Κανείς δεν είναι κατώτερος και κανείς δεν είναι ανώτερος.

Osho: ‘Ολοι πρέπει να το συνειδητοποιήσουν ότι υπάρχει μόνο μια δυνατότητα να έχουμε ψυχική υγεία στις σχέσεις, ώστε να μην μετατρέπονται σε παιγνίδι ανωτερότητας και κατωτερότητας, ώστε να μην τρέπονται σε σαδομαζωχιστικά βασανιστήρια. Και η μόνη αυτή δυνατότητα βρίσκεται στην ύπαρξη αγάπης δίχως όρους. 

Η αγάπη αποτελεί την μεγαλύτερη αλχημεία. Μετατρέπει τα κοινά μέταλλα σε χρυσάφι. Τα συστατικά σου είναι τα ίδια. O δολοφόνος και ο Γκωτάμα Βούδας δεν διαφέρουν σε ό,τι αφορά τα συστατικά τους, τις εγγενείς τους δυνατότητες. Απλώς ο άνθρωπος δεν είναι ένα μονοδιάστατο μηχάνημα. Ο άνθρωπος δεν είναι μονοδιάστατος διαφορετικά, όλος του ο κόσμος θα ήταν σκέτη πλήξη. Και η αναζήτηση τού ανθρώπου είναι κατά βάση πώς θα γίνει ένα με την ύπαρξη, ο χωρισμός πονάει.

Στις άλλες μας σχέσεις αγάπης, σε μικρό βαθμό αναζητούμε την ίδια ενότητα. Στην αγάπη για μια γυναίκα, στην αγάπη για έναν άντρα, στην αγάπη για έναν φίλο, στην αγάπη για μια δημιουργική δραστηριότητα, χορό, μουσική, ποίηση, προσπαθούμε να έχουμε κάποιον συγχρονισμό με την ύπαρξη. Η κατάστασή μας είναι εκείνη του μικρού παιδιού που είναι μέσα στο δάσος, που έχει χάσει τη μητέρα του και ψάχνει μέσα στο δάσος, μην ξέροντας πού να πάει. 

Η κατάσταση αυτή επιτρέπει να υπάρχουν πολλοί εκμεταλλευτές. Την ανίσχυρη αυτή κατάσταση τη χρησιμοποιούν εκείνοι που βρίσκονται στην εξουσία, εκείνοι που έχουν χρήματα. Χρησιμοποιούν το γεγονός ότι είσαι ανίσχυρος για να σε μετατρέψουν σε σκλάβο, να σε κάνουν εξαρτημένο...

Κανείς δεν είναι κατώτερος. Οι άνθρωποι μπορεί να βρίσκονται σε διαφορετική κατάσταση, κανείς όμως δεν είναι κατώτερος και κανείς δεν είναι ανώτερος. Είναι όλοι φτιαγμένοι από το ίδιο υλικό που ονομάζεις Θεό. Πώς γίνεται να είναι κάποιος ανώτερος και κάποιος να είναι κατώτερος; Ανήκουμε στην ίδια ύπαρξη, τις ρίζες μας τις θρέφει η ίδια ύπαρξη.

Η ύπαρξη δεν ξεχωρίζει, δεν κάνει διακρίσεις μεταξύ αμαρτωλών και αγίων. Η προσέγγισή μου είναι υπαρξιακή. Έτσι λοιπόν, κανείς δεν είναι ανώτερος και κανείς δεν είναι κατώτερος εδώ. Φυσικά, καταστρέφοντας το σύμπλεγμα κατωτερότητας και ανωτερότητας, απομακρύνουμε την ίδια τη δυνατότητα να υπάρχει κάποιο είδος φασιστικής νοοτροπίας, φασιστικής προσωπικότητας, γιατί κατ΄ εμένα, είναι αδιανόητο να μπορεί ποτέ να είναι θρήσκος ένας φασίστας. Και οι δήθεν θρήσκοι σου άνθρωποι είναι λίγο-πολύ όλοι τους φανατικοί φασίστες. Δεν βρίσκονται σε αναζήτηση τής αλήθειας, νομίζουν ότι ήδη την έχουν βρει, μέσα στις γραφές τους που είναι νεκρές, μέσα στις παλιές προκαταλήψεις που ακόμη και οι ίδιοι ξέρουν ότι δεν έχουν βάση στην πραγματικότητα.

Η καθαρότητα της όρασης αρκεί για να διαλύσει όλο το σκοτάδι μέσα από το οποίο γεννιούνται όλα τα τέρατα. Εδώ μαζί μου, είτε είσαι άντρας είτε γυναίκα, είτε είσαι λευκός είτε μαύρος, δεν έχει σημασία, κανείς δεν το παρατηρεί καν αυτό. Είναι αρκετό που είσαι άνθρωπος. Και έχεις την ελευθερία να διαλέξεις τον δικό σου τρόπο ζωής. Είναι βασικό σου δικαίωμα το πώς θέλεις να ανθίσεις. Εκείνοι που σε αγαπούν μπορούν να βοηθήσουν στη φροντίδα τού κήπου μέσα στον οποίο μεγαλώνεις, ποτίζοντας τις ρίζες σου, ρίχνοντάς σου βροχή τη ζεστασιά τους.

