατί εσωτερικά μένουν ακόμα πολλά πράγματα που δεν είναι σαφή γι’ αυτούς.

Σταματήστε λοιπόν ναι περιμένετε κάποιον που διαμιάς, βάζοντας το χέρι του πάνω σας ή προφέροντας ορισμένες μαγικές λέξεις, Θα σας δώσει τη φώτιση. Κανείς, ούτε ακόμα κι ο Δάσκαλός σας που είναι κοντά σας, δε θα το κάνει. Μην περιμένετε θαύματα. Τα πιο μεγάλα θαύματα είναι ήδη εδώ γύρω σας, σε κάθε λεπτό της κάθε ημέρας. 

Ζητάει κανείς πάντα εντυπωσιακά γεγονότα, αλλά ακόμα κι αν αυτά τα γεγονότα συμβούν, αυτοί που παρευρίσκονται ξεχνούν πολύ γρήγορα. Υπήρχαν στο παρελθόν Μύστες που έκαναν Θαύματα. Βέβαια, για λίγο καιρό οι άνθρωποι ήταν εντυπωσιασμένοι, όμως αυτό δεν τους εμπόδιζε να συνεχίζουν να διασκεδάζουν και να κάνουν εγκλήματα.

Και κοιτάξτε τον Ιησού, έκανε θαύματα μπροστά σ’ ένα έκθαμβο πλήθος... Και αφού τον δέχτηκαν θριαμβευτικά στην Ιερουσαλήμ φωνάζοντας: «Ωσαννά στον Υιό του Δαυίδ!» λίγο χρόνο αργότερα αυτό το ίδιο πλήθος φώναζε: «Σταυρώστε τον!» 
Λοιπόν, συχνά το να κάνει κανείς θαύματα δε χρησιμεύει παρά στο να διασκεδάζει το κοινό. Τα θαύματα για μένα είναι ο ήλιος που ανατέλλει, ένα λουλούδι που ανοίγει, ένα παιδί που χαμογελάει, ένα έντομο που ανοίγει δρόμο στο χορτάρι. Τα θαύματα είναι τα άστρα, είναι ο ίδιος ο άνθρωπος, ο τρόπος με τον οποίο είναι φτιαγμένος... 

Και το πιο μεγάλο Θαύμα είναι η μετατροπή της ανθρώπινης καρδιάς. Γιατί; Γιατί είναι το πιο δύσκολο πράγμα. Για να αλλάζει, καθένας πρέπει ναι κάνει προσπάθειες, γιατί η μετατροπή δεν μπορεί να έρθει μηχανικά απ’ έξω. Οι Ινδοί λένε: «Όταν ο μαθητής είναι έτοιμος, ο Δάσκαλος έρχεται.» Αυτή η φράση έχει πολύ βαθύ νόημα, δείχνει ακριβώς ότι ο μαθητής είναι πάντα αυτός που πρέπει ναι κάνει προσπάθειες για να έλξει βοήθεια.  Όταν θα γίνουν οι προσπάθειες, η βοήθεια θα έρθει, είναι σίγουρο. Υπάρχει ένας παγκόσμιος νόμος της αγάπης και της αλληλοβοήθειας, όμως δεν μπορεί να μπει σε κίνηση παρά μόνο αν εσείς οι ίδιοι κάνετε προσπάθειες.

Μη βασίζεστε πλέον στα θαύματα που κατά τη γνώμη σας ο Δάσκαλός σας πρέπει να κάνει για σας, και θα προχωρήσετε γρήγορα, γιατί ε­κείνη τη στιγμή ο Δάσκαλός σας μπορεί πολύ καλύτερα να σας βοηθήσει. Αυτό φαίνεται μυστηριώδες, όμως πραγματικά, όταν προσηλώνεστε πάντα πάνω σε κάποιον, περιμένοντας τα πάντα από αυτόν, τον παραλύετε. Δεν μπορεί να κάνει τίποτα για σας και μένετε άγονος. 

Λοιπόν, εργαστείτε, προετοιμαστείτε, τη στιγμή που Θα είστε έτοιμος, Θα δεχτείτε βοήθεια. Είναι ακριβώς όπως, στην αλχημική εργασία, όταν η ύλη που έχει υποστεί επεξεργασία από τον αλχημιστή, με πολλή υπομονή και για πολύ καιρό, είναι έτοιμη, το παγκόσμιο πνεύμα κατεβαίνει για να τη ζωογονήσει, και κατόπιν, με μια πολύ μικρή ποσότητα από αυτή την ύλη, ο αλχημιστής μπορεί να μετατρέψει όλα τα μέταλλα σε χρυσό.

