Είσαι ο δημιουργός της Ζωής σου
Ο καθένας από εμάς έχει την ευθύνη του εαυτού του και των αποφάσεων του. Κανένας δεν μπορεί να αποφασίσει για μας γιατί δεν ¨περπατάει¨ με τα δικά μας παπούτσια. Μπορεί να βαδίζουν δίπλα μας αλλά δεν βρίσκονται στη δική μας θέση.
Πρόκειται για τη δική μας ζωή, τις δικές μας επιθυμίες, τα δικά μας όνειρα και ακόμα κι αν κάποιος μας προτείνει έναν τρόπο δράσης, η τελική επιλογή είναι δική μας. Εμείς αποφασίζουμε αν θα τον κάνουμε ή όχι. Εμείς είμαστε οι μόνοι που γνωρίζουμε αν αυτός ο τρόπος είναι ο καλύτερος για μας. Απλά χρειάζεται να εμπιστευτούμε την εσωτερική μας φωνή και να βαδίσουμε με θάρρος στο μονοπάτι μας ακόμα κι αν χρειαστεί να αλλάξουμε πορεία.
Μη φοβάσαι να κάνεις λάθη
Οι σωστές επιλογές μας οδηγούν μέσα από εύκολα μονοπάτια στο προχώρημα μας. Οι ¨λάθος¨ όμως επιλογές είναι αυτές που μας δυναμώνουν σαν ανθρώπους και μας μεστώνουν σαν οντότητες γιατί μας περνούν μέσα από δύσκολες διαδρομές. Και όπως το φυτό για να αναπτυχθεί δεν χρειάζεται μόνο τις όμορφες ηλιόλουστες μέρες αλλά και εκείνες που λυσσομανά η βροχή κι ο αέρας έτσι κι εμείς χρειαζόμαστε τις σωστές αλλά και τις ¨λάθος¨ επιλογές για να αναπτυχθούμε και να προχωρήσουμε.
Και καθώς ωριμάζουμε, όταν συνειδητοποιήσουμε ότι χρειαζόμασταν και τις εύκολες αλλά και τις δύσκολες διαδρομές τότε θα καταλάβουμε ότι το σωστό και το λάθος είναι μόνο ένα κατασκευασμένο παιχνίδι μυαλού.
Τίποτα δεν είναι μόνιμο
Όλα στη ζωή αλλάζουν συνεχώς. Η μέρα διαδέχεται τη νύχτα, η επιτυχία την αποτυχία, ένας μεγάλος έρωτας τελειώνει και ένας καινούριος πρόκειται να αρχίσει. Τίποτα δεν είναι μόνιμο ούτε η ίδια η ζωή μας. Ας μη φοβόμαστε λοιπόν να δοκιμάζουμε το καινούριο.
Όταν μια πόρτα κλείνει για μας μια καινούρια πρόκειται να ανοίξει. Αν ρωτήσεις κάποιον που θεωρείς ¨επιτυχημένο¨ θα τον ακούσεις να σου λέει ότι συνάντησε πολλές πόρτες κλειστές που όμως δεν τον σταμάτησαν. Δεν τον έβαλαν στην αναμονή. Πάντα έπαιρνε δύναμη από το ¨θέλω¨ και προχωρούσε γιατί ήξερε ακριβώς τι ήθελε στη ζωή του.
Αυτό συμβαίνει και με τους ανθρώπους στη ζωή μας. Κάποιοι συμπορεύονται με την αλλαγή μας και κάποιοι μένουν στον παλιό τρόπο σκέψης και συμπεριφοράς. Ότι μας κρατάει πίσω οφείλουμε να το αναγνωρίζουμε και να το αποχαιρετάμε, ευγνωμονώντας για τα δώρα ζωής που μας χάρισε.
Άλλο πράξη κι άλλο θεωρία
Αν θέλουμε να προχωρήσουμε σε οποιοδήποτε τομέα στη ζωή μας χρειάζεται να φύγουμε από τη θεωρία και να τολμήσουμε την πράξη. Το ¨θα¨ δεν φτιάχνει αγρούς, δεν φτιάχνει πόλεις, δεν φτιάχνει κοινωνίες αλλά ούτε και ανθρώπους. Ότι έχουμε σαν γνώση χρειάζεται να την κάνουμε πράξη, δημιουργία για να την μετατρέψουμε σε σοφία και να σμιλέψουμε με αυτήν την ψυχή μας.
Αν για παράδειγμα θέλεις να αλλάξεις τον εαυτό σου, να τον μεταμορφώσεις και γνωρίζεις αρκετές διαλογιστικές τεχνικές, τίποτα δεν θα καταφέρεις αν δεν δοκιμάσεις να τις εντάξεις στη ζωή σου και να κοινωνείς την αλλαγή μέσα από αυτές καθημερινά.
Ότι κρατάμε απλά σαν γνώση στο κεφάλι μας γίνεται στείρο, άγονο και μας δημιουργεί περισσότερα εμπόδια απ’ όσα φανταζόμαστε γιατί χτίζει παρωπίδες. Όποια γνώση γειώνεται, γίνεται πράξη, μετατρέπεται μέσα από το βίωμα με ένα τρόπο αλχημικό σε Σοφία και χτίζει τα γερά θεμέλια της αλλαγής.
Δεν συγχωρεί μόνο ο Θεός
Η συγχώρεση δεν είναι χαρακτηριστικό του Θεού αλλά υποχρέωση του καθενός μας. Η πίκρα που κουβαλάμε από καταστάσεις του παρελθόντος είναι σαν σαράκι που τρώγει την ενέργεια μας και μπαίνει εμπόδιο στην ευτυχία μας. Αν κατανοήσουμε και συγχωρήσουμε δεν απελευθερώνουμε μόνο τον άλλον αλλά και εμάς τους ίδιους. Η συγχώρεση δημιουργεί χώρο μέσα μας για να εγκατασταθεί η Αγάπη.
Αυτό όμως δεν σημαίνει ότι δεν σεβόμαστε τον εαυτό μας. Βάζουμε τα όρια μας και δεν επιτρέπουμε στους ¨ανεπιθύμητους¨ να αλωνίζουν στη Ζωή μας.
Η Αυτογάπη είναι υποχρέωση σου
- Αγαπώ τον εαυτό μου σημαίνει…
- Δεν τον κρίνω…
- Αποδέχομαι τις ¨αδυναμίες¨ μου…
- Μαθαίνω μέσα από τα λάθη μου…
- Δεν αγκιστρώνομαι από τα βάσανα μεγαλώνοντας την αυτολύπηση μέσα μου…
- Δεν καταστρέφω τη χαρά μου με μίζερες σκέψεις…
- Είμαι αυτό που είμαι και επικοινωνώ με τους ανθρώπους γύρω μου μέσα από την Αλήθεια μου…
- Γνωρίζω τι ακριβώς θέλω και αυτό ζητώ ξεκάθαρα…
- Φροντίζω να μου δίνω αρκετό χρόνο μέσα στη μέρα για χαλάρωση και ηρεμία…
- Μου χαρίζω ¨γόνιμο¨ χρόνο με τους ανθρώπους που αγαπώ και δεν αφήνομαι να ρουφιέμαι από την τηλεόραση και τον υπολογιστή…
- Αποκτώ και πάλι εμπιστοσύνη ώστε να μπορώ να αντικρίζω το καλό και το όμορφο εκεί που νόμιζα ότι δεν υπάρχει…
- Γεμίζω με αθωότητα την ματιά μου για να ξαναδώ ότι η Ζωή είναι ένα παιχνίδι…
namaste
despoina palamari