Έχει αποδειχθεί επιστημονικά τώρα ότι ακόμη και τα φυτά ξέρουν ποιοι είναι οι φίλοι τους και ποιοι είναι οι εχθροί τους. Έχουν δημιουργήσει κάτι σαν τον καρδιογράφο, τον οποίο συνδέουν με το δέντρο, και αν πλησιάζει ένας άνθρωπος με την ιδέα να κόψει κάποιο κλαδί τού δέντρου ή να ξεριζώσει το δέντρο, αν έχει απλώς αυτή την ιδέα, ξαφνικά αρχίζει να τρέμει το καρδιογράφημα που δίνει το μηχάνημα πάνω στο δέντρο. Χάνει τον ρυθμό που είχε... τώρα βλέπεις πώς αισθάνεται φόβο το δέντρο.

Και να θυμάσαι ότι το δέντρο έχει τηλεπαθητική ευαισθησία, διαφορετικά δεν θα μπορούσε να ξέρει τη σκέψη στον νου τού ανθρώπου. Δεν έχει κάνει τίποτε εκείνος, τίποτε το ορατό δεν έχει συμβεί. Κι όταν έρχεται ο κηπουρός, με τη ζεστασιά του, με την αγάπη του, ξαφνικά το διάγραμμα γίνεται πιο αρμονικό. Τώρα το δέντρο δεν είναι πια φοβισμένο, το δέντρο είναι εξαιρετικά μακάριο.

Η ζεστασιά της αγάπης δεν είναι απλώς ένα ποιητικό φαινόμενο. Είναι πραγματικότητα κι έχει μεγάλη σημασία. Τώρα τα λουλούδια θα είναι πιο μεγάλα, οι καρποί θα έχουν πιο πολύ χυμό, το δέντρο θα ανταποκριθεί. Με εξαίρεση τον άνθρωπο, δεν υπάρχει ίσως αγνωμοσύνη μέσα σε όλη αυτή την ύπαρξη. Το δέντρο δεν μπορεί να δώσει τίποτε περισσότερο, δεν μπορεί να δώσει χρήματα, δεν μπορεί να δώσει χρυσάφι. Μπορεί όμως να δώσει όμορφα λουλούδια, όσο πιο μεγάλα γίνεται, σε μια καρδιά που είναι γεμάτη αγάπη. Μπορεί να δώσει πιο ζουμερούς καρπούς.

Δεν έχουμε ποτέ σκεφτεί την αγάπη ως τροφή, πρόκειται όμως για πολύ αδιόρατη τροφή. Και τώρα έχουν συμπεράνει οι ψυχολόγοι ότι αν λάβει όλα τα απαραίτητα ένα παιδί, όλες τις χημικές ουσίες, όλες τις ορμόνες, τροφή, άσκηση, φρέσκο αέρα, ανάπαυση, όλα όσα είναι απαραίτητα για τη ζωή, θα πεθάνει παρόλα αυτά μέσα σε τρεις έως έξι μήνες αν δεν υπάρχει κάποιος να το γεμίζει αγάπη. Δεν θα αισθάνεται ότι αξίζει να ζει αν η ζωή είναι χωρίς αγάπη.  Θα συρρικνωθεί και θα πεθάνει. 

Έχω κάνει ό,τι μπορούσα για να σε πείσω για ένα μόνο πράγμα: ότι η φώτιση αποτελεί την φύση σου, ότι δεν πρόκειται για κάτι που το πετυχαίνεις, αλλά το φέρνεις με τη γέννησή σου. Το μόνο που πρέπει να κάνεις είναι όχι να την δημιουργήσεις, αλλά να ανοίξεις απλώς το κρυμμένο μυστικό της ζωής σου. Μόλις αρχίσεις να αισθάνεσαι το εσωτερικό σου φως, αρχίζει να αλλάζει όλη σου η οπτική. Αισθάνεσαι ευσπλαχνία προς τους ανθρώπους, ακόμη κι αν κάνουν ανόητα πράγματα. Και θα νιώθεις εξαιρετικά χαρούμενος, γιορταστικός, παρόλο που δεν έχεις κάτι για το οποίο να γιορτάζεις. Δεν χρειάζεται τίποτε προκειμένου να γιορτάζεις, προφάσεις μόνο. Αν θέλεις όμως να γιορτάσεις, θα βρεις χίλιες δυο προφάσεις. Πρόκειται για τη δική σου ζωή, και ό,τι γίνεται μέσω αυτής αποτελεί δικό σου δημιούργημα.

Να θυμάσαι, βρίσκονται πάνω της κρυμμένες υπογραφές. Δεν μπορείς να αποσυνδέσεις τον εαυτό σου από εκείνο που δημιουργείς, από τον τρόπο που ζεις, τον τρόπο που ανταποκρίνεσαι. Όταν ξεχειλίζεις από αγάπη και μακαριότητα, δεν μπορείς, ούτε καν στον ύπνο σου, να δρας με τρόπο που να είναι εξευτελιστικός προς κάποιον άλλον. Επειδή ο άλλος δεν είναι πραγματικά άλλος, είναι μέρος μας. Είμαστε μια συνειδητότητα που γεμίζει ολόκληρο το σύμπαν.

Θα βοηθήσει όμως λίγη εμπειρία... και θα αρχίσεις να βλέπεις και στους άλλους το ίδιο φως. Κι αν βλέπεις φως μέσα σου και φως μέσα στους άλλους, ζεις ολόκληρο το έτος περιβαλλόμενος από την γιορτή των φώτων.

Osho

Απόσπασμα 

από την ομιλία #12

"Sermons in Stones"