Οι χριστιανοί είναι περήφανοι για τον Ιησού: «Ο Κύριός μας Ιησούς... κανένας δεν είναι πιο μεγάλος από αυτόν!» Ναι, αλλά ο Ιησούς είναι ο Ιησούς... κι αυτοί τι είναι; Ασθενικοί και τεμπέληδες που δεν κάνουν τίποτα για να γίνουν σαν τον Ιησού. Δεν αρκεί να χαίρονται που ο Ιησούς υπήρξε μια θεότητα. Το μεγαλείο του Ιησού δεν εξουσιοδοτεί τους χριστιανούς να παραμένουν αδύναμοι τεμπέληδες. Κι αυτοί πρέπει ναι προσπαθήσουν να τον μιμηθούν.

Κι αυτό που λέω εδώ δεν είναι αλήθεια μόνο για τους χριστιανούς, όλοι, μουσουλμάνοι, βουδιστές, Ιουδαίοι είναι περήφανοι γιατί έχουν πίσω τους το Μωάμεθ, το Βούδα, το Μωυσή και όλα το ιερά βιβλία. Το ότι αυτοί οι ίδιοι είναι αδύναμοι, σκοτεινοί, κακοί, αυτό δεν έχει σημασία, ανήκουν σε μία καταπληκτική θρησκεία και καμαρώνουν με αυτό. 

Κοιτάξτε μόνο πώς οι χριστιανοί γιορτάζουν τον Ιησού, τη γέννηση του Ιησού. Τι απίθανο γεγονός, πρέπει να το γιορτάσουμε! Και πώς; Γλεντώντας και μεθώντας. Ο Ιησούς είναι σίγουρα ευτυχισμένος και περήφανος να βλέπει ότι γιορτάζουν τη γέννησή του με μια συμπεριφορά ακριβώς αντίθετη με τη Διδασκαλία του.

Έρχεται η εποχή που ο άνθρωπος πρέπει να σταματήσει να βασίζεται πάνω στο μεγαλείο της θρησκείας του και των ιδρυτών της και να ασχοληθεί με αυτό που αυτός ο ίδιος είναι. Ασφαλώς το να στηρίζεται στους Μύστες, στα ιερά βιβλία είναι φυσικό και μάλιστα ευχής έργο. Αλλά το να κάνει κανείς επίδειξη της θρησκείας του και να παραμένει αυτός ο ίδιος το πιο μέτριο ον, όχι, αυτό δεν πρέπει να συνεχίζει να υπάρχει.

Βλέπω επίσης ότι πολλοί ανάμεσα, σας λένε: «Α! ο Δάσκαλός μας είναι εκπληκτικός, κάνει αυτό, κάνει εκείνο», όμως αυτοί δε θα κάνουν τίποτα για να βελτιωθούν. Λοιπόν, δεν είμαι τόσο ευτυχής που κάνουν γαργάρες με τ’ όνομά μου χωρίς να κάνουν προσπάθειες για ναι μιμηθούν τον τρόπο που ενεργώ ή να προσπαθήσουν ναι βλέπουν τα πράγματα όπως εγώ.
Για τους αδελφούς και τις αδελφές, αυτά που κάνω είναι δική μου υπόθεση, όμως αυτοί συνεχίζουν με την ησυχία τους να κάνουν ό,τι τους αρέσει. Βάζουν τη φωτογραφία μου παντού, θα πήγαιναν να χτυπηθούν αν χρειαζόταν για να στηρίξουν ότι έχουν τον καλύτερο Δάσκαλο, τον πιο μεγάλο, τον πιο απίθανο, αλλά να τον μιμηθούν στη συμπεριφορά του, στη φιλοσοφία του, όχι.

Ένας Δάσκαλος είναι φτιαγμένος για να τον δοξάζουν, αυτό είν’ όλο, αλλά όχι για να τον μιμούνται. 
Θεέ μου, τι μυαλά! Και δεν μπορείτε να πείτε ότι αυτό που σας λέω εδώ είναι λάθος. Κι εσείς, λοιπόν, πάψτε να με δοξάζετε και αποφασίστε να πάρετε κάτι από τις ιδέες μου και να τις εφαρμόζετε, θα είναι πολύ καλύτερα.

Ο καιρός έχει έρθει τώρα για να μη συμπεριφέρεστε σαν παιδί. Σε τι σας χρησιμεύει να έχετε ένα Δάσκαλο αν πρόκειται να συνεχίσετε να ζείτε όπως τύχει; 
Ο Δάσκαλος είναι άψογος και πρέπει να είναι άψογος αυτό σας αρκεί. Άλλωστε, ξέρω καλά ότι αν εγώ έκανα την παραμικρή παράβαση, θα σας πείραζε και θα με εγκαταλείπατε λέγοντας ότι σας απογοήτευσα γιατί δεν αντιστοιχώ πλέον στην εικόνα που έχετε για ένα Μύστη, για ένα Δάσκαλο. Εγώ, πρέπει να είμαι άψογος, ενώ εσείς μπορείτε να επιτρέπετε τα πάντα στον εαυτό σας! 
Τοποθετείτε τους Μύστες σ’ έναν ξεχωριστό κόσμο. Είναι πολύ τιμητικό γι’ αυτούς, τους κολακεύει πολύ, όμως θα ήταν προτιμότερο ν’ αποφασίσετε να μπείτε στον ίδιο κόσμο με αυτούς, γιατί θα αισθανθείτε αναγκασμένοι να βελτιώσετε τον τρόπο που· Ζείτε. Σκέφτεστε ότι οι Μύστες είναι πολύ αγνοί, πολύ ευγενείς, κι ότι πρέπει να είναι, όμως αυτό που κάνετε εσείς, πόσο σπουδαίο είναι; Ε λοιπόν ακριβώς, αυτό είναι πολύ σημαντικό.

Στο εξής, θα πρέπει να μάθετε να απαιτείτε από τον εαυτό σας αυτό που απαιτείτε από τους Μύστες. Εύχεστε ναι είναι τίμιοι, να μην σας παραπλανούν, να σας βοηθούν. Ε λοιπόν, ζητήστε τα ίδια πράγματα από τον εαυτό σας απέναντι στους άλλους.

Αν παίρνετε στα σοβαρά όλες τις αλήθειες που σας έχω παρουσιάσει εδώ και χρόνια, αν κάθε μέρα στέκεστε πάνω σε καθεμία από αυτές σαν να είναι· ένα ον που σας έρχεται από τον Ουρανό, ένας νέος κόσμος θα αποκαλυφθεί μπροστά σας. Μην ξεχνάτε ότι οι οντότητες επάνω παρατηρούν τον τρόπο με τον οποίο βλέπετε τις αλήθειες που σας φέρνει ένας Δάσκαλος. 
Ένας Δάσκαλος είναι σαν ένας απεσταλμένος, σαν ένας πρεσβευτής που αντιπροσωπεύει μια ολόκληρη χώρα —τον Ουρανό— και έχοντας σεβασμό γι’ αυτόν, δείχνετε ότι σέβεστε και τη χώρα που τον έχει στείλει. Ο Ουρανός με εμπνέει ναι σας λέω αυτό που είναι αναγκαίο για την εξέλιξή σας, κι αν δεν παίρνετε τα λόγια μου στα σοβαρά, πώς θα μπορέσετε να τον πείσετε για τον σεβασμό και την αγάπη σας γι’ αυτόν. Δε θα μπορέσετε, και βλέποντας την αμέλεια σας, ο Ουρανός θα αποσύρει τη βοήθειά του.

Για να έλξετε την εύνοια του Ουρανού πρέπει να αρχίσετε από την αρχή: πρέπει να πάρετε στα σοβαρά τους απεσταλμένους του. Δε γνωρίζετε πόσα πνεύματα έχουν αναλάβει να σας βοηθήσουν μέσα από εμένα. Ναι, χιλιάδες οντότητες έχουν έρθει για να σας κάνουν να εξελιχθείτε, κι αν όλα αυτά τα αντιμετωπίζετε με ελαφρότητα, τόσο το χειρότερο για σας. 

Εγώ συνεχίζω να κάνω την εργασία μου, ακόμα κι αν δεν την καταλαβαίνετε. Θα την κάνω και χωρίς εσάς, κι εγώ θα είμαι αυτός που θα ωφελείται. 
Θα ’θελα να μπορούσατε να ωφεληθείτε κι εσείς, αλλά να ξέρετε ότι αυτό δε θα είναι δυνατό να γίνει παρά μόνο αν αρχίσετε να καταλαβαίνετε πόσες οντότητες και δυνάμεις συμμετέχουν σ’ αυτή την εργασία της μεγάλης Παγκόσμιας Λευκής Αδελφότητας κι αν αποφασίσετε να αλλάξετε τη ζωή σας για να συμμετέχετε σοβαρά σ’ αυτή την εργασία

ΑΪΒΑΝΧΩΒ

Απόσπασμα από το βιβλίο 

«Ο πνευματικός Δάσκαλος